Weglaten van informatie

Het concrete object van de berichtgeving was de omvormer. De journalist legt uit dat een omvormer de gelijkstroom uit de zonnepanelen naar wisselstroom voor onze elektriciteitsnetten omzet. Omvormers sturen de stroom en kunnen de panelen ook stilleggen, wanneer er bijvoorbeeld overspanning ontstaat op de elektriciteitsnetten.

Dat is waar, maar hier stuiten we al meteen op een belangrijke journalistentruc: het weglaten van informatie. De uitleg van omvormers is niet onwaar, maar wel onvolledig. De onachtzame lezer merkt dit niet snel op.

Het belang van de omvormer ligt nu juist in de mogelijke aansluiting op het elektriciteitsnet. Zonnepanelen en wat daar zoal bij komt kijken, zijn een grote investering voor een privépersoon. Om dit toch te stimuleren, kunnen overheden subsidies verlenen, maar energiebedrijven hebben ook burgers gelokt met het idee dat jouw huis een kleine elektriciteitscentrale kon worden en dat je door de levering van je surplus stroom geld zou kunnen verdienen.

Echter, het aantal geïnstalleerde panelen is inmiddels zo groot, dat het netwerk het niet meer aankan en omvormers van privé-installaties steeds vaker uitgeschakeld worden om het net te ontlasten. Eigenaars van zonnepanelen worden dan gedwongen elektriciteit van een externe leverancier af te nemen, terwijl hun dure installatie dan juist topprestaties levert.

Netwerkbeheerders schakelen omvormers van privé-installaties steeds vaker uit om het net te ontlasten

Wie schakelt in zo’n geval de installaties uit? De eigenaars zelf zijn het niet. Die merken dat vaak niet eens, tenzij zij geregeld hun app raadplegen. Het is de beslissing van de netwerkbeheerder die erop toe moet zien dat het netwerk niet overbelast raakt.

Netwerkbeheerders werken aan oplossingen, maar daar is tijd voor nodig en privé-investeerders kunnen niet anders doen dan, morrend, geduld oefenen.

China als producent

Interessant, hoor ik de lezers denken, maar waar komt China dan om de hoek kijken? Om die vraag afdoende te beantwoorden moet ik opnieuw een aspect aansnijden dat het VRT-artikel niet noemt. De productie van zonnepanelen is een proces waarbij veel CO2 uitgestoten wordt. In de ijver van veel westerse naties die uitstoot te verminderen is de productie van bijvoorbeeld zonnepanelen snel naar China verschoven.

China was indertijd een ideaal productieland met ruim voldoende beschikbaarheid aan grondstoffen en goed opgeleid personeel. China liet het niet bij de productie van de panelen alleen en een aantal Chinese bedrijven ontwikkelden zich tot wereldleiders in de gehele installatie, inclusief de omvormers. Aangezien de producenten van omvormers deze online kunnen beheren, bijvoorbeeld voor het noodzakelijke updaten van de software, kunnen nu dus veel omvormers in onze landen in theorie vanuit China uitgezet worden.

In de ijver van het Westen om CO2 uitstoot te verminderen is de productie van zonnepanelen naar China verschoven

Het VRT-artikel verstrekt uitgebreide informatie over de wereldleiders in deze technologie waarbij Chinese bedrijven aan top staan, maar het is een gemis dat onvermeld blijft dat wij in het Westen aanvankelijk blij waren dat China de productie op zich nam.

China als kwade genius

Waarom is dit alles nu ineens een probleem? China is niet veranderd. Wat is veranderd is de houding van westerse politici en hun media jegens China. Dat zal ik hier niet uitgebreid behandelen. Ik richt me op één aspect: het idee dat China de wereld wil overheersen.

Ondanks het feit dat geen enkele Chinese leider ooit heeft gehint naar een dergelijke doelstelling, lijkt het wel of het in het westerse blok gemeen goed is geworden. Het buitenlandbeleid van China is gebaseerd op het leggen van verbinding (infrastructuur, BRI), de vrije uitwisseling van goederen en personen, van elkaar leren i.p.v. elkaar te bestrijden.

China is niet veranderd. Wat is veranderd is de houding van westerse politici en hun media jegens China

Al deze aspecten worden door westerse politici steevast uitgelegd als bewijzen dat China een steeds sterkere invloed wil krijgen in wat er in de wereld gebeurt.

De westerse kijk op China ontwikkelde zich net zo snel als de ontwikkeling van China zelf. Tijdens de jaren negentig waren de meesten in het Westen enthousiast over de ontwikkeling en de commerciële kansen die deze bood. In het Westen bestond toen nog de overtuiging dat een niet-westers land alleen echt kon moderniseren, als het de westerse manier van doen over zou nemen.

Toen dat maar niet gebeurde, ging het enthousiasme aan het begin van deze eeuw over in een lichte zorg. Na de opkomst van Xi Jinping sloeg de zorg om in angst en zelfs afkeer. China sprak te veel westerse dogma’s tegen over hoe de wereld in elkaar stak.

Zo’n groot, en inmiddels ook sterk, land kon je echter niet laten verdwijnen, maar je kon nog wel proberen zijn ontwikkeling tegen te werken. Intussen weten we dat die pogingen niet succesvol waren.

Duidelijkheid

Dit VRT-artikel past dus geheel in het stadium waarin de relatie tussen EU-landen en China is beland.  De politici willen de ontwikkeling van China op diverse manieren tegenhouden, zoals het weren van apparatuur van bepaalde bedrijven (b.v. Huawei) of het verbieden van export naar China van bepaalde technologieën (b.v. ASML).

China spreekt te veel westerse dogma’s tegen over hoe de wereld in elkaar steekt

De media ondersteunen de politici geregeld met rapportages (gepositioneerd als ‘onderzoek’) over gebieden waarin wij van China afhankelijk zouden worden. Dat zijn altijd gebieden waarin Chinese bedrijven wereldleiders zijn en aangezien dat voor steeds meer gebieden gaat gelden, wordt die gevoelde afhankelijkheid van China alsmaar groter.

Eerlijk

Ik heb niet de illusie dat de reguliere media in onze landen binnen afzienbare tijd hun manier van berichten over China zullen wijzigen. Ik roep wel op die berichtgeving zo eerlijk mogelijk te houden.

In het VRT-artikel staat geen enkele leugen, maar wordt er wel relevante informatie weggelaten. Hierdoor wordt de lezer op het verkeerde been gezet en verliest het artikel aan overtuigingskracht.

Het artikel noemt zeker terecht een aantal negatieve aspecten, maar deze worden afgezwakt, omdat de agenda van de journalist kennelijk ligt bij het negatief positioneren van China.

Bron: VRT en eigen onderzoek van de auteur

Dit artikel verscheen eerder op chinasquare.

Foto disclaimer