Deze ‘conferentie van het volk’ moet een
ontmoetingsplaats worden voor mensen en culturen van over de hele wereld. Iedereen is dan ook vrij om deel te nemen aan deze
conferentie. De organisatoren willen hiermee een extra stem geven aan de
Andes- en Amazonevolkeren en kleinschalige
landbouwproducenten die reeds hard getroffen worden door de
klimaatveranderingen. De Peruaanse overheid blonk de afgelopen jaren uit in het
nemen van desastreuze beslissingen voor mens en klimaat. Met de organisatie van
de officiële klimaatconferentie krijgt het een forum om een mooi verhaal te
brengen dat ze in werkelijkheid niet uitvoert.
In tegenstelling tot wat de
Peruaanse overheid maar al te graag verkondigt, is deze alternatieve klimaattop
niet gekant tegen de officiële COP20 die tegelijkertijd plaatsvindt elders in
de stad. Zo zullen ze de COP20-onderhandelaars alternatieve voorstellen en
doelstellingen overhandigen die rekening houden met de huidige economische en
klimatologische crisis. Dat wil zeggen: geen ongelimiteerde consumptie en groei
die onze aarde doen kreunen. Er zal met open vizier gedebatteerd worden over
nieuwe vormen van leven en samenleven met respect voor de rechten van de mens
én van de aarde.
Democratisch proces
Organisator Antonio
Zambrano: “de officiële COP20 is heel ontoegankelijk. Wij
zullen proberen met de ‘conferentie van het volk’ deze sluier van geslotenheid
te lichten. Onder het voorwendsel zich te baseren op wetenschappelijke kennis,
elimineren de leden van de COP20 het democratische proces. Desondanks bestaat
deze COP20 voornamelijk uit gespecialiseerde ambtenaren en regeringsleden en
zijn wetenschappers er amper aanwezig.”
Op 10 december, de dag van
de mensenrechten, wordt er de De Globale
Volksmars ter verdediging van Moeder Aarde georganiseerd. Deze internationale betoging door de
straten van Lima wil zoveel mogelijk mensen verzamelen in de binnenstad van
Lima om in de laatste ronde van de COP20 extra druk uit te oefenen op de
beleidsmakers. Op het einde van deze mars zullen nationale en internationale
afgevaardigden een toespraak houden. Evo Morales, president van de Bolivia, is hoogstwaarschijnlijk een van hen.
Tussenoplossing
Ondertussen sijpelen er
zowel positieve als negatieve verhalen door vanop de COP20. Zo was er de positieve bijdrage van de
Afrikaanse delegatie die volop willen inzetten op hernieuwbare energie. Dat zou
de ontbossing en armoede op het continent moeten tegengaan. Daartegenover staat
dat bijna alle olielanden spreken van een CO2-opvang- en -opslagtechniek. Deze zogezegd ‘propere’ manier om het
kooldioxidegas dat vrijkomt bij de verbranding van fossiele brandstoffen op te
vangen en ondergronds op te slaan wordt algemeen beschouwd als een
tussenoplossing waarvan de risico’s nog onbekend zijn. Of: alweer een andere
manier om tijd winnen. Tot slot zijn er de talrijke manoeuvres van
verschillende landen om de onderhandelingen te vertragen.
En men zou het bijna vergeten, maar er was in de regio uiteraard de orkaan Hagupit, die zaterdag land bereikte. Volgens de eerste berichten valt de schade mee op de Filipijnen, waar ervaring is met de allesverwoestende supertyfoon Haiyan. Dus hoeft men in Hagupit geen voorbode te zien van een nieuwe ramp en een
mislukt klimaatakkoord.
CATAPA is een vrijwilligersbeweging in België die werkt rond (anders)globalisering en duurzame
ontwikkeling in Latijns-Amerika en focust hierbij op de problematiek van
mijnbouw. Concreet ondersteunt het boerengemeenschappen die bedreigd worden
door mijnbouwmultinationals.
