Een openbaar gezondheidswerker neemt COVID19-testen af vanuit een mobiel testlab. Foto: Mustafah K.K.
Opinie - Vijay Prashad, Subin Dennis, Globetrotter,

In de steeds meer autoritaire wereld toont één Indiase deelstaat veelbelovende tekenen van democratie

Bij parlementaire verkiezingen in vijf Indiase deelstaten op 6 april 2021 behield de linkse regeringspartij van de staat Kerala zijn meerderheid. Het Links Democratisch Front (LDF) stelde zich als belangrijkste doel een beter leven voor iedereen, zelfs in crisistijden. Deze doelstelling staat in schril contrast met het desastreuse wanbeheer van de coronapandemie door de rechtse nationale regering onder leiding van Narendra Modi.

dinsdag 25 mei 2021 12:15
Spread the love

 

Vlak voor de verkiezingen in de deelstaat Kerala[1] in het zuiden van India liep er op een van de televisiezenders een programma met de titel The Great Political Kitchen. Het nieuwsanker doorkruiste Kerala om huisvrouwen in hun keuken naar hun mening te vragen over de politiek.

In een van die keukens vroeg het anker de vrouw wat zij vond van de hele discussie over een tempel in het zuiden van Kerala waarover de rechtbank in 2018 had geoordeeld dat vrouwen voortaan de volledige toegang tot de tempelgebouwen moesten krijgen.

Het Left Democratic Front (LDF[2]), dat de voorbije vijf jaar aan het roer van de regering stond in Kerala, had in deze kwestie de democratische positie ingenomen en toegang voor vrouwen tot deze beroemde tempel gesteund.

Pinarayi Vijayan, eerste minister van Kerala, spreekt op een verkiezingsmeeting . Foto: Facebook Pinarayi Vijayan

De rechtse krachten zagen daarin het bewijs dat de LDF-regering tegen religieuze vrijheid zou zijn. Ze beweerden dat dit niet beperkt zou blijven tot hindoes, die de meerderheid vormen in India, maar ook minderheidsgroepen als christenen en moslims zou treffen.

De vrouw gaf als antwoord: “Ik ben een gelovige [van de tempel], maar de honger zal ik niet verjagen door godsvrucht te koken en te eten. Meer heb ik daarover niet te zeggen.”

Haar antwoord – dat viraal ging – drukte de overheersende sfeer uit tijdens de recente verkiezingen in Kerala, die werden gewonnen door het LDF. Het LDF behaalde daarbij 99 van de 140 zetels in het deelstaatparlement, 67 daarvan werden gewonnen door leden van de Communistische Partij van India (Marxist). Het was de eerste keer sinds 1980 dat in Kerala een zittende meerderheidspartij of -coalitie de verkiezingen won en dus zichzelf opvolgde.

Kerala. Map: TUBS/CC BY-SA 3:0

De meeste mensen in Kerala waren niet bepaald geboeid door de gevaarlijk lichtzinnige, rechtse politiek van de Bharatiya Janata Party (‘Indiase Volkspartij’) – die in de centrale regering van India aan de macht is. Dit is de partij die over alles liever praat dan over zaken die de concrete levensomstandigheden van de bevolking aangaan, zoals de pandemie en haar impact op hun leven.

De leiding van het LDF focuste daarentegen op de pandemie en op het voorzien van al wat nodig was om de mensen te hulp te komen tijdens de tweede coronagolf die het land voor het ogenblik doormaakt. Linkse volksorganisaties en gemeenschapsinitiatieven sloten zich aan bij de overheid (van de deelstaat) om in een gemeenschappelijke inspanning zorg te dragen voor de bevolking. Het resultaat is dat Kerala tot dusver de coronacrisis beter het hoofd biedt dan de andere deelstaten van India.

Hulpverlening tijdens de coronacrisis

De uitgebreide exitpoll die Lokniti, een programma van het Indiase Center for the Study of Developing Societies (CSDS – studiecentrum samenlevingen in ontwikkeling) ondernam, toont dat 73 procent van de ondervraagden aangeeft tevreden te zijn over het werk van hun deelstaatregering.

De LDF-regering van minister-president Pinarayi Vijayan werd tijdens haar eerste regeerperiode van 2016 tot 2020 nochtans geplaagd door natuurrampen (een cycloon in 2017 en overstromingen in 2018 en 2019) en virusepidemieën (het Nipah-virus[3] in 2018 en het coronavirus SARS-CoV-2 in 2020) die een grote weerslag hadden op het maatschappelijk leven.

