“Als je je ‘neutraal’ opstelt tegenover situaties van onderdrukking kies je de kant van de onderdrukker”, aldus Zuid-Afrikaans bisschop Desmond Tutu die in 1984 de Nobelprijs voor de Vrede kreeg.

DeWereldMorgen veroordeelt de recente aanvallen van Hamas tegen Israëlische burgers, maar ziet die niet los van 75 jaar staatsterreur van Israël tegen het Palestijnse volk. Het internationaal erkende recht op gewapend verzet tegen een kolonisator is geen vrijbrief voor aanslagen op burgers. Een onderhandelde vrede kan alleen bereikt worden wanneer 75 jaar verdrijving, 56 jaar bezetting, kolonisatie en apartheid en 16 jaar blokkade van Gaza worden erkend als de oorzaken van dit geweld. DeWereldMorgen onderzoekt deze oorzaken die door de politiek en door mainstreammedia worden verzwegen, onderbelicht of ontkend, om zo een debat te stimuleren dat kan leiden tot onderhandelingen en vrede. (nvdr)

*  *  *

Dagelijks gevaar in Gaza

De belegering van Gaza door Israël bedreigt het leven van ontelbare zwangere vrouwen en baby’s. Aya Deeb, een pas bevallen moeder, bevindt zich momenteel in een UNRWA-school in het vluchtelingenkamp Jabalia, in Noord-Gaza. Ze deelt haar verhaal over hoe ze, in een wanhopige poging om de Israëlische bombardementen te ontvluchten, voortdurend van het ene onzekere onderkomen naar het andere moest verhuizen. Tijdens een van deze bombardementen kwam haar man om het leven. “Het ergste was mijn verdriet over mijn man en het feit dat hij er niet bij was tijdens de bevalling”, vertelt Aya.

“Het ergste was mijn verdriet over mijn man en het feit dat hij er niet bij was tijdens de bevalling”

Toen de bevalling begon, brachten Aya’s ouders haar naar een kliniek en deden er alles aan om een vroedvrouw te vinden om haar te assisteren. In Gaza is het echter zeer moeilijk om vroedvrouwen en medisch personeel te vinden, gezien de ernstige tekorten.

De WHO meldt dat tussen 7 oktober en 5 januari meer dan 300 medisch personeel om het leven kwam als gevolg van 304 Israëlische aanvallen op gezondheidsfaciliteiten in Gaza. Het gezondheidssysteem in Gaza is door de Israëlische aanvallen nagenoeg volledig verwoest.

Wie een kliniek met beschikbare plaatsen kan bereiken, heeft geluk. Veel ontheemde vrouwen zijn echter, door het gebrek aan deze capaciteit in gezondheidsfaciliteiten, genoodzaakt te bevallen in plastic tenten en openbare gebouwen. Daarbij speelt het tekort aan brandstof ook een rol, wat het nog moeilijker maakt voor deze vrouwen om zich te verplaatsen.

Gebrek aan voeding en medicijnen

Na 9 oktober intensiveerde Israël zijn belegering van Gaza en ontzegde de bevolking de toegang tot voedsel en water. Pasgeborenen zijn bijzonder kwetsbaar omdat hun moeders vaak niet voldoende calorieën binnenkrijgen om hen te voeden, en babyvoeding is schaars. Raeda al-Masry, die ook in Jabalia beviel zonder hulp, deelt hoe moeilijk het voor haar is om haar pasgeboren baby te verzorgen: “Ik eet niet genoeg om hem te kunnen voeden.”

Bovendien werden medicijnen ook ontzegd door Israël. Zo vertelt Raeda: “Ze vertelden me dat er geen vaccins waren, maar kijk waar we nu zijn. De baby is hier in deze school, waar allerlei ziektes zich verspreiden.”

”Hij heeft moeite met ademhalen, maar er is niets dat ik kan doen”

Deze schrijnende situatie onderstreept dat zwangere vrouwen en hun kinderen zonder toegang tot adequate gezondheidszorg, voldoende voedsel of passende huisvesting, een verhoogd risico lopen op gezondheidsproblemen. Raeda vertelt over haar zoontje: “Op dit moment heeft hij iets aan de hand met zijn borst. Hij heeft moeite met ademhalen, maar er is niets dat ik kan doen.”

”Mijn wens voor mijn zoon is dat hij leeft”

Kinderen van ondervoede zwangere vrouwen of vrouwen die borstvoeding geven, lopen direct risico op potentiële ontwikkelingsproblemen op de lange termijn. Veelvoorkomende gezondheidsproblemen zijn daarnaast infecties, voor zwangere vrouwen veelal urineweginfecties. Daarnaast hebben zwangere vrouwen vaak te maken met bloedarmoede.

De situatie in Gaza vormt een grote dreiging voor moeders en hun kinderen. Al Jazeera vraagt de vrouwen wat ze hun kinderen toewensen:  ”Veiligheid, eten, zelfs luiers”, vertelt Raeda, ”mijn wens voor mijn zoon is dat hij leeft”. En ook Aya wenst voor haar kindje een lang leven in ”vrede en zonder oorlog”.