Caitlin Johnstone constateert op haar website (11 november 2019) dat de militaire staatsgreep in Bolivia door bijna de complete westerse pers wordt afgedaan als een terechte ingreep na een verkiezingsfraude (waarvoor nog steeds geen bewijs is geleverd). We zien dezelfde dingen gebeuren als eerder dit jaar in Venezuela plaatsvonden, met dit verschil dat de president verdreven is en het leger de macht heeft overgenomen. Inmiddels hebben veel vooraanstaande personen uit politiek en media zich tegen de coup uitgesproken, waaronder Noam Chomsky, Vijay Prashad, Bernie Sanders, Jeremy Corbyn, Alexandria Ocasio-Cortez, Ilhan Omar, Jill Stein, Naomi Klein en Glenn Greenwald.

Er heeft een militaire staatsgreep plaatsgevonden in Bolivia, gesteund door gewelddadige rechtse relschoppers en de Amerikaanse regering, maar je zou hier nauwelijks weet van hebben als je de koppen in de mainstream media bekijkt.

“De Boliviaanse president Evo Morales treedt af na beschuldigingen van verkiezingsfraude” verkondigt CNN.

“Bolivia Morales, treedt terug te midden van een vernietigend verkiezingsrapport, hoogoplopende protesten” meldt The Washington Post.

“Boliviaanse leider Evo Morales treedt terug”, aldus The New York Times.

“De Boliviaanse president Evo Morales treedt af te midden van protesten tegen

stembusfraude” verklaart de BBC.

“President van Bolivia treedt af te midden van beschuldigingen van verkiezingsvervalsing” informeert ons de Telegraph.

“Boliviaanse president Morales treedt af na reactie op betwiste verkiezingen”, zegt de Sydney Morning Herald.

Dat is het dus. De inheemse leider van een socialistische Zuid-Amerikaanse regering die met succes massa’s mensen uit verpletterende armoede heeft gehaald, die toevallig ook ‘s werelds grootste reserves van lithium controleert (dat op zekere dag olie kan vervangen als cruciale energiebron als gevolg van het gebruik ervan in de voedingen van smartphones, laptops, hybride en elektrische auto’s), die een uitgebreide en goed gedocumenteerde geschiedenis heeft als doelwit voor regimeverandering door de Amerikaanse regering, is gewoon afgetreden als gevolg van een soort schandaal over een “omstreden verkiezing”. Wat natuurlijk niets te maken heeft met het feit dat rechtse bendes de familie van deze leider hadden geterroriseerd, of het feit dat het leger hem letterlijk gecommandeerd heeft om af te treden en nu naar hem op zoek is om hem te arresteren, hetgeen leidde tot uit hun functie gezette overheidsfunctionarissen die gevangen gehouden worden door gemaskerde soldaten.

Allemaal volkomen normaal en helemaal niet verdacht.

Zoals gebruikelijk stemt de verslaggeving van de massamedia over dit onderwerp volledig overeen met het Amerikaanse ministerie van buitenlandse zaken, met een zinnetje in een twitterbericht van minister Mike Pompeo, waarin hij ook de “betwiste verkiezingen” aan de orde stelt, kort voor het gedwongen terugtreden van Morales. Pompeo citeerde de onbewezen en discrediterende beschuldiging door de in Washington gevestigde Organisatie van Amerikaanse Staten (OAS) over verdachte stemmenaantallen tijdens de herverkiezing van Morales vorige maand.

Zoals Mark Weisbrot van het Center for Economic & Policy Research uitlegt in een recent artikel voor The Nation, ontvangt de OAS 60 procent van haar financiering uit Washington, hetgeen de VS een stevige vinger in de pap verschaft in het zogenaamde neutrale en internationale lichaam. Dit sluit, interessant genoeg, aan bij waar ik het op 29 oktober over had; de bekende geschiedenis van het inzetten van onevenredige financiële steun door Washington voor de Organisatie voor het Verbod op Chemische Wapens, om dit zogenaamde neutrale en internationale lichaam te laten voldoen aan de Amerikaanse agenda.

Op het terrein van de beheersing van de voorstelling van zaken (narratief) wordt steeds meer vooruitgang geboekt.

