Darling

India is de darling van het Westen. Het land wordt in onze media en door onze politici graag omschreven als de ‘grootste democratie’ ter wereld. Als Modi een Westers land bezoekt, wordt hij met de rode loper onthaald. Dat was dit jaar nog het geval in Parijs en Washington.

Foto: printscreen 7sur7.

De redenen voor zoveel egards en welwillendheid hoef je niet ver te zoeken. Het land wordt gezien als de markt van de toekomst en een vitale bondgenoot in de poging om de opkomst van China te fnuiken. Geen enkele westerse regering wil een botsing met India en daarom worden vervelende en minder fraaie zaken graag door de vingers gezien.

En aan onkiese zaken die het Westen graag onder de mat veegt, ontbreekt het niet in India. We zetten er hieronder een aantal op een rij.

Moord in Canada

Om te beginnen is er de moord op de Sikh-leider in juni jongstleden. Een bekende leider van de Sikh-gemeenschap in India werd in Canada op klaarlichte dag vermoord door een commando van zes gemaskerde mannen.

Volgens de Canadese premier Justin Trudeau zijn er “geloofwaardige beschuldigingen” dat Indiase agenten betrokken zijn bij deze aanslag. In de afgelopen maanden kwamen ook al andere Sikh-leiders om het leven. In Engeland stierf een prominente Sikh ‘onder mysterieuze omstandigheden’ en in Pakistan schoten gewapende mannen een lid van de Pakistaanse Sikh-minderheidsgemeenschap dood.

De moordpartij in Vancouver zorgde voor diplomatieke spanningen tussen Canada en India, maar ook niet meer dan dat. Bij de Westerse bondgenoten kwamen er geen publieke veroordeling. Op de G20 (9-10 september) uitten president Joe Biden en enkele andere Westerse leiders bij Modi enkel hun bezorgdheid. Geen veroordeling, geen sancties.

Was deze politieke moord gepleegd door Chinese agenten dan was het gedurende dagen voorpaginanieuws geweest

Was deze politieke moord gepleegd door Chinese agenten, dan was het gedurende dagen voorpaginanieuws geweest en een reden om nieuwe sancties te treffen. Niet zo voor India, het komt er zelfs nog gemakkelijker van af dan Saoedi-Arabië in 2018, toen de journalist Jamal Khashoggi in het Saoedisch consulaat in Istanboel koelbloedig vermoord werd.

De figuur van Modi

Dat Modi met zoveel egards wordt bejegend, doet op zich al de wenkbrauwen fronsen. Modi kreeg zijn belangrijkste vorming in Rashtriya Swayamsevak Sangh (RSS). Dat is een extreemrechtse en paramilitaire beweging, die door Rahul Gandhi, kleinzoon van Indira Gandhi, omschreven wordt als een fascistische organisatie en die verantwoordelijk is voor heel wat geweld tegen moslims, vaak met dodelijke afloop.

Bijna tien jaar kreeg Modi geen visum voor de VS wegens “ernstige schendingen van de godsdienstvrijheid”

Wat voor iemand Modi was, wisten ze in Washington maar al te goed. Bijna tien jaar kreeg deze voormalige hindoe-nationalistische leider geen visum voor de VS wegens “ernstige schendingen van de godsdienstvrijheid”. Daarmee werd verwezen naar de bloedige rellen in Gujarat in 2002, waarbij meer dan 1.000 doden vielen. Modi was toen premier van die deelstaat. Dat alles zijn we ondertussen al lang vergeten …

Jacht op moslims en minderheden

In de deelstaat Kashmir, waar vooral moslims wonen, werd in 2020 de staat van beleg uitgeroepen. Alle soorten bijeenkomsten en burgerlijke vrijheden werden opgeschort. Telefoon en internet werd afgesloten en 7.000 politici, zakenmensen en andere prominente burgers werden zonder aanklacht gearresteerd. Preventieve detentie was naar believen mogelijk.

Om de ‘orde te handhaven’ werd zo’n half miljoen soldaten ingezet, op een bevolking van 4 miljoen! Een jaar later werd de situatie versoepeld, maar veel restricties blijven nog van kracht.

Ook elders in India worden de 220 miljoen moslims opgejaagd door hindoe-extremisten. Het anti-moslim sentiment is in heel het land vooral toegenomen nadat Narendra Modi, zelf een uitgesproken hindoe-nationalist, premier werd. Zo werd onder andere in 2019 een staatsburgerschapswet gestemd die niet-moslims bevoordeelt.

“India behandelt zijn moslimminderheden aantoonbaar even slecht als het Chinese beleid in Xinjiang”

Eind 2021 kwam er op een conferentie een oproep om moslims uit te roeien in India. “We moeten ons voorbereiden om te doden of gedood te worden”, zei een van de sprekers. Dat is niet minder dan genocidaire taal. De Indiase regering laat begaan.

Ook andere minderheden krijgen het steeds moeilijker in India. Zo bijvoorbeeld kwamen in het noordoosten van India deze zomer bij etnisch geweld 180 mensen om het leven en geraakten 60.000 mensen ontheemd. Ook hier kijkt Modi de andere kant op.

