De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Cuba: Sí se puede – ja het is mogelijk!
Cuba -

Cuba: Sí se puede – ja het is mogelijk!

dinsdag 31 mei 2011 11:06
Spread the love

fos-medewerker Tim Roosen is op dienstreis in Cuba, waar druk aan het economisch beleid gesleuteld wordt. Tijdens zijn partnerbezoeken en gesprekken vangt hij zowel een onverwoestbaar vertrouwen als een zekere bezorgdheid op.

“De eerste indrukken die de Cubaanse hoofdstad Havana je geeft, zijn de clichés: de oldtimers en de afgebladderde huizen die beide zo uit de tijd van Al Capone’s (en Batista’s) casinokapitalistische hoogdagen komen, en de alomtegenwoordige muziek. Vervolgens verbaast het dat je amper wordt aangesproken op straat, en dat je zonder enige bezorgdheid tot laat in de avond door de straten van de stad of op de Malecon langs de zee kan wandelen… ondenkbaar in andere Latijns-Amerikaanse grootsteden.

Cuba is dan wel een eiland, onder embargo van de Verenigde Staten, maar het voelt even hard de financiële en economische wereldcrisis: er is minder toerisme, de prijs van grondstoffen voor de export is gedaald, er zijn minder investeringen uit bevriende landen… De Cubaan in de straat heeft deze inkomsten nodig om te (over)leven, want het officiële loon in Cubaanse pesos is ondertussen onvoldoende om rond te komen, zeker in de hoofdstad.  De Cubaanse overheid, samen met alle massabewegingen die het land rijk is – vakbonden, vrouwenbewegingen, jongeren, boerencoöperatieven … – neemt het heft in handen om de economie te herstellen met een dubbele strategie.  Enerzijds beperkt de overheid zijn uitgaven tot wat strikt noodzakelijk is en dwingt ze iedereen tot maximale efficiëntie.  In de praktijk betekent dit dat enkel de zaken binnen “het plan” van het “planministerie” kunnen betaald en uitgevoerd worden. Anderzijds worden de controleteugels gelost, en wordt het opstarten van eigen handelszaken gepromoot, van de groenteverkoper tot kleine bedrijven, in de hoop dat meer mensen ‘productief’ aan het werk gaan. Deze economische drijfkracht moet de Cubaanse overheid toelaten om sociale programma’s zoals gratis onderwijs en gratis toegang tot gezondheid te behouden.  Gezondheid is van topkwaliteit, en je ontmoet hier evenzeer Cubanen uit Florida als mensen uit Argentinië die zich hier laten opereren of een nieuw gebit laten zetten.

Een versoepeling van het ‘paternalisme’ van de overheid is welkom, vooral bij de jongere generatie. Er groeit een middenklasse die toegang heeft tot de buitenlandse deviezen via het toerisme. Deze groep, alsook de kleine zelfstandige boeren, wil meer vrijheid om aankopen te doen. De algemene indruk blijft dat ondanks de moeilijkheden en frustratie er vooral veel enthousiasme is. Cubanen zijn fier op hun land, dat niet de ongelijkheid kent die de buurlanden kenmerkt, noch de inmenging in de debatten en hervormingen die ze houden. Hier zullen de VS, EU of internationale instellingen niet de wet dicteren om blinde privatisering van publieke diensten in te voeren. Er staan het land grote uitdagingen te wachten, en vaak hoor je mensen op bestuursniveau toegeven dat ze nog niet goed weten hoe ze alles gaan beheren. Wel is iedereen ervan overtuigd dat ze het samen kunnen: ‘con confiancia, sí se puede’.
 

take down
the paywall
steun ons nu!