De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

De VRT-toren
Opinie - Wouter Hessels

CINEMA CANVAS is (even) terug 

CANVAS wijdt deze week zowaar weer zendtijd aan het herboren praatprogramma CINEMA CANVAS. De ‘Vive le vélo’ voor Vlaamse cinefielen ging sterk van start. Naast koers mag er op de openbare omroep dus toch weer even aandacht gaan naar (Vlaamse) cinema.

maandag 14 maart 2022 17:20
Spread the love

 

Als film-minnende mens maakt me dat blij natuurlijk. Ik merk trouwens dat met de oorlogswaanzin zo dichtbij ik nog meer nood heb aan de verbeelding, troost en schoonheid van de zevende en andere kunsten. Aanleiding van deze kortdurende CINEMA CANVAS  is het lopende Film Festival Oostende  en de uitreiking van de Ensors of Vlaamse film- en televisieprijzen op zaterdag 12 maart.

Dat CANVAS nog altijd een boeiende en ontspannende talkshow over film kan maken, staat buiten kijf na de eerste aflevering. Waar een wil is, is een weg. Het mag gezegd. Ik heb veertig minuten met volle aandacht gekeken en geluisterd.

Cinefiel filmacteur en genereuze gastheer Michaël Pas had er duidelijk zin in en kreeg zijn gasten in de stad aan zee fijn en vlot aan het spreken over hun recente films: regisseur Jeroen Perceval over zijn bezielde ‘Dealer’ en acteurs Koen De Bouw en Noa Tambwe Kabati over hun innig tegen- en samenspel in de pas in première gegane Vlaamse film ‘Nowhere’.

Informatief en geestig was de ontdekking door actrice Eva Kamanda van het eerder onbekende en dus ook onbeminde filmberoep van foley artist of bruiteur. En we kregen dat internationaal filmvak van klankacteur mooi verbeeld en verklankt.

Dat een filmprogramma op een Vlaamse zender niet alleen over Vlaamse film moet gaan, maakte mijn dierbare collega en filmdocente Anke Brouwers duidelijk. Ze gaf enthousiast en ook filmhistorisch tekst en uitleg bij de internationale erkenning in 2021 van vrouwelijke filmmakers, denk aan de Oscars voor ‘Nomadland’ van Chloé Zhao, de Gouden Palm voor ‘Titane’ van Julia Ducournau en de Gouden Leeuw voor ‘L’événement’ van Audrey Diwan.

Dat het glazen plafond voor vrouwen in de film nog niet helemaal doorbroken is, moge helaas duidelijk zijn. Maar er is op filmsets alleszins vooruitgang geboekt inzake gendergelijkheid. Duimen dus voor een paar Oscars voor ‘The Power of the Dog’ van Jane Campion.

In CINEMA CANVAS proberen CANVAS en de VRT trouwens zelf een mooie diversiteit van gasten en medewerkers te realiseren. En met succes.  Mensen van kleur en vrouwen waren prominenter aanwezig in deze CINEMA CANVAS. Zo kwam ook documentairemaakster Eva Küpper nog langs om te spreken over haar fascinerende ‘Dark Rider’.

De eerste CINEMA CANVAS van deze week was onderhoudend, informatief en educatief. Opdracht volbracht voor een openbare omroep, lijkt mij. Wat houdt CANVAS dan nog tegen om CINEMA CANVAS langer vol te houden dan deze ene week van en voor de Vlaamse film?  Kijkcijfers?

Een filmprogramma van veertig minuten is  echt geen ‘mission impossible’ ? Dat toont de zender voor meerwaardezoekers nu zelf. CANVAS heeft de middelen én de talenten op het scherm en achter de schermen in huis.

Zoals er een wekelijkse -soms zelfs dagelijkse- afspraak is met sport, is een wekelijkse en inclusieve ‘Extra Time’ voor film wel degelijk haalbaar. Actie!

 

Wouter Hessels is docent filmgeschiedenis aan RITCS-ULB-INSAS.

Creative Commons

take down
the paywall
steun ons nu!