Eind augustus werd de groep van een 40-tal seizoenarbeiders uit Roemenië en Polen overgebracht om te werken op de boerderij van Wim Van der Velpen, nabij Bekkevoort. De afspraken verliepen via een Roemeens tussenpersoon, P., die als vertegenwoordiger functioneerde.

De arbeiders werd een contract beloofd, een betaling van 8,5 euro per uur en een tweewekelijkse betaling. Daarnaast zouden ze 100 euro per week per persoon krijgen voor voedsel, en zouden vervoersonkosten worden betaald. Dat alles zou cash gebeuren.

Op basis van deze overeenkomst bracht bemiddelaar P. een groep Roemeense arbeiders naar België. De arbeiders kwamen aan in verschillende groepen, in totaal gaat het om 40 arbeiders.

Schrijnende omstandigheden

In de eerste 3 weken kregen de arbeiders enkel een kleine som voor voeding, alles samen ongeveer 3000 euro voor 40 mensen.

De arbeiders hebben nooit een contract gekregen. In de eerste 3 weken kregen ze enkel een kleine som voor voeding, alles samen ongeveer 3000 euro voor 40 mensen. De vervoerskosten werden enkel vergoed voor de eerste 21 mensen.

Toen ze na 2 weken om betaling vroegen, zei de werkgever dat dat enkel kon via bankrekeningen. Dat bleek onmogelijk omdat het gros onder hen niet over een bankrekening beschikt. Daarop zei de werkgever dat hij de betaling zou uitstellen.

Leefomstandigheden van de uitgebuite seizoensarbeiders op een boerderij in Bekkevoort. Foto: anarchistische groep Leuven

De toestand evolueerde tot schrijnende omstandigheden: de arbeiders hadden geen geld, geen warm water en leiden letterlijk honger. Ze draaiden shiften van 11 uur per dag zonder pauze.

Een groep anarchistische actievoerders uit het Leuvense ontdekte dit ernstig geval van uitbuiting. Ze riepen de hulp in van Stefaan Peirsman, stafmedewerker migratie van het ACV. Hij geeft meer uitleg aan de telefoon:

“Een aantal weken geleden zochten de actievoerders mij op met dit verhaal. Ik heb er meteen onze centrale ACV Voeding en Diensten bij betrokken, en ook mijn contacten bij de Boerenbond aangesproken.

De Boerenbond heeft boer Van der Velpen gecontacteerd. De volgende dag verscheen hij dan met allerlei bewijzen van de betaling. Hij toonde arbeidscontracten, een deel zou via overschrijving betaald geweest zijn, andere betalingen met contant geld. Op een of andere manier, het is mij zelf nog steeds niet duidelijk hoe, is dat geld toch niet tot bij de arbeiders geraakt.”

Leefomstandigheden van de uitgebuite seizoensarbeiders op een boerderij in Bekkevoort. Foto: anarchistische groep Leuven

Staking

Op 7 september gingen de arbeiders in staking omwille van het gebrek aan geld en eten. Vrijwilligers hebben hen toen voedsel bezorgd.

De mensen die konden vertrekken zijn vertrokken wegens een gebrek aan betere vooruitzichten. Er verbleven op dat moment nog 35 arbeiders op de boerderij. De werkgever bleef telkens beloven om de volgende dag te zullen betalen, maar zonder resultaat. Terugkeren naar Roemenië was voor de meeste arbeiders geen optie. Ze hadden geen geld voor benzine.

Leefomstandigheden uitgebuite seizoensarbeiders op een boerderij in Bekkevoort. Foto anarchistische groep Leuven

De werkgever gaf uiteindelijk geld voor benzine om de werknemers zo snel mogelijk van de boerderij te krijgen. 7 arbeiders bleven echter op de boerderij in de hoop voor verder werk en uitbetaling. Zij hebben van hun collega’s die al terug naar Roemenië waren vertrokken, vernomen dat de ‘betalingsbewijzen’ vals bleken, aangezien op 10 oktober nog niemand het geld op hun rekening had ontvangen.

Doodsbedreigingen

Inmiddels is de toestand geëscaleerd. De 7 overige arbeiders zetten druk via de telefoon om uitbetaald te worden. Op de avond van 9 oktober eiste de werkgever het onmiddellijke vertrek van de arbeiders van de boerderij zonder volledige betaling. Hij schold via de telefoon de arbeiders uit en bedreigde hen met de dood.

“Boer Van der Velpen wilde dat de achtergebleven arbeiders zouden vertrekken. De boer is dronken ter plaatse verschenen met een mes.”

Stefaan Peirsman: “Boer Van der Velpen wilde dat de achtergebleven arbeiders zouden vertrekken. Hij moest ervan af. De boer is dronken ter plaatse verschenen met een mes. Ik laat me vertellen dat iedereen schrik van hem heeft, de arbeidsinspectie, de vakbondssecretarissen en zelfs de politie durft niet langsgaan op zijn boerderij.”

“De laatste arbeiders zijn dan ook op vraag van de politie vertrokken. Ze zouden in Duitsland verblijven. Dat is een probleem, want er moeten verhoren georganiseerd worden om de boer gerechtelijk te vervolgen. Wij gaan nu samen met de Boerenbond bekijken hoe we dit verder afhandelen.”

De anarchistische groep Leuven hoort van personen uit de omgeving dat dit niet de eerste keer is dat er zich problemen zich voordoen op de boerderij van Wim Van der Velpen. De werknemers en vrijwilligers eisen de volledige uitbetaling van de arbeiders en de sluiting van het bedrijf.