Het zijn nog wel niet de definitieve resultaten, maar fundamenteel zal er niet veel meer veranderen.

De volgende zeven jaar kan Paul Kagame, de leider van het FPR (Front patriotique rwandais), dus aan de macht blijven in Kigali. De andere drie kandidaten, die niet echt oppositie voerden – want de échte tegenkandidaten werden na zware intimidatiepogingen gedwongen om zich terug te trekken of belandden in de gevangenis, kwamen nauwelijks aan de bak.

De PSD-kandidaat Jean Damascène Ntawukuriryayo behaalde 4,9 procent; Prosper Higiro van de Liberale Partij (PL) kreeg 1,5 procent achter zijn naam en de PPC-kandidaat Alvera Mukabaramba 0,7 procent. Bij de vorige presidentsverkiezingen van augustus 2003 behaalde Kagame 95,1 procent van de stemmen.

Stemmen van de diaspora

Ook de uitslag van de stemmen van de Rwandese diaspora, die al had kunnen kiezen op zondag 8 augustus, is bekend: Kagame kreeg het vertrouwen van 96,7 procent van de de Rwandezen die in het buitenland hadden gestemd.

De FPR-aanhangers hadden de officiële aankondiging van de resultaten niet afgewacht. Maandagavond laat stroomden ze in groten getale toe in het nationale Amahoro-stadion in Kigali voor een overwinningsfeest dat duurde tot het ochtendgloren. Ook Kagame en zijn familie kwamen mee vieren en dansen met de uitzinnige massa.

In zijn overwinningsspeech zei Kagame dat de bevolking zich zeer duidelijk had uitgesproken voor stabiliteit en continuiteit. Hij bedankte zijn supporters voor hun steun tijdens de campagne en beloofde zijn aanhang er de komende zeven jaar alles aan te doen om de economische vooruitgang van het land voort te zetten en van Rwanda een soort ‘Singapore van Centraal-Afrika’ te maken.   

“Onvoorstelbare ontwikkeling”

Het online redactioneel van The New Times, een regeringsgezinde krant uit Kigali – de enige media die nog mogen verschijnen zijn pro-FPR, vermeldde dinsdagmiddag triomfantelijk de overwinning van Kagame als het logische gevolg van zijn inzet voor het land.

“De voorbije zeven jaar heeft ons land een onvoorstelbare ontwikkeling doorgemaakt die het leven van de Rwandese bevolking op alle terreinen heeft verbeterd. Door massaal haar vertrouwen te schenken aan Paul Kagame heeft de bevolking gekozen voor duurzame ontwikkeling op het vlak van gezondheidszorg, onderwijs, voedselveiligheid, economische groei, infrastructuur en decentralisatie”, luidt het commentaar.

De krant bedankte ook uitdrukkelijk de verkiezingscommissie en de politie voor het rustige en correcte verloop van de verkiezingen. Een kritische noot ontbrak totaal. Kan het anders als de pers strak aan de leiband loopt?

Ongeveer 1.400 waarnemers volgden de stembusslag van maandag. 214 onder hen vertegenwoordigden de Afrikaanse Unie en het Gemenebest. De Europese Unie had – officieel om budettaire redenen – geen echte waarnemersmissie naar Rwanda gestuurd, zoals ze dat wel had gedaan bij de eerder dit jaar gehouden verkiezingsronden in buurland Burundi.

11.11.11, de koepel van de Vlaamse Noord-Zuidbeweging, toonde zich vorige week nog erg verontrust door de recente politieke ontwikkelingen in Rwanda waarbij potentiële presidentskandidaten niet de kans kregen om aan de verkiezingen deel te nemen en de pers systematisch werd gemuilkorfd.

Oppositie de mond gesnoerd

“Een oppositieleider en een journalist werden de voorbije weken vermoord en verschillende van hun collega’s worden geïntimideerd of gearresteerd. Kigali werd verschillende keren opgeschrikt door granaataanslagen. Media en civiele maatschappij worden de mond gesnoerd”, vermeldt de 11.11.11-website. Samen met de grensoverschrijdende regionale partnerorganisatie Ligue des Droits de la Personne dans la région des Grands Lacs (LDGL) ondersteunt de organisatie de Rwandese civiele samenleving.

Een groep Rwandese activisiten in de VS had vorige week op een persconferentie in Washington president Obama opgeroepen om de Rwandese verkiezingsuitslag niet te erkennen “omdat de verkiezingen toch nooit eerlijk en vrij zouden kunnen verlopen en de oppositie monddood werd gemaakt”.

Bondgenoot van de VS

Claude Gatebuke, de woordvoerder van de groep, zei dat Kagame een autoritair regime heeft geïnstalleerd met de uitdrukkelijke steun van de VS. Rwanda is al jaren een belangrijke bondgenoot van de VS in het woelige gebied van de Grote Meren en krijgt ook militaire steun van Washington. De voorbije tien jaar kreeg Kigali ruim één miljard dollar van de VS als ontwikkelingshulp.

Advocaat Peter Erlinder, die drie weken in een gevangenis van Kigali werd vastgehouden omdat hij de rechten van een oppositiekandidaat kwam verdedigen, zei dat dankzij de Amerikaanse steun aan Kagame Rwanda jarenlang ongestraft de rijkdommen uit buurland Congo kon wegslepen en de oorlog in het gebied gaande houden. “Kagame kan zeker positieve verwezenlijkingen claimen in eigen land, maar vaak ging dat ten koste van vrede, stabiliteit en miljoenen mensenlevens bij de buren”, zei Erlinder.

De Rwandese ambassadeur in Washington kreeg van de organisatoren de kans om zijn standpunt uit de doeken te doen. James Kimonyo wees op de uitstekende cijfers die Rwanda kan voorleggen op economisch gebied, maar zweeg over de politieke repressie en het totaal gebrek aan persvrijheid. Voor enkele criteria zal Rwanda waarschijnlijk zelfs de VN-Millenniumdoelstellingen halen tegen 2015.

Hoezo, laagste corruptie van Afrika?

Ook van de Wereldbank en het IMF kreeg Kigali al herhaaldelijk goede punten omdat het zijn economie op een liberale geest schoeit en buitenlandse investeringen alle kansen geeft. Kimonyo verwees – uiteraard – ook naar het recente rapport van de NGO Transparency International over corruptie in Oost-Afrika. Daaruit bleek dat Rwanda “het laagste niveau van corruptie heeft”.

Wat er meestal wel niet wordt bijgezegd, is dat de vergelijking maar op vijf landen betrekking heeft: Rwanda, Burundi, Kenia, Oeganda en Tanzania. En dat in vergelijking met Congo bijna alle landen ter wereld beter scoren.

Ook het gerenommeerde blad Jeune Afrique ging zondag behoorlijk uit de bocht toen het Rwanda meteen bombardeerde tot het land met “ongetwijfeld het laagste corruptieniveau van heel Afrika”.

Hoezo? Volgens de jaarlijks gepubliceerde lijstjes van Transparency International staat Rwanda op de 89ste plaats op 180 landen. Niet slecht, maar toch doen niet minder dan 13 Afrikaanse landen beter inzake corruptie. Met cijfers kun je natuurlijk alles bewijzen als je ze maar weet te gebruiken. Dat heeft Kagame ook weer net bewezen door met een monsterscore te winnen. Hij is immers razend populair …