They never did find any evidence of fraud in the October 20th election, but the media repeated the allegation so many times that it became “true,” in this post-truth world. Thread: https://t.co/8oWFNKNebT — Mark Weisbrot (@MarkWeisbrot) November 10, 2019

Het door de VS bestuurde imperium blijft gewoon met couppogingen gooien naar nog niet opgenomen regeringen totdat ze beklijven. De staatsgreep in Venezuela mislukte in 2002 en opnieuw in 2019, maar ze zullen gewoon pogingen blijven ondernemen totdat er een standhoudt. Een kickbokser deelt klappen uit terwijl hij weet dat de meeste aanvallen hun doel zullen missen of minimale schade aanrichten tegen een ervaren tegenstander, maar uiteindelijk zal er een doorkomen en voor de knock-out zorgen. Imperialistische regimeveranderingsagenda’s maken gebruik van dezelfde stotenserie filosofie: gewoon blijven aanvallen en ondermijnen bij elke mogelijke gelegenheid, en uiteindelijk werkt het.

En het imperium kan het zich veroorloven om dit te doen. Wanneer je alle macht en middelen hebt, kunt je je tijd afwachten, wetende dat als de huidige poging tot het omverwerpen van de regering van een soevereine natie faalt, dat altijd nog morgen kan.

Tijdens een bijeenkomst van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties vorig jaar, vatte president Morales de ware aard van de rol van Amerika in de wereld zeer nauwkeurig samen, en zo blijkt nu, met zeer vooruitziende blik.

“Ik wil hier u open en eerlijk zeggen, dat de Verenigde Staten op geen enkele wijze zijn geïnteresseerd in de verdediging van de democratie”, zei Morales.

“Als dat het geval was zouden zij geen staatsgrepen financieren en dictators ondersteunen. Zij zouden niet democratisch gekozen regeringen met militaire interventie hebben bedreigd zoals het met Venezuela heeft gedaan. De Verenigde Staten trekken zich niets aan van de mensenrechten of rechtvaardigheid. Als dat het geval zou zijn, zouden ze de internationale overeenkomsten en verdragen die de mensenrechten beschermen hebben ondertekend. Ze zouden het onderzoeksinstrument van het Internationaal Strafhof niet hebben bedreigd, noch zouden ze het toepassen van marteling hebben bevorderd, noch zouden ze uit de Human Rights Council zijn gestapt. En ook zouden ze geen migrantenkinderen hebben gescheiden van hun families, of ze in kooien hebben gezet.”

“De Verenigde Staten zijn niet geïnteresseerd in multilateralisme,” ging Morales verder. “Als ze in multilateralisme waren geïnteresseerd zouden ze zich niet uit de overeenkomst van Parijs hebben teruggetrokken of het globale verdrag over migratie links hebben laten liggen, zouden ze geen unilaterale aanvallen hebben gelanceerd, noch beslissingen hebben genomen zoals het illegaal Jeruzalem tot hoofdstad van Israël verklaren. Deze minachting voor multilateralisme is ingegeven door de dorst van de Verenigde Staten naar politieke controle en het confisqueren van natuurlijke hulpbronnen.”

“Elke keer dat de Verenigde Staten landen binnenvallen, raketten lanceren, of regimeverandering financieren, doen ze dat met een propagandacampagne die onophoudelijk de boodschap herhaalt dat ze optreden in naam van gerechtigheid, vrijheid en democratie, voor de zaak van de mensenrechten of om humanitaire redenen,” voegde Morales daaraan toe.

“Het is de verantwoordelijkheid van onze generatie een eerlijker en veiliger wereld aan de volgende generatie te overhandigen”, besloot Morales. “We zullen deze droom alleen bereiken als we samenwerken om een multipolaire wereld te consolideren, een wereld met gemeenschappelijke regels die gerespecteerd en tegen alle bedreigingen verdedigd worden door de Verenigde Naties.”

Sterker nog, de enige reden waarom de VS in staat zijn om hun eindeloze campagne van regimeveranderingsagenda’s door te voeren tegen niet-onderworpen regeringen is omdat de unipolaire wereldorde die ze controleren, hen toestaat de macht, middelen en de vrijheid te nemen om dit te doen. Een multipolaire wereld zou de burgers van deze planeet in staat stellen een stem te hebben in wat er met hen gebeurt op een manier die niet wordt gedicteerd door een paar sociopaten in en rond Washington DC.

________________________________

Vertaling: Vertaal Slag – Foto: Joel Alvarez CC BY 3.0

Aanbeveling: Lees ook het artikel op De Wereld Morgen van Marc Vandepitte (11 november 2019) waarin opgenomen een statement van Noam Chomsky en Vijay Prashad tegen de staatsgreep.