Neem bijvoorbeeld de (dreigende implementatie van) nieuwe voorrangsregels in de kinderopvang. Deze regels bouwen extra drempels in waardoor steeds grotere groepen moeders (en vaders) uit de boot vallen. Van de beroepsactieve vrouwen werkt 41 procent deeltijds. Vaak omwille van zorg, maar ook omdat in sectoren zoals zorg, retail, poetsen … deeltijdse contracten standaard zijn. Zij zullen niet meer in aanmerking komen. Ook niet als ze alleenstaande ouder zijn.
Op de woonmarkt zien we hoe het beleid bepaalde groepen bevoordeelt, zoals samenwonenden en kopers, terwijl anderen, zoals huurders, alleenstaanden en eenoudergezinnen nauwelijks of geen steun krijgen. Aan het recht op een sociale woning werden discriminerende voorwaarden toegevoegd: jezelf inschrijven bij de VDAB en een voldoende niveau Nederlands halen. Wachtlijsten in meer en meer overheidsvoorzieningen tonen hoe onze verzorgingsstaat afgebouwd wordt en het solidariteitsprincipe ondergraven. Zorgzaamheid voor iedereen staat op het spel.
De 52ste Dag van het Feminisme verbindt de thema’s wonen, relaties en beslissingen over kinderen. Deze kwesties zijn dieper verweven dan we ons vaak realiseren. Zoals Audre Lorde zegt: “Er bestaat niet zoiets als een strijd over één enkel issue, omdat we geen levens leiden die beperkt zijn tot één enkele kwestie.”
De wooncrisis getuigt niet alleen van een groeiende sociale en racistische ongelijkheid, ze staat evenmin los van discussies over het afschaffen van de huwelijksquotiënt of de toename van het aantal alleenstaanden. De getuigenissen van vrouwen over een sterke toename in conflicten tussen hun werk en privéleven zijn verweven met hun woon- en gezinssituaties. De erkenning van het huwelijk tussen mensen van hetzelfde geslacht heeft geleid tot de totstandkoming van gelijke rechten voor LGBT+-koppels, waardoor zij bijvoorbeeld eigendommen kunnen delen, gezamenlijk belastingaangiften kunnen indienen en wettelijk ouderlijke verantwoordelijkheid kunnen opnemen.
Onze keuzes, of liever keuzemogelijkheden, in één domein beïnvloeden vaak wat er mogelijk, gewenst of haalbaar is in andere domeinen. Dit wordt niet alleen bepaald door persoonlijke voorkeuren en praktische overwegingen, maar ook door sociaal-culturele normen en de bredere maatschappelijke structuren. Bovendien hebben beleidsmaatregelen reële gevolgen voor keuzevrijheid en financiële implicaties.
Het is de taak van de overheid om enerzijds een beleid te ontwikkelen dat uitsluiting, liefst proactief, vermijdt (bijvoorbeeld door omstandigheidsverlof uit te breiden naar andere erkende levensbeschouwingen en aan te passen aan diverse relatie- en gezinsvormen) en anderzijds een beleid te voeren dat actief uitsluiting aanpakt (zoals het aanpakken van discriminatie op de huizenmarkt, die elke praktijktest naar boven spit).
Het vergt een flinke dosis creativiteit om vernieuwende oplossingen te bedenken voor de diversiteit aan relatie- en samenleefvormen vandaag en voor het verhogen van sociale rechtvaardigheid en zorgzaamheid.
Zo kunnen betaalbare alternatieve woonvormen een antwoord bieden op de specifieke uitdagingen waarmee alleenstaande moeders kampen op de traditionele woningmarkt, zoals het vinden van een betaalbare woning in de buurt van scholen en kinderopvang. Bovendien kunnen dergelijke alternatieven helpen om zorg meer te delen omdat ze vaak de nadruk leggen op gedeelde ruimtes en gemeenschapsvorming. Hiermee sluiten deze alternatieven zich aan bij een feministische traditie die de strikte opdeling tussen publieke en private ruimte wil doorbreken en inzet op collectieve antwoorden en zich richt op collectieve oplossingen.
