In een opinieartikel voor de Islington Tribune1 naar aanleiding van de stemming van het nationaal partijbestuur op 28 maar 2023 stelt Jeremy Corbyn, parlementslid voor Islington North, dat Labour-leider Keir Starmer heeft besloten de democratische grondslagen van zijn eigen partij en de beginselen aan te vallen, die hij ooit beweerde te steunen.
“Het parlement2 zou moeten debatteren over het gebrek aan democratie in zoveel domeinen van het leven.”
In 1983 gaf ik mijn eerste toespraak in het parlement. Margaret Thatcher3 was net herkozen voor haar tweede termijn. In vier jaar tijd had ze al de aanval geopend op de vakbonden, de bevoegdheden van de lokale overheden gekortwiekt en de basis gelegd voor ongebreidelde privatisering (van de overheidsdiensten).
De vernietigende erfenis van het Thatcherisme wordt meestal geanalyseerd door een economische bril, die zegt dat het dogma van de vrije markt de hebzucht van bedrijven beloonde ten koste van onze openbare diensten.
Minder aandacht wordt besteed aan een ander soort oorlog die zij moest voeren om deze economische strijd te winnen. Door de rechten van vakbondsleden in te perken, lokale overheden hun bevoegdheden te ontnemen en openbare middelen over te dragen aan onberekenbare privé-bedrijven, voerde Thatcher een oorlog tegen de democratie zelf.
40 jaar later gaat deze antidemocratische aanval van de Conservatieve regering door. De Minimum Service Levels Bill4 verbiedt ons fundamentele recht om te staken.
De Public Order Bill5 beknot ons recht om te protesteren. Nieuwe wetten voor de identificatie van kiezersidentificatie6 zullen miljoenen mensen de mogelijkheid ontnemen om hun stemrecht uit te oefenen. Over de hele linie wordt onze democratie aangevallen.
Als de recente diefstal van onze democratische rechten door de regering reden tot zorg is, dan is dat ook het geval met het recente gedrag van de leiding van Labour, dat ernstige twijfel doet rijzen over hun bereidheid om deze rechten terug te winnen.
Vorige week (op 28 maart 2023) heeft het NEC7 een motie aangenomen – die was ingediend door partijvoorzitter Keir Starmer om mij te verbieden me kandidaat te stellen voor Labour in (mijn kiesdistrict) Islington North8.
Zoals ik in mijn verklaring zei, is deze beslissing een flagrante ontkenning van het normale rechtsverloop en een beschamende aanval op de democratische rechten van de partijleden van Labour in Islington North. Het is aan hen – en niet aan de partijleiders – om te beslissen wie hun kandidaat wordt.
I have spent my life fighting for a fairer society on behalf of the people of Islington North, and I have no intention of stopping now. pic.twitter.com/9HuvErXpEp
— Jeremy Corbyn (@jeremycorbyn) March 28, 2023
In een tijd waarin de regering onze rechten om te staken, te protesteren en te stemmen aanvalt, zou de Labour-leiding de democratie moeten verdedigen. In plaats daarvan ontkracht zij deze.
Uiteindelijk kan alleen een democratische beweging die geworteld is in haar lokale gemeenschappen de moedige oplossingen voortbrengen die nodig zijn om de crisissen aan te pakken waarmee we allemaal geconfronteerd worden. Het is geen toeval dat de antidemocratische motie van het NEC gericht is tegen onze politieke campagne van de jaren tussen 2015 en 2019.
Toen ik partijvoorzitter werd, was ik er trots op deel uit te maken van een beweging die haar leden een stem gaf, die streed voor een politiek van herverdeling en anti-imperialisme, en een nieuwe generatie kiezers mobiliseerde om te geloven dat een betere wereld mogelijk is.
Sinds Keir Starmer Jeremy Corbyn in 2019 opvolgde als partijvoorzitter hebben 400.000 leden hun lidmaatschap opgezegd. Screenshot The New Statesman – 6 juli 2016
Het besluit om mijn kandidatuur te blokkeren is een belediging voor de miljoenen mensen die in 2017 en 2019 op onze partij hebben gestemd, en voor al diegenen die voor Starmers leiderschap hebben gestemd op basis van de belofte dat hij ‘de radicale waarden’ die wij naar voren hebben gebracht, zou verdedigen.
Keir Starmer heeft zijn beloften echter volledig laten varen om de vakbonden te verdedigen, de belangrijke industrieën in overheidshanden te brengen, de privatisering van de National Health Service NHS9 terug te draaien, de vennootschapsbelasting te verhogen, het vrije verkeer te beschermen en het collegegeld af te schaffen. Solidariteit wordt nu bewaard voor CEO’s, niet voor stakende werknemers. Vertrouwen wordt gesteld in bedrijfsbelangen, niet in partijleden.
Kwesties van mensenrechten worden lukraak gekozen of verworpen ten koste van een consequent ethisch buitenlands beleid. En empathie voor wanhopige vluchtelingen wordt geschuwd om de rechtse media te sussen.
