Frank Luntz is een Republikeinse spindoctor. Toen hem op een bijeenkomst van Republikeinse gouverneurs gevraagd werd wat de Grand Old Party of GOP aan moest met Occupy Wall Street, legde hij vooral uit hoe ze er over moesten communiceren.
“Dit zijn mensen die nu al de geschiedenis veranderen en die dat ook in de toekomst zullen doen”, zo motiveerde Richard Stengel, de uitgever van Time de verkiezingen van de demonstrant tot Persoon van het Jaar.
Filmmaker Michael Moore schreef het eerder al: “Het nationaal debat is onomkeerbaar veranderd. Nu praat iedereen over hoe de 1 procent wegkomt met al het geld, terwijl de 99 procent vechten om de eindjes aan elkaar te knopen”, aldus Moore.
Het is de nachtmerrie van strateeg Frank Luntz. “Zij hebben een impact op hoe de Amerikanen denken over het kapitalisme”, zei hij. “Ik heb zo’n schrik van die anti-Wall Street-beweging. Ik ben doodsbang.”
Luntz verzon meteen tien tips voor de Republikeinen om die invloed van Occupy Wall Street te counteren. Gebruik het woord kapitalisme niet langer, aldus Luntz. Het publiek vindt het kapitalisme immers immoreel.
En zo geeft hij nog een reeks communicatietips. Soms lijkt het alsof hij in de leer ging bij Fons van Dyck, de ‘trendwatcher’ die Open VLD de term ‘hardwerkende Vlaming’ influisterde. Zeg niet dat de overheid de rijken belast, zeg dat de overheid geld wegneemt van de ‘hardwerkende Amerikanen’, aldus Luntz.
Ontruiming
De uitspraken van Luntz tonen alleen maar dat het wel zeer voorbarig was om het einde van Occupy Wall Street te voorspellen toen de politie van New York half november het tentenkamp in Manhattan ontruimde.
De ontruiming was zelfs een mooie gelegenheid om de beweging een nieuwe richting uit te sturen. Er staan nog altijd tentjes recht in een twintigtal Amerikaanse steden zoals Chicago, Baltimore en Pittsburgh.
In New York gaan de algemene vergaderingen op Liberty Plaza (of Zucotti Park zoals het plein nu heet) gewoon door.
Occupy Wall Street sloot ook aan bij de organisaties die zich verzetten tegen de inbeslagnames van huizen door de banken. Ze slagen er in om huisuitzettingen tegen te houden of om mensen terug binnen te krijgen in hun huis.
De beweging kreeg ook al snel voet aan de grond op tientallen campussen in de VS. Er zijn sit-ins of bezettingen. De Occupy-studenten viseren in de eerste plaats de torenhoge studieleningen. Amerikaanse studenten studeren af met een schuldenberg van 40.000 dollar.
Begin deze week was er ook een nieuwe poging om enkele havens aan de Amerikaanse westkust plat te leggen. In Oakland lukte dat aardig. De blokkade-actie zorgde wel voor wat spanning met ILWU, de vakbond die de havenarbeiders organiseert. ILWU is in een scherp conflict verwikkeld met de werkgevers in de haven en wou dat Occupy’ers zich daar niet in mengden.
De actie kreeg nochtans wel de steun van andere vakbonden in Oakland. Occupy Wall Street onderhoudt van in het begin goede contacten met de vakbonden. Donderdag nog betoogden de activisten van Occupy Wall Street samen met de transportvakbond in New York tegen de werkgeversorganisatie in de transportsector.
In verschillende steden stemden gemeenteraden een steunmotie voor Occupy Wall Street. In Cleveland schaarde de gemeenteraad zich achter de principes van Occupy Wall Street. Dat gebeurde in een krachtige resolutie die onder meer uithaalde naar “the growing political power of corporations, influence of money on elections and public policy and inability of average citizens to have their voices heard”.
Zo overleeft Occupy Wall Street de winter. “An #OWS Winter will certainly lead to a very hopeful American Spring”, aldus Michael Moore.