Feministisch perspectieven bieden handvatten om concrete oplossingen te bedenken die iedereen ten goede komen, nationaal en internationaal. We zijn wereldwijd solidair met iedereen die wordt onderdrukt. Daarom sluiten we ons aan bij een feminisme voor de 99 procent. In het bijzonder spreken we onze steun uit aan het Palestijnse volk en zijn we solidair met de wereldwijde betogingen die vandaag wereldwijd plaatsvinden om een onmiddellijk staakt-het-vuren in Gaza te eisen. Wij blijven ons steeds opnieuw moeien in het maatschappelijk debat, ook op deze Dag van het feminisme. Niet alleen voor vandaag, maar ook voor morgen.
11 november Dag van het feminisme
Op 11 november organiseert Furia de 52ste Dag van het feminisme (voordien Nationale Vrouwendag). Sinds 1972 is dit de vaste afspraak voor al wie uitkijkt naar uitwisseling, inspiratie en ontmoeting over gelijkheid v/x/m. De Dag van het feminisme is een dag om ervaringen en dromen te delen en onderlinge solidariteit en strijd te voeden. Tussen 11u en 17u kan je je onderdompelen in een meerstemmig en bruisend feminisme in De Centrale in Gent. Het volledige programmaboekje kan je onderaan deze pagina downloaden!
Thema’s van deze Dag van het feminisme zijn de norm van het kerngezin, de reële en gewenste andere relatie- en woonvormen en de vragen die jongvolwassenen zich stellen bij het al dan niet willen van kinderen in de huidige context. We bieden ook een veilige ruimte voor alleenstaande ouders om acties te formuleren op hun gedeelde noden.
Rebelse relaties
De dag start met Rebelse Relaties. Rahil Roodsaz onderzoekt constructies van liefde en intimiteit in monogame en niet-monogame relaties in de Nederlandse samenleving, aan de universiteit van Amsterdam. Zij wordt geïnterviewd door Heleen Debruyne over haar onderzoek en het boek Intieme revoluties dat zij mee redigeerde.
In de namiddag gaat het feministisch Magdalena Collectief van KASKstudenten in gesprek met bezoekers over hun relatie(s). Doorheen de dag kunnen bezoekers luisteren naar getuigenissen in de Danszaal van De Centrale.
Goed wonen
Na de middag onderzoeken we met een panel en met de bezoek.st.ers van de Dag van het feminisme wat ‘goed wonen’ betekent. Maar vooral, hoe realiseren we dat voor iedereen? We ontrafelen uitsluitingsmechanismen, delen inspirerende voorbeelden en dromen over een gendersensitieve aanpak van wonen en woonomgeving. Soumaya Majdoub (Women in Urbanism), Maggi Poppe (Vrouwenraad), Joy Verstichele (Vlaams Huurdersplatform) en een vertegenwoordig.st.er van Wooncoop gaan met elkaar en met het publiek in gesprek.
Met hun productie Blik VOoruit peilt cirQ vzw doorheen de namiddag naar radicale dromen bij bezoekers.
Kindertwijfels
Furia-jongeren zoeken naar hoe mensen al dan niet kozen voor kinderen en hoe hun leven eruitziet na de al dan niet bewuste keuze. De verhalen die zij verzamelen kunnen bezoekers ook beluisteren in de Danszaal. In het Femi Filocafé Kindertwijfels kunnen bezoekers hun vragen delen en een vraag uitkiezen waarop ze verder gaan.
Met Furia vzw stelden we een eisenpakket samen, dat we net na de key-note voorstellen.
Praktische info:
Het specifieke programma met sprekers, panelleden, artiesten en de timing vind je hier.
Graag nodigen we jou uit in De Centrale op zaterdag 11 november 2023. Op de dag zelf sturen we iets na de middag een persbericht uit met foto’s. Daarbij wordt ook de visietekst en het eisenpakket gevoegd.
De keynote-lezing wordt gestreamd op onze Facebookpagina.
Furia is een feministische denktank en actiegroep die ijvert voor een solidaire en meer gelijke samenleving. Furia koppelt kritische reflectie aan concrete actie en streeft naar een solidaire en inclusieve samenleving zonder ongelijkheid en discriminatie. Furia vertrekt vanuit de reële levens van mensen en neemt in haar analyses en acties de perspectieven van zoveel mogelijk v/m/x mee. Meer informatie: www.furiavzw.be