Terwijl de regering miljoenen mensen in de ellende stort, heeft Keir Starmer besloten de democratische grondslagen van zijn eigen partij en de beginselen aan te vallen, die hij ooit beloofde te zullen steunen.
Dat de leider van Labour zijn geloof in een betere wereld heeft opgegeven, betekent echter niet dat de rest van de beweging van werkende mensen hem daarin moet volgen. Er is een enorme vraag naar een hoopvoller alternatief, naar fatsoenlijke loonsverhogingen, democratisch bestuurde openbare eigendom, huisvesting voor iedereen, een vermogensbelasting om onze openbare gezondheidszorg NHS te redden, en een humaan immigratiesysteem gebaseerd op waardigheid, empathie en zorg.
Zij die campagne blijven voeren voor dit transformerende beleid – en tegen deze aanval van het nationaal partijbestuur NEC op de democratie – geven blijk van grote moed. Zij hebben een boodschap verzonden aan allen die nog aarzelen om terug te vechten.
Deze week werd de partijafdeling van Islington North aangevallen. Wie is de volgende?
En, uiteindelijk, als de leiding van Labour de interne democratie in de eigen partij al zo gretig misprijst, hoe zal zij dan de democratie voor iedereen behandelen wanneer zij de kans krijgt om te regeren? Eén ding is zeker: deze Labour-leiding zal niet in staat zijn de democratie in de samenleving te verdedigen als zij die zelfs in haar eigen beweging niet kan respecteren.
“Ik zal in het Parlement onafgebroken blijven stellen dat wij niet van plan zijn deze kwesties te laten rusten. Er moet recht worden gedaan aan degenen die het slechtst af zijn in regio’s zoals het kiesdistrict dat ik vertegenwoordig”
40 jaar geleden sloot ik mijn eerste toespraak af met deze belofte: ik zal campagne voeren voor democratie, voor gelijkheid en vrede namens de bevolking van Islington North.
Ik ben niet van plan om nu te stoppen.
Vertaling Lode Vanoost
Notes (nvdr):
1 De Londense wijk North Islington is het kiesdistrict waar Jeremy Corbyn van 1983 tot nu tienmaal werd verkozen.
2 Het Britse parlement omvat het Lagerhuis (House of Commons, letterlijk het huis van het ‘gemene’ volk, het equivalent van de Belgische federale Kamer van Volksvertegenwoordigers ) en het Hogerhuis (House of Lords). Het Hogerhuis bestaat volledig uit door de regering van het ogenblik gecoöpteerde, niet door de bevolking verkozen leden. De Lords worden voor het leven benoemd. Deze onverkozen senaat komt zelden tussen in het politieke debat, maar heeft toch veel macht, die het af en toe inzet om progressieve beleidsmaatregelen tegen te houden.
3 De Conservatieve Britse eerste minister (1979-1990) Margaret Thatcher behoorde binnen haar Conservatieve partij tot de meest extreem-rechtse vleugel. Haar regeerperiode wordt gezien als het begin van het neoliberalisme in Europa, in 1981 gevolgd door president Ronald Reagan in de VS. Haar antisociaal beleid had daarvoor zijn diensten al bewezen in de rechtse militaire dictaturen van Chili (Thatcher was een fan van dictator Pinochet), Argentinië, Brazilië, Indonesië, Iran…. Van haar is de uitspraak ‘There Is No Alternative’ TINA.
4 Deze wet voorziet dat vakbonden bij stakingen in alle openbare diensten steeds een bepaald minimum niveau van dienstverlening moeten garanderen. Doen zij dat niet, dan worden zij voor de rechtbank gedaagd voor het betalen van schadevergoedingen. Deelnemers aan de betrokken staking kunnen dan collectief worden ontslagen.
5 Deze wet geeft de politie het recht om elk persoon aan te houden en af te tasten zonder aanleiding, wanneer de politie van mening is dat de persoon zich verdacht gedraagt, zonder dat de wet duidelijk maakt wat daarmee precies wordt bedoeld. In de praktijk komt het er op neer dat elke betoger zonder aanleiding kan worden aangehouden voor het feit dat hij/zij deelneemt aan een betoging, ook al is dat volledig vreedzaam, tijdens een toegestaan parcours.
6 Deze wet zal vooral slachtoffers maken onder de armere bevolking, omdat ze niet in orde zijn met registratie van woonplaats of identiteit, zodat ze van deelname aan verkiezingen worden uitgesloten, zonder dat ze daar op voorhand van op de hoogte worden gebracht.
7 Het National Executive Committee is het nationale partijbestuur van de partij.
8 In het Britse kiessysteem is het hele land ingedeeld in 650 kiesdistricten, evenveel als er zetels zijn, waar één parlementslid verkozen wordt. Winnaar wordt wie de meeste stemmen haalt, wat bijvoorbeeld wanneer meer dan twee partijen een kandidaat indienen minder dan 50 procent mag zijn.
9 De NHS is het systeem van openbare gezondheidszorg in Groot-Brittannië.
