President Obama is herkozen! “Four more years!” is ondertussen het populairste twitter-onderwerp ooit. Socialisten, Liberalen en Christendemocraten vinden elkaar in hun liefde voor Obama, popsterren, kunstenaars, iedereen is blij dat Obama gewonnen heeft. Beatrice Delvaux schrijft in een stukje over de overwinningsspeech van Obama in De Standaard het volgende: “Dat is dus het Amerika waarin Barack Obama gelooft. En niet alleen het Amerika maar ook de wereld waarin hij gelooft, de waarden die de Amerikaanse president al vier jaar lang verdedigt. Het is dat Amerika dat hem opnieuw heeft verkozen, niet het Amerika dat nee zegt tegen een gemeenschappelijke visie, tegen multiculturalisme en wederzijdse hulp.”
Maar moeten we nu echt zo blij zijn met dit resultaat? Is Obama effectief een president voor wie waarden zo belangrijk zijn in zijn beleid? Obama heeft veel gedaan voor homorechten in Amerika, en zijn verkiezing alleen al zal veel gedaan hebben voor de zwarten in de VS. Met zijn hervorming van de ziekteverzekering heeft hij ook iets belangrijks gerealiseerd voor miljoenen Amerikanen. Maar er is ook een andere, duistere, kant aan zijn beleid. Op het vlak van burgerrechten is Obama’s beleid verschrikkelijk geweest. Anthony Romero, de directeur van de American Civil Liberties Union (ACLU), een organisatie die strijdt voor burgerrechten, verklaarde ‘gedegouteerd’ te zijn door het beleid van Obama. Dit is tragisch omdat er waarschijnlijk geen organisatie is die meer de weg heeft voorbereid voor een zwarte president dan de ACLU. Obama’s beleid werd gekenmerkt door een gebrek aan respect voor burgerrechten in binnen- en buitenland.
‘Targetted killings’
Recent publiceerde de BBC een wereldwijde opiniepeiling. Beatrice Delvaux en de andere Obama-fielen, worden hier bevestigd in hun gelijk. De bevolking in landen zo verscheiden als Nigeria en Canada, Frankrijk en Peru, Polen en Indonesië, verkiest met ongeveer 60 % tegen 10 % Obama boven Romney. Of toch niet iedereen. In één land, in Pakistan, is Romney populairder dan Obama. Is Romney populair in Pakistan? Helemaal niet. Ook hier haalt hij nog geen 15% steun, Obama is echter nog onpopulairder dan Romney. Waarom geen Hip! Hip! Hoera! van de Pakistanis voor Obama?
Op 17 maart 2011, worden 50 burgers in Noord-Waziristan in Pakistan doodgeschoten door een onbemand Amerikaans vliegtuig. Het waren stamoudsten die samenkwamen om een mijn-dispuut op te lossen. Volgens het ‘Bureau of Investigative Journalism’ zijn er sinds 2004, 3.180 Pakistanis vermoord door onbemande Amerikaanse vliegtuigen. Deze cijfers zijn sterk gestegen nadat Obama aan de macht kwam. Ter vergelijking, op 11 september 2001 vielen er 2.977 doden door terroristische aanslagen op de VS. In Yemen werden tot nu toe 138 burgers gedood. In Somalië vielen al 169 onschuldigen.
Een derde ambtstermijn voor George W. Bush?
Toen George W. Bush mensen zonder proces opsloot op Guantánamo en een netwerk van illegale buitenlandse gevangenissen gebruikte om mensen die verdacht werden van terrorisme te laten martelen, stonden velen, die nu mee Obama’s overwinning vieren, op de eerste rij om dit aan te klagen. Ondertussen is Obama tijdens zijn eerste ambtstermijn zijn belofte om Guantánamo te sluiten niet nagekomen.
Obama heeft heel wat van Bush jr. ergste beleidskeuzes verdergezet en zelfs geïnstitutionaliseerd. Obama heeft nu de macht om Amerikaanse burgers in binnen- en buitenland te vermoorden zonder vorm van proces. De Patriot Act, die massale spionage op de eigen bevolking toeliet, werd door Obama verlengd.
De Verenigde Staten hebben een geheime ‘Kill list’ met personen die vermoord mogen worden. Obama heeft zichzelf in een positie geplaatst waar hij de ultieme beslisser is van wie er op deze ‘Kill list’ wordt geplaatst. Hoewel het officieel het doel blijft om zo weinig mogelijk onschuldige slachtoffers te treffen, wordt ook hier de lat laag gelegd. Zo omarmde Obama het idee dat alle mannen op militaire leeftijd in een gevechtszone strijders zijn.
Uiteindelijk gaan we nog medelijden moeten krijgen met die arme George W. Bush die eenzaam op zijn Texaanse ranch moet blijven omdat hij overal waar hij komt in Europa uitgejouwd wordt. Ondertussen wordt Obama ontvangen als een popster. Niemand treurde toen Obama Bush verslagen had, iedereen juichte dat er ‘change’ ging komen. In plaats van change bleef het binnen- en buitenlands veiligheidsbeleid echter veeleer hetzelfde, en werden heel wat verwerpelijke praktijken uit de War on Terror geïnstitutionaliseerd.
Er zijn weinig redenen om te denken dat Romney als president veel van Obama’s fouten zou recht gezet hebben. En misschien is dat wel het grootste drama van de Amerikaanse verkiezingen: dat de keuze ging tussen twee kandidaten met weinig respect voor de burgerrechten en dat deze burgerrechten nooit een discussiepunt werden in het politieke debat.
The best has yet to come, laat het ons hopen.
