Keniaanse politiek houdt vrouwen buiten de deur
Nieuws, Afrika, Politiek -

Keniaanse politiek houdt vrouwen buiten de deur

Keniaanse vrouwen die de politiek in willen, moeten zich voorbereiden op discriminatie, bedreiging en intimidatie.

zondag 27 januari 2013 16:53
Spread the love

Ondanks het feit dat in 2010 de wet werd aangepast zodat maximaal twee derde van de leden publiek verkozen organen van hetzelfde geslacht mag zijn, maken door mannen gedomineerde partijen nog steeds de dienst uit. “De omgeving is vijandig”, zegt Hamisa Zaja, en politica uit de Keniaanse kustregio. “Vrouwen liggen onder vuur van mannen en ook van de maatschappij.”

Toen Vesca Kangongo liet weten interesse te hebben in een gouverneurspost in Uasin Gishu, een provincie in de Keniaanse Riftvallei, zworen haar rivalen dat de post naar “alles behalve een vrouw” zou gaan. Elders in het land klinken soortgelijke geluiden en er zijn dan ook niet veel vrouwen met de ambitie een topfunctie te bezetten.

Zaja legt uit dat het niet alleen gaat om de negatieve maatschappelijke houding ten opzichte van vrouwelijk leiderschap, maar ook om financieringsmogelijkheden. “Ik heb me teruggetrokken uit de race om het gouverneurschap van Mombasa omdat ik te weinig financiële middelen heb”, zegt ze. Alleen om mee te kunnen doen, moest ze 1.260 euro neertellen, in Kenia een equivalent van zes tot zeven maandsalarissen. “En daarnaast heb je nog geld nodig om campagne te voeren.”

Campagnebudget

Toen presidentskandidaat Martha Karua van de Nationale Regenboogcoalitie bekendmaakte dat ze voor haar campagne slechts 475.000 euro in kas had, was voor velen niet duidelijk hoe ze op serieuze wijze mee kon doen. Haar belangrijkste rivalen spreken over budgetten van 68 miljoen euro. “Campagnegeld komt in Kenia vooral uit persoonlijke rijkdom”, zegt politiek analist Peter Otondo. “Hoewel toppolitici diners houden om geld in te zamelen, is dat vaak om bij kiezers de indruk te wekken dat ze transparant zijn.”

Maar zelfs als er geen financiële belemmeringen zijn voor vrouwen, dienen zich andere hindernissen aan. “Alice Maitha, de vrouw van het voormalige parlementslid Kharisa Maitha, was kandidaat voor de Senaat namens de TNA. Maar oorspronkelijk betaalde ze 1.260 euro om namens de Wiper Democratic Movement kandidaat te zijn”, zegt een stembureauvoorzitter die anoniem wil blijven. “De partij deelde Maitha op het laatste moment mee dat ze te weinig financiële middelen had en dat de Senaat niet voor vrouwen is.”

Maitha stapte vervolgens over naar de TNA, en betaalde nogmaals. Sindsdien staat ze onder druk de door haar bemachtigde plaats “te verkopen” aan een man, zegt de anonieme bron.

Geweld

Wijdverbreid geweld, dat onderdeel is geworden van de Keniaanse politiek, is een andere hindernis voor vrouwenparticipatie. Een paar dagen geleden bezweek een voorzitter van een stembureau aan steekwonden, als gevolg van geweld tussen rivaliserende groepen.

“Vrouwen houden zich het liefst verre van geweld”, zegt John Ndeta, mediacoördinator van het Peace Initiative Kenia. Omdat de verkiezingsuitslag grotendeels bepaald wordt door omkoperij, intimidatie en regelrechte vijandigheden, is het voor vrouwen lastiger zich staande te houden. Zij weten vaak geen steun te verwerven via geweld en dwang.

Ndeta zegt dat volgens de wet een derde van gekozenen – 117 van de 290 leden van de nieuwe volksvertegenwoordiging – vrouwen moeten zijn. “Dat zal nog een hele klus worden.”

Ook worden vrouwen, in tegenstelling tot mannen, geacht ‘s avonds laat geen campagne meer te voeren, zegt Zaja. Wie zich niet aan die politieke traditie houdt, loop het risico bedreigd te worden met verkrachting of andere vormen van geweld.

take down
the paywall
steun ons nu!