De parlementariër Eric Ciotti van de conservatieve partij Les Républicains, die in Nice zijn basis heeft, kwam zopas nog met een kerstboodschap. Hij verspreidde kerstwensen via een foto van een kerststal met zijn naam erop, en speechte ook als volgt: “Ik ben heel blij u vanavond een allermooiste Kerst te wensen. Kerstmis, dat is het feest van de hoop voor de kinderen, dat is het moment waarop de familie bij elkaar is en waarop men zich herbront aan de diepste van onze wortels. Die wortels, die zijn christelijk en zij herinneren ons aan onze herkomst, daar waar wij vandaan komen, om beter te weten waar wij hopen naartoe te gaan in de toekomst, maar ook waar wij niet willen naartoe gaan om trouw te blijven aan onze geschiedenis en onze oorsprongen.”
“Frankrijk moet Frankrijk blijven” is een slogan van Ciotti en de politieke beweging die hij heeft opgericht. Dat betekent: een gestold concept van Frankrijk, gebouwd op een evenzeer vastgelegd christendom, een land dat van Clovis tot vandaag gelijk gebleven is.
In deze rechtlijnige, simplistische visie op de geschiedenis past geen Franse Revolutie en geen laïciteit. Er wordt een vaststaande Franse identiteit gepostuleerd die onveranderlijk is.
De kerststal is een embleem van dit denken, zoals blijkt uit een tweet van de politicus: “Fier van onze tradities en onze christelijke wortels te kunnen vieren. De kerststal die geplaatst is op de Departementale Raad, zoals ik sinds 2014 gewenst heb, is een cultureel merkteken, hij betekent dat wij niet van nergens komen, dat wij erfgenamen zijn van een immense beschaving.” In deze rechtlijnige, simplistische visie op de geschiedenis past geen Franse Revolutie en geen laïciteit. Er wordt een vaststaande Franse identiteit gepostuleerd die onveranderlijk is.
Ciotti’s kerstboodschap lokte op Twitter een reactie uit van de woordvoerster van Macrons partij, de LREM (Les Républicains En Marche), Prisca Thevenot: “Voor u ook een heel vrolijk kerstfeest. Op deze kerstdag zou het misschien niet slecht zijn op te houden met verdeeldheid te zaaien onder de Fransen ; – ). Ik heb geen ‘christelijke wortels’ en ik ben nochtans een Française die goed verankerd is in dit land.”
Commentaar van Ciotti: “Voor de woordvoerster van LREM zijn de christelijke wortels iets wat Frankrijk verdeelt. Het macronisme is de partij van de ontworteling en van de ontkenning van onze beschaving. Onze christelijke wortels zouden moeten gedeeld worden door alle Fransen los van hun herkomst.”
Het (slagzij makende) schip van de christelijke beschaving waar Ciotti op vaart, heeft nogal wat aan boord: hij wil bijvoorbeeld overstappen van het ‘droit du sol’ (wie in Frankrijk geboren wordt, heeft de Franse nationaliteit) naar het ‘droit du sang’ (alleen wie afstamt van Fransen krijgt de Franse nationaliteit), hij wil de repressieve politiek uitbreiden door 100.000 plaatsen in de gevangenissen extra te creëren, en meer bestraffen door de juridische meerderjarigheid te verlagen tot 16 jaar. Ook droomt hij van een Frans ‘Guantanamo’.
Ciotti is niet de enige die het christendom gebruikt voor zijn politieke doelstellingen. De uit Tunesië afkomstige journaliste en televisiepresentatrice Sonia Mabrouk wil de politieke islam bestrijden door het christendom aan te wakkeren:
“Een christendom dat zich beter doet gelden zou het mogelijk maken het offensief van de politieke islam tegen te werken. Je moet je er goed rekenschap van geven dat het gevaar niet zozeer zit in de kracht van de islam dan wel in de pathologische zwakte van het christendom. Als de joods-christelijke beschaving sterft, is dat vooral door gebrek aan strijders, in de zin van verdedigers. Het heil van deze beschaving zal moeten komen via een ongecomplexeerde renaissance van de christenheid.” (Sonia Mabrouk in haar boek Insoumission française, maart 2021, p. 83)
De kerststal als symbool van de strijd tegen de islam steekt scherp af tegen de christelijke spiritualiteit, die ook nog bestaat. De bisschop van Corsica, Monseigneur Bustillo, kreeg de vraag: “Wat moeten we dit jaar van Kerstmis onthouden?”
Zijn antwoord: “De kerststal brengt ons warmte en licht. De vrede is vandaag meer dan ooit opportuun om vreedzame wezens te zijn, die anderen aanvoelen en die beminnelijk zijn in de strikte zin. In staat om lief te hebben.”
En: “Voor ons is Kerstmis een ideaal, men vergeet dikwijls wat het meedraagt aan waarden: armoede, respect, gastvrijheid, broederlijkheid, eenvoud, warmte en vreugde. Men vergeet dat en plaatst zich op een ideologisch standpunt, of zelfs een politiek. Aan Kerstmis denken en aan de kerststal betekent niet dat je de anderen misprijst. We eren onze wortels, een verleden, onze voorouders, dat wat is overgeleverd en ontvangen.”