Het aantal onderzoeken naar mensenhandel stijgt, maar het aantal feiten zonder klacht of onderzoek ligt nog veel hoger, zegt Mauricio Fernández, hoofd van de eenheid Economische Misdrijven, Witwassen en Georganiseerde Misdaad van het parket.
Van 2007 tot 2011 werden slechts 22 slachtoffers van mensenhandel geregistreerd en werden 63 mensen opgepakt, met 10 veroordelingen als gevolg. Maar volgens het Mensenhandelrapport 2012 van het Ministerie van Buitenlandse Zaken van de VS is Chili vandaag “herkomst-, transit- en bestemmingsland voor mannen, vrouwen en kinderen die slachtoffer zijn van mensenhandel met het oog op seksuele uitbuiting en gedwongen uitbuiting.”
Gedwongen in de prostitutie
Veel mensenhandel vindt binnen de landsgrenzen plaats, met het oog op seksuele uitbuiting. Maar ook “vrouwen en meisjes uit andere Latijns-Amerikaanse landen, zoals Argentinië, Bolivia, Peru, Paraguay, de Dominicaanse Republiek en Colombia, worden naar Chili gelokt met frauduleuze arbeidsbeloftes en worden nadien gedwongen om in de prostitutie te gaan of als huispersoneel te werken”, stelt het rapport.
Volgens de Organisatie van Amerikaanse Staten (OAS) zijn in Latijns-Amerika twee miljoen mensen het slachtoffer van mensenhandel en is er een bedrag van 5 miljard euro mee gemoeid.
Chili heeft pas sinds 2011 een wet die mensenhandel aan banden wil leggen. Sindsdien is het aantal onderzoeken en veroordelingen toegenomen maar binnen justitie zijn nog belangrijke aanpassingen nodig, geeft Mauricio Fernández toe. Zo moet de informatie over vermoedelijke delicten beter doorstromen.
Zekere veiligheid
“Sommige landen zijn een transitland voor slachtoffers van mensenhandel, anderen een herkomstland of land van bestemming. Maar Chili verenigt al deze kenmerken”, zegt priester Idenilso Bortolotto, ondervoorzitter van het Chileense Katholieke Instituut voor Migratie. Dat komt doordat Chili “een zekere veiligheid” biedt, zegt hij.
Mensenhandel krijgt sinds 2011 veel aandacht in de Chileense media. Toen dook het verhaal van 57 Paraguayanen die in miserabele omstandigheden werkten op het platteland voor voormalig presidentskandidaat Francisco Javier Errázuriz. Hij werd voor de rechter gedaagd maar door mentale problemen bij de beklaagde is de zaak tijdelijk stopgezet.
Voor de nieuwe wet “dachten we dat er geen mensenhandel bestond in ons land”, zegt sociaal assistente Ingrid Almendras van de organisatie Raíces, die al meer dan tien jaar mensenhandel en seksuele uitbuiting onderzoekt. De wet betekende “een grote vooruitgang” maar “het echte werk moet nog beginnen”, zegt ze.
De wet bepaalt onder meer dat erkende slachtoffers in het land mogen blijven. Het Incami en de Nationale Dienst voor de Vrouw startten daarom een opvanghuis voor slachtoffers. Doordat veel slachtoffers drugs kregen toegediend, duurt het herstel minstens drie tot vier jaar, zegt Almendras.
