“Het is een van de zeldzame keren dat Republikeinen en Democraten samenkwamen voor expliciete maatregelen ter bescherming van seksuele oriëntatie”, zei de organisatie Human Rights Campaign.
Steken
De Violence Against Women Act (VAWA) stamt uit 1994, maar moet elke vijf jaar verlengd worden. De Senaat, waar Democraten in de meerderheid zijn, nam half februari een voorstel aan dat door 1300 NGO’s werd gesteund, maar het voorstel bleef hangen in het Huis van Afgevaardigden. Een afgezwakte versie van de Republikeinen haalde het echter ook niet, en daarom werd er gisteren hoofdelijk gestemd over de Senaatsversie. 87 Republikeinen stemden voor, zodat de wet met tweederde meerderheid werd aangenomen.
President Barack Obama benadrukte het belang van de uitkomst. “Over meer dan twee decennia heeft deze wet talloze levens gered en de manier veranderd waarop we slachtoffers van misbruik behandelen. Deze vernieuwing is een belangrijke stap om ervoor te zorgen dat niemand in Amerika wordt gedwongen in angst te leven.”
“Een van de belangrijkste punten is dat kinderen die uit verkrachting voortkomen een visum mogen aanvragen om bij hun familie te zijn”, zegt Mony Ruiz-Velasco, juridisch directeur van het National Immigrant Justice Center. “Het breidt het beleid tegen gevangenisverkrachtingen ook uit naar detentiecentra voor immigranten.” Immigranten zijn veel vaker het slachtoffer van huiselijk geweld, maar hebben altijd minder manieren gehad om hun recht te halen, vooral als ze geen verblijfsvergunning hadden.
Inheemse Amerikanen
Nog erger was de situatie voor inheemse Amerikanen. Op tribaal land geldt voor een groot deel het tribale recht, maar over niet-inheemse mensen hebben deze rechtbanken geen jurisdictie. Volgens Amnesty International wordt maar liefst een derde van de indiaanse vrouwen een keer in haar leven verkracht, in 86 procent van de gevallen door iemand die niet van inheemse afkomst is.
“Vandaag wordt de trom van gerechtigheid luid bespeeld in indiaans land ter gelegenheid van de nieuwe VAWA”, zegt Juana Majel Dixon, vice-president van het National Congress of American Indians. Maar “500 dagen is te lang om geen wet te hebben voor vrouwen. Voor een onvoorstelbaar lange tijd zijn degenen die onze vrouwen hebben geterroriseerd ongestraft gebleven.”
Het uitstel was te wijten aan conservatieven van de harde lijn die huiverig waren voor te veel rechten voor tribale autoriteiten, voor mensen zonder papieren en voor seksuele minderheden. Het Republikeinse voorstel, gisteren, zou vooral voor hen een afgezwakte wet hebben betekend.
Voorvechters van vrouwenrechten waren duidelijk in hun oordeel. “De discussie was, heel simpel, deel van de oorlog tegen vrouwen”, aldus Lisa Brush, socioloog aan de Universiteit van Pittsburgh. “Ze hebben geprobeerd onderdelen weg te snijden die de wet inclusiever en minder racistisch maakten.”