Vice-minister Mohammed Safirulla geeft uitleg over het gratis toegankelijke K-FON internet, ontwikkeld door de overheid van Kerala. Foto: Thulasi Kakkat

Op ieder van deze crisissen reageerde de regering op dezelfde manier: door kalm en op wetenschappelijke manier in te schatten wat er gebeurde en tegelijk aan te kondigen dat hulp zal worden verleend aan de getroffen bevolking. Zo gebeurde het reeds bij alle rampen voor de COVID-19-pandemie, zeker in het geval van de overstromingen van 2018, die de ergste waren in een eeuw.

De exitpoll van CSDS-Lokniti toont dat de kiezers naar de stembus getrokken zijn met het goede bestuur van het LDF in het achterhoofd. 72 procent van de ondervraagden beoordeelde de manier waarop de LDF-regering met de coronacrisis was omgegaan als ‘goed’ of ‘zeer goed’. Een opvallend hoog percentage, 88 procent, zei blij te zijn met de voedselpakketten die de regering had uitgedeeld om te voorkomen dat iemand honger zou lijden tijdens de crisis.

In tegenstelling tot de houding van de rechtse nationale regering van eerste minister Narendra Modi koos de regering van deelstaat Kerala voor een op wetenschap gebaseerde aanpak van de pandemie. Ze breidde de gezondheidsinstellingen uit om de te verwachten toename aan gevallen beter te kunnen opvangen.

Daarnaast voerde de regering een krachtige campagne onder de naam Break the Chain (‘Breek de ketting’) om de bevolking essentiële voorzorgsmaatregelen (social distancing, handen wassen, masker dragen) te doen naleven die nodig zijn om de verspreiding van het virus tegen te gaan. In de openbare ziekenhuizen van Kerala zijn coronatests en covid-behandeling voor iedereen gratis en toegankelijk.

Om massaal leed tijdens de crisis te voorkomen gaf de LDF-regering aan de autonome overheidsinstellingen en lokale besturen van Kerala – die dankzij de inspanningen van voorgaande linkse regeringen tijdens de laatste decennia reeds sterker waren geworden – de opdracht eten te koken en te bezorgen aan de behoeftigen.

De regering voorzag zo elk gezin van gratis voedingsgranen en een pakket kruidenierswaren om honger te voorkomen. Vakbonden en volksorganisaties droegen hun steentje bij om gaarkeukens te bemannen, maar ook om quarantaine- en behandelingscentra te organiseren.

Infrastructuur

De gebruikelijke kritiek van de rechterzijde was dat links niet uitgerust was om de infrastructuur van Kerala te bouwen. Nu heeft rechts echter geen recht tot klagen meer. Sinds 2016 heeft de deelstaatregering niet alleen de essentiële transportinfrastructuur verbeterd, ze heeft ook andere soorten voorzieningen gebouwd, die nodig zijn voor de werkende bevolking en de boeren.

De deelstaat Kerala scoort opvallend beter op de Human development index van de VN tegenover de rest van het land. Map: M. Tracy Hunter/UNDP/CC bY-SA 3:0

Er wordt gemakkelijk aangenomen dat infrastructuur alleen wordt gebouwd voor de belangen van het zakenleven. Dit was echter niet het geval bij de openbare infrastructuurwerken die de LDF-regering aanpakte, onder meer voor huisvesting: de regering bouwde 250.000 woningen voor de armste bevolking.

Veel aandacht ging tevens naar openbaar onderwijs en volksgezondheid. Dankzij zijn versterkt systeem voor volksgezondheid kon Kerala de catastrofe afweren die COVID-19 heeft veroorzaakt in de rest van India.

Voor het eerst in 25 jaar keerden scholieren van privéscholen terug naar het inmiddels verbeterde openbaar onderwijs. De terbeschikkingstelling van maandverbanden voor meisjes, zodat ze minder afwezig hoeven te zijn op school, is maar een voorbeeld van de verbeterde voorzieningen in de openbare scholen.

Andere infrastructuurwerken van de regering waren ondermeer wegen, bruggen, elektriciteitsleidingen en een reusachtig nieuw openbaar internetproject (het Kerala Fiber Optic Network K-FON) om alle burgers toegang te geven tot het internet als een basisrecht.

Verkiezingsmanifesten worden vaak niet erg au sérieux genomen. In het geval van de LDF-regering was dit anders. “Wij hebben 580 van de 600 punten in ons manifest van 2016 gerealiseerd. Nu leggen we de kiezers een manifest met 900 beloftes voor’, zei minister-president Vijayan in maart 2021.

