Hoe kunnen we de toename van de militaire uitgaven en de vermenigvuldiging van aankoopprogramma’s voor wapens in Vietnam en Thailand verklaren? Tussen 2004 en 2023 verdriedubbelde Vietnam zijn militaire uitgaven, Thailand verdubbelde die.
Deze stijging vindt plaats in de regionale context van Zuidoost-Azië, waar de uitgaven in dezelfde periode bijna zijn verdubbeld van 22,4 miljard dollar naar 43,1 miljard dollar. De verschillende landen in de regio hebben tal van aanbestedingsprogramma’s gelanceerd die betrekking hebben op lucht-, zee-, land- en C4ISR-capaciteiten.
Sommige journalisten hebben de toename van deze aankopen beschreven als een ‘wapenwedloop’, wat een reactie suggereert op de snelle opkomst van China. Deskundigen zeggen echter over het algemeen dat deze aankopen gericht zijn op het moderniseren van verouderd materieel in groeiende economieën, met het oog op herkapitalisatie en versterking, in plaats van op vergroting van de militaire capaciteiten.
Volgens Felix Heiduk zou er voor een dergelijke race een open en structureel antagonisme moeten zijn tussen ten minste twee staten, wat niet het geval lijkt te zijn in Zuidoost-Azië, noch tussen landen in de regio, noch ten opzichte van China.
Hoewel de opkomst van deze laatste het wantrouwen wekt van bepaalde staten zoals Vietnam of de Filippijnen, bevestigen de asymmetrie van de actoren en het onderhouden van relatief stabiele diplomatieke betrekkingen met China deze dynamiek niet.
Dit gezegd zijnde, kan een toename van wapenaankopen bijdragen aan een veiligheidsdilemma: wanneer een regering een defensief beleid voert of haar bewapening moderniseert, kan een buurland dit als bedreigend ervaren en op zijn beurt zijn militaire capaciteiten versterken.
Dit is wat wordt waargenomen in Zuidoost-Azië. Dit portret moet echter worden verfijnd om rekening te houden met zowel regionale dynamieken die verschillende actoren in dezelfde strategische ruimte kunnen delen, als nationale kenmerken en ambities die voor de ander verschillende prioriteiten kunnen onthullen. Een verschillend perspectief op Thailand en Vietnam is in die zin verhelderend.
Deze tekst verscheen op Grip.org. Vertaling: Karen Del Biondo
