“In elke oorlog wordt iedereen die voorzichtig is, die naar de argumenten van beide partijen luistert alvorens een standpunt te vormen, of die officiële informatie in twijfel trekt, onmiddellijk beschouwd als medeplichtig aan de vijand”, aldus historica Anne Morelli.

Daar doet DeWereldMorgen niet aan mee. Wij veroordelen heel sterk de militaire invasie van Rusland in Oekraïne. Het is een criminele agressie die ingaat tegen het internationaal recht. Maar wij hoeden ons voor zwart-wit versies. De geopolitieke situatie is buitengewoon complex. Wij willen aspecten naar voor brengen die in de mainstream media worden verzwegen of onderbelicht, om alzo het debat meer genuanceerd te kunnen voeren. (n.v.d.r.)

Er is al veel inkt gevloeid over de Russische strategie sinds de inval op 24 februari. In de beginfase was het absoluut niet duidelijk wat het Kremlin van plan was. Maar na een maand beginnen de contouren zich af te tekenen van dat plan. In een recent goed gedocumenteerd artikel doet Financial Times een verdienstelijke poging om de strategie van het Russisch leger te ontrafelen.

Drie fronten

Volgens deze zakenkrant rukt het Russisch leger op langs drie fronten (zie kaart). De strijdkrachten die daarbij betrokken zijn behoren volgens analisten tot de best opgeleide van het land.

Ten eerste is er een offensief ten noordoosten van de Krim. De aanval op de haven van Odessa zou een afleidingsmanoeuvre zijn om de Oekraïense troepen in het zuiden vast te houden zodat ze hun collega’s in Marioepol niet kunnen komen helpen.

Een tweede front ligt aan de Russische grens en trekt op naar het zuiden, langsheen de belegerde stad Kharkov.

Een derde front bestaat uit door Rusland gesteunde separatisten die, samen met belangrijke eenheden van het Russisch leger, vanuit de Donbas naar het westen oprukken.

Dubbele strategie

De huidige strategie is tweeledig en concentreert zich hoofdzakelijk op de regio van de Donbas. De eerste doelstelling bestaat in het bombarderen van een aantal steden met artillerie- en raketaanvallen en het consolideren van het gebied rond die steden. Het gaat om strategisch belangrijke steden zoals Kharkov. Die omsingelde steden zouden dan mogelijk gebruikt worden als onderhandelingstroef in vredesbesprekingen.

De omsingelde steden zouden dan mogelijk gebruikt worden als onderhandelingstroef in vredesbesprekingen.

Volgens Jacques Baud, voormalig kolonel in het Zwitserse leger en strategisch analist, heeft het Russisch leger niet de bedoeling om – op uitzonderingen na – de steden zelf te bezetten of te veroveren. Iets dat wordt bevestigd door een recent artikel van Newsweek.

De tweede doelstelling is de belangrijkste: het verslaan van de troepen in Marioepol en het omsingelen van de Oekraïense troepen in de Donbas (in geel en blauw aangeduid op de kaart). Marioepol is belangrijk om een landcorridor te installeren tussen Rusland en de Krim.

De Oekraïense troepen in de Donbas zijn goed voor een kwart van de landmacht. Als Rusland erin slaagt om die troepen daar vast te zetten, dan zijn ze niet meer in staat om steden verder naar het westen te verdedigen, zoals Kiev.

Een zware klap

Volgens een NAVO-officier heeft Rusland in deze regio “het meest vooruitgang geboekt” en heeft het “de militaire capaciteit om het Oekraïens leger te breken. Het feit dat het meer planmatig lijkt te werk te gaan is zorgwekkend”. Indien de Russische troepen van de drie fronten in hun omsingeling slagen, dan kunnen ze effectief de gestationeerde troepen in de Donbas verslaan.

“Het feit dat het Russisch leger meer planmatig lijkt te werk te gaan is zorgwekkend”.

De neutralisering van een belangrijk deel van de reguliere strijdkrachten van Oekraïne zou een zware morele klap betekenen voor Kiev. Volgens een analist van het Royal United Services Institute in Londen zou het kunnen leiden tot het staken van de strijd, waardoor een langdurige belegering van Kiev overbodig zou worden.

Voor Moskou zou dan een van de belangrijkste doelstellingen van de invasie gerealiseerd zijn: de demilitarisering van Oekraïne. Het zou daarmee ook een sterke onderhandelingspositie veroveren.

Op het terrein kan er uiteraard nog van alles gebeuren. Niets is zo onvoorspelbaar als de afloop van een oorlog. Het Russisch leger heeft bovendien wellicht belangrijke verliezen geleden en heeft mogelijk de weerstandscapaciteit van de Oekraïners onderschat.

We mogen niet de fout maken om onze eigen propaganda te gaan geloven.

Maar de zegebulletins waar onze mainstream media mee uitpakken, verbergen volgens Financial Times de kwetsbaarheden van het Oekraïens leger. We mogen niet de fout maken om onze eigen propaganda te gaan geloven.

Lees ook:

Oorlog in Oekraïne: is de vrede nabij?

Militaire experten VS: “Poetin houdt zich in voor speling bij onderhandelingen”

Video:

Bekijk de het panelgesprek met Ludo De Brabander en Lode Van Oost