Het jaarrapport voor 2016 van de World Meteorological Organisation spreekt van een nooit eerder geziene wereldwijde hittegolf, een uitzonderlijk kleine oppervlakte aan zee-ijs op beide polen en een snelle stijging van de zeespiegel. Die zijn het gevolg de klimaatverandering. Februari 2017 brak in de VS opnieuw alle records en hittegolven op de polen doen de ijskappen verder krimpen. “We zijn nu echt op onbekend terrein beland.”zegt David Carlson, klimaatexpert van het World Climate Research Programme.
De voorbije winter 2016/2017 kreeg de Noordpool minstens drie keer met een ‘hittegolf’ te maken, waarbij krachtige stormen boven de Atlantische Oceaan warme, vochtige lucht richting het gebied duwen. Daardoor steeg de temperatuur in het poolgebied in hartje winter tot het vriespunt.
“Dit rapport bevestigt dat 2016 het warmste jaar ooit was – een opvallende 1,1 graden Celsius boven de gemiddelde temperatuur van de pre-industriële periode en 0,06 graden Celsius boven het vorige record van 2015”, zegt WMO-baas Petteri Taalas. “Ook de temperatuur van het zeeoppervlak is de warmste ooit in de metingen, de zeespiegel bleef stijgen en de oppervlakte van de poolkappen was ver onder het gemiddelde voor het grootste deel van het jaar.”
De oorzaak is het niet ver te zoeken, zegt Taalas. Dankzij steeds krachtiger computers en klimaatgegevens op de lange termijn is het tegenwoordig mogelijk om de invloed van de mens in verband te brengen met de klimaatextremen. “Met concentraties aan CO2 in de atmosfeer die telkens opnieuw records breken, is de invloed van menselijke activiteiten op het klimaatsysteem steeds evidenter.”
“De start van de implementatie van het Klimaatakkoord COP21 van Parijs op 4 november 2016 is een historische mijlpaal”, zegt Taalas. “Het is van levensbelang dat deze implementatie realiteit wordt en dat het klimaatakkoord de internationale gemeenschap naar een oplossing voor de klimaatverandering gidst, door de uitstoot van broeikasgassen aan banden te leggen, de wereld te wapenen tegen de gevolgen van de klimaatverandering en adaptatie op te nemen in het nationale beleid van landen.”
Volgens Taalas is er ook veel meer onderzoek nodig. “Een blijvende investering in klimaatonderzoek is van levensbelang als we onze wetenschappelijke kennis gelijke tred willen laten houden met de snelle veranderingen van het klimaat.”