900 beloftes

De dringendste klus die de LDF-regering nu moet zien te klaren, is dezelfde als die van voor de verkiezingen: de tweede coronagolf onder controle krijgen. De nationale Indiase regering van premier Modi heeft zich waardeloos getoond door de besmetting vrij spel te geven en tegelijk weinig te doen om het systeem van de volksgezondheid te versterken of voor een deugdelijk vaccinatieprogramma te zorgen.

In de eerste week van mei was het gemiddeld aantal covidvaccins dat per dag werd toegediend in India 1,9 miljoen. Aan dit tempo zal het nog tot februari 2024 duren voor de totale volwassen bevolking van het land zijn twee prikken met het coronavaccin heeft gekregen.

De regering van Kerala wordt gedwongen haar vaccins te kopen op de vrije markt. Als belangrijk neveneffect van de pandemie zag de staat zich genoodzaakt tot een grotere inspanning om sommige overheidsbedrijven te verstevigen, zoals bijvoorbeeld de Kerala Drugs and Pharmaceuticals Limited, die basisgeneesmiddelen voor een lage prijs produceert ten behoeve van overheidsziekenhuizen van de deelstaat.

Op dit moment is in heel Kerala een lockdown van kracht ten einde de besmettingsgraad te verlagen, want die ligt hoog ten gevolge van meer besmettelijke varianten van het coronavirus, waaronder de drievoudig gemuteerde Indiase variant.

De exitpoll van CSDS-Lokniti liet zien dat arbeiders en armen, waaronder ook de verdrukte kasten, zoals de Dalits[4], overtuigend voor het LDF gestemd hebben. Zonder twijfel zullen hun belangen doorslaggevend zijn bij de vormgeving van het regeringsbeleid. Het LDF verovert opnieuw aan de macht, met een mandaat om een eind te maken aan absolute armoede door middel van kleinschaliger projecten gericht op gezinnen in extreme armoede of daklozen.

Honger kan niet worden uitgeroeid door godsvrucht. Alleen sociale actie kan honger en wanhoop uitroeien.

 

Why one State in India is showing promising signs of democracy as the world goes more authoritarian is een artikel van Globetrotter en werd vertaald door Hilde Baccarne.

Vijay Prashad is Indiaas historicus, journalist, hoofdredacteur van LeftWord Books en directeur van het Tricontinental Institute for Social Research. Hij schreef een twintigtal boeken, waaronder The Darker Nations en The Poorer Nations. Voor zijn recentste werk, Washington Bullets schreef voormalig president van Bolivia Evo Morales Ayma het voorwoord. Subin Dennis is econoom en onderzoeker voor het Tricontinental Institute for Social Research.

 

Notes:

[1] De deelstaat Kerala in het uiterste zuidwesten van India heeft een oppervlakte van 39.000 km2 (iets kleiner dan Nederland) en 33 miljoen inwoners, 56 procent is Hindoe, 26 procent moslim, 18 procent christelijk (katholiek, protestants, anglicaans) naast een aantal kleine minderheden waaronder een Joodse gemeenschap. De meest gesproken taal is Malay, een kleine minderheid van 1,5 procent spreekt Tamil (nvdr).

[2] Het Links Democratisch Front (LDF) groepeert 11 linkse partijen sinds 2016 (nvdr).

[3] Het Nipah-virus leidt zonder snelle behandeling tot blijvende hersenletsels. Tussen 50 en 75 procent van de besmette personen overleven de ziekte niet. Er bestaat geen vaccin tegen. De epidemie brak tussen 1999 en 2019 uit in India, het zuiden van China, alle landen van het Verre Oosten en de westelijke, noordelijke en oostelijke kustgebieden van Australië. Nipah is weinig besmettelijk, maar wie toch besmet raakt is in levensgevaar. In totaal stierven ongeveer 700 mensen aan de ziekte (nvdr).

[4] De Dalits zijn de laagste volksgroep in het Indiase kastensysteem. Ongeveer 16 procent van de bevolking van India, 166 miljoen mensen maken er deel van uit. Het hindoe kastensysteem gaat uit van het idee dat mensen door geboorte een bepaalde positie in de maatschappij hebben en principieel ongelijkwaardig zijn. De Dalits zijn ‘onrein’ en mogen daarom niet aangeraakt worden, concreet betekent het dat ze geen sociale rechten hebben. Ze leven van het smerigste werk, opruimen lijken, vuilnis, toiletten kuisen zonder degelijk materiaal. Ze mogen bijvoorbeeld ngeen gebruik maken van gemeentelijke dorpspompen (nvdr).

Creative Commons

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!