Een gemiste kans! Vanaf het begin van de eerste klimaatmarsen in 2019 heeft ATD Vierde Wereld, samen met andere armoedeorganisaties, gewezen op het belang van sociale rechtvaardigheid in het klimaatdebat.[2] Een klimaatbeleid dat niet nadenkt over de gevolgen ervan voor mensen in armoede wordt de facto een asociaal klimaatbeleid.

Dat is net de grote tragedie van het klimaatvraagstuk: de kleinste vervuilers betalen de grootste prijs. En die prijs betalen ze dubbel. Ze betalen omdat ze de eerste slachtoffers zijn van de klimaatveranderingen. Het zijn de mensen aan de onderkant van de samenleving die nu, bijna drie maand later, nog geen alternatief hebben gevonden voor hun ondergelopen woningen. En als er woningen beschikbaar zijn, dan hebben ze niet genoeg budget.

Daarnaast betalen ze nog een tweede keer omdat alle premies en voorzieningen om de klimaatdoelstellingen te halen aan hun neus voorbij gaan. Straffer nog, ze betalen via hun energiefactuur voor de zonnepanelen die ze nooit op hun dak zullen hebben en voor de laadpalen van de elektrische auto’s waarin ze nooit zullen rijden.

‘De Grote Shift’ kan pas écht een grote shift zijn, als er naast de klassieke sleutelfiguren ook mensen in armoede mee rond de tafel zitten. De visie en kennis van deze ervaringsdeskundigen wordt zelden op hun waarde geschat. Niet toevallig is participatie het centrale thema van de Werelddag van Verzet tegen Armoede aanstaande zondag op 17 oktober. Iedereen is van harte uitgenodigd om hieraan deel te nemen en te ontdekken dat mensen in armoede staan te popelen om als volwaardige burgers mee te bouwen aan de samenleving van morgen.

Notes: