Het land broeit, de protesten zijn ongezien. Jong en oud wil het echt anders en laat dat overal horen. Hoe zorgen we ervoor dat er bij de verkiezingen op 26 mei ook echt iets verandert? Het antwoord van Hart boven Hard: we moeten al die strijden samen voeren.
Daarom roepen we iedereen op om mee te staken op 13 februari, wanneer werkende mensen in het hele land de stekker eruit trekken. De nood is hoog, maar ook ons vuur.
Wij uiten onze steun met een feestelijke ‘fietseling’: samen fietsen we door de stad langs enkele stakingspiketten, om mensen daar een hart onder de riem te steken.
Waarom deze verbindende actie?
Er beweegt wat in ons land en daarbuiten. Dat doet ons hart sneller slaan. Misschien heb je jonge klimaatactivisten in huis of liep je vorige zondag zelf mee in de grootste klimaatbetoging ooit in ons land. Vanaf 14 februari sluiten de studenten en leerkrachten zich aan bij de scholieren om op donderdag te staken en te betogen voor een bindend klimaatplan. Eén luide kreet van protest tegen het schuldig verzuim van onze vier klimaatministers. Daar wil Hart boven Hard bij zijn.
Ook het ‘sociale’ beleid van de voorbije regeerperiode krijgt een zware onvoldoende. Manifestaties van de gele hesjes komen uit Frankrijk overgewaaid. Het begon met ongenoegen over de hoge accijnzen op brandstof. Snel verbreedde het protest zich tot verzet tegen onbetaalbare huurprijzen, hoge medische facturen, stijgende studiekosten, terwijl lonen, pensioenen en uitkeringen achterop hinken.
Steeds meer mensen hebben het moeilijk om de eindjes aan elkaar te knopen, zeker wanneer ze niet op twee inkomens kunnen rekenen. De Europese armoede-indicator legt de vinger op de wonde: één op vijf inwoners van ons land loopt ‘ernstig risico op armoede of sociale uitsluiting’. 14 procent van de kinderen groeit op in een gezin met een inkomen onder de armoedegrens. Dat hakt in op hun gezondheid, op hun onderwijskansen, op hun maatschappelijke ontplooiing, op hun toekomst. Redenen genoeg om de protesten te verbreden …
Waarom samen staken op 13 februari?
Voor een menswaardige toekomst is kwaliteitsvolle arbeid voor iedereen een cruciale springplank. Daarom verenigen mensen zich in vakbonden en staan ze samen sterker. Maar de jongste onderhandelingen tussen vakbonden en werkgevers voor een nieuw interprofessioneel akkoord waren nog maar net begonnen of ze sprongen al af. De reden? De patronale organisaties provoceerden, gesteund door de regeringspartijen: verdere afbraak van eindeloopbaanregelingen, meer overuren (tot een 45 urenweek), lonen die in geen geval meer dan 0,8 procent mogen stijgen in de komende twee jaar.
De vakbonden verlieten verontwaardigd de onderhandelingstafel en we hoorden tenenkrullende liberale commentaren. “De werknemers moeten meer terughoudendheid aan de dag leggen en aanvaarden dat er voor loonsverhogingen geen ruimte is, ook niet in economisch betere tijden”.
Is er geen geld? Kom nou. De bedrijfswinsten bereiken de magische grens van honderd miljard euro. Wie heeft die geproduceerd? Als we met z’n allen meer brood bakken, vinden we het dan normaal dat de eigenaar van de bakkerij met alle opbrengst gaat lopen en de bakkers wat kruimels toestopt?
Loononderhandelingen gaan toch over de verdeling van de geproduceerde meerwaarde, zou je denken. Daar gooit de loonwet roet in het eten. Een rekensom met variabelen die ongunstig uitdraaien voor de werknemers zorgt ervoor dat er zo goed als geen loonsverhoging mogelijk is. Dat onrecht ent zich op de pensioenafbraak, de toename van snertbanen en het snoeien in de openbare diensten. Gevolg: een muilkorf voor de vakbonden, een groeiende ongelijkheid, een gekwetste democratie.
De drie vakbonden kondigen samen een algemene staking aan voor woensdag 13 februari 2019. Dat is niet meer gebeurd sinds 2014. Zowel de publieke sector als de privé, uit het noorden en het zuiden van het land, roepen de vakbonden op om te staken voor meer koopkracht en voor waardig werk en pensioen. Groot gelijk!
Wat plant Hart boven Hard?
Overal in het land zullen stakingspiketten zijn. Hart boven Hard roept iedereen op om mee te staken en, indien mogelijk, een solidariteitsbezoek te brengen aan één of meerdere piketten. Bij de vorige algemene staking in 2014 fietsten we langs de piketten. We deelden onze zorgen en dromen. Dat was hartverwarmend.
Nu staat er nog meer op het spel. We lopen ons warm voor de verkiezingen van 26 mei. Een volgehouden klimaatverzet en sociaal verzet zal mee de kaarten schudden. De inzet is hoog. Het gaat om de toekomst van onze jongeren, de toekomst van de solidariteit, de toekomst van onze planeet.
Neem contact op met je plaatselijke vakbond of Hart boven Hard-groep voor de concrete afspraken voor de bezoeken aan de piketten in jouw omgeving. En vergeet zeker niet om stemformulieren mee te nemen voor onze grote volksbevraging over artikel 23 van de grondwet. We willen niet enkel het verzet versterken. We willen ook dat heel veel mensen, minstens 23.000, zeggen waar onze volgende regeringen werk moeten van maken.
Meer info:
Op woensdag 13 februari kan je mee aansluiten in:
Antwerpen, om 9u30 verzamelen in de Ommeganckstraat 47
Leuven, om 9u verzamelen op het Martelarenplein
Gent, om 8u30 verzamelen op het Maria Hendrikaplein (Gent Sint-Pieters)
Misschien komen er nog steden bij, volg deze pagina voor updates.
Is er in jouw stad geen Fietseling, maar wil je toch ook je solidariteit betuigen? Bezoek gerust een piket in je buurt en stop de mensen daar een hart onder de riem. Foto’s mag je ons altijd toesturen: communicatie@hartbovenhard.be.
En last but not least, noteer ook al in je agenda:
- dat we op vrijdag 8 maart, de internationale vrouwendag, staken en actievoeren voor vrouwenrechten!
- dat we op 24 maart betogen tegen racisme in Brussel.
- dat we op 12 mei op RIGHT(S) NOW alle strijden verenigen met duizenden in Brussel, twee weken voor de verkiezingen.