Wellicht hebt u over deze wantoestanden weinig of niets gehoord. Dat is niet toevallig, want in de westerse media wordt er nauwelijks over bericht. En dat staat in schril contrast met wat en hoeveel er geschreven en geschreeuwd wordt over de situatie van de Oeigoeren in China, die dan nog vaak gebaseerd is op dubieuze bronnen.

Wat er ook van zij, volgens Edward Luce van de Financial Times “behandelt India zijn moslimminderheden aantoonbaar even slecht als het Chinese beleid in Xinjiang”. Als dat het geval is, waarom berichten onze media daar niet over en wordt Modi daarentegen opgevoerd als een yoga-minnende staatsman?

Foto: printscreen The Guardian

Democratie?

India wordt vooral geprezen omwille van zijn ‘democratisch’ bestel. Formeel gezien hebben we hier inderdaad te maken met een burgerlijk parlementair stelsel en een rechtsstaat zoals wij die kennen. Maar de vraag is wat dat waard is.

Vooreerst verzuipen de democratische instellingen van India in het geld van de elite. Zij ‘kopen’ de verkiezingen met zware budgetten. Bij zijn eerste campagne om premier te worden, toerde Modi rond in een privéjet en twee helikopters van een schatrijke magnaat.

Komt daar bij dat in India parlementsleden niet erg ideologisch gebonden zijn. Als je ze voldoende geld biedt, stappen ze gemakkelijk over naar een andere partij, zonder dat de kiezers hen daarvoor afstraffen. In het verleden heeft de partij van Modi, de BJP, alle deelstaatregeringen die ze niet controleren geprobeerd omver te werpen, door ofwel wetgevers te bedreigen ofwel door ze op te kopen. Dat gebeurde met redelijk succes.

Bij 43 procent van de parlementaire loopt een strafrechtelijke zaak en bij 29 procent gaat het zelfs om ernstige feiten

Door het kiessysteem is de BJP er bij de vorige verkiezingen in geslaagd om een meerderheid te behalen in het parlement (56 procent van de zetels) met amper 37 procent van de stemmen.

Dat parlement zit bovendien vol met criminelen. Bij 43 procent van de parlementairen loopt een strafrechtelijke zaak en bij 29 procent gaat het zelfs om ernstige feiten. In India is verkozen worden blijkbaar een belangrijk motief om een gevangenisstraf te ontlopen.

Rechtsstaat?

De media kan je allesbehalve nog ‘vrij’ noemen. Volgens de Financial Times heeft Modi in het recente verleden een “spectaculaire toenadering tot stand gebracht tussen zijn Bharatiya Janata-partij en de miljardairfamilies die de media domineren”. Een vriend van Modi bezit nu een imperium met meer dan 70 mediabedrijven, gevolgd door minstens 800 miljoen Indiërs. Onafhankelijke media worden overgekocht.

Via haar banden met de eigenaren oefent de BJP enorme invloed uit op de media. Redacteuren worden onder druk gezet om ‘vriendelijk’ te blijven. Omgekeerd worden journalisten die kritiek uiten op de partij van Modi of het regeerbeleid door hindoe-nationalisten bestookt met bedreigingen via de sociale media.

Bij vrouwelijke journalisten behoort verkrachting tot een mogelijke bedreiging. Verslaggevers worden vaak gedoxt: foto’s van hen of hun familie worden verspreid en mensen worden uitgenodigd hen kwaad te doen.

Buitenlandse media en ngo’s worden ook geviseerd. In februari was er een inval bij de BBC van de belastinginspectie, kort nadat de omroeporganisatie een kritische documentaire over Modi had uitgezonden. In april was er een huiszoeking bij Oxfam, zogenaamd vanwege schendingen van de buitenlandse financiering.

Sinds 2015 zouden 17.000 middenveldorganisaties de registratie of verlenging ontzegd zijn

De oppositie wordt de mond gesnoerd, en dat geldt in het bijzonder voor universiteiten, denktanks en het maatschappelijk middenveld. Elk individu kan als terrorist bestempeld worden op basis van persoonlijke geschriften, toespraken, posts op sociale media of teksten in hun bezit. Sinds 2015 zouden 17.000 middenveldorganisaties de registratie of verlenging ontzegd zijn.

Hypocrisie heeft zijn prijs

De mainstream media en de westerse politici doen ons graag geloven dat we ons bij de internationale politiek laten leiden door mensenrechten en waarden. Het voorval met de moord op de Sikh-leider in Canada spreekt dat flagrant tegen.

Laten we onszelf geen blaasjes wijsmaken. Ook bij ons draait geopolitiek om rauwe belangen. Als het aan de goeie (lees westerse) kant staat, dan kan een land zich veel permitteren en wordt veel door de vingers gezien. Sta je als land echter aan de verkeerde kant, dan word je met een vergrootglas bekeken en wordt er moord en brand geschreeuwd bij de minste misstap.

Voor deze morele hypocrisie betalen we onvermijdelijk een prijs. Landen uit het globale Zuiden pikken onze twee maten en twee gewichten hoe langer hoe minder. Voor de Financial Times verklaart het mede “de onverschilligheid van een groot deel van de ontwikkelingslanden voor de pleidooien van het Westen voor steun aan Oekraïne”. De tijd dat landen uit het Zuiden alles slikten is kennelijk voorbij.