Nu is het alle hens aan dek. De stad neemt verschillende initiatieven: extra laptops, voedselbonnen voor mensen in kwetsbare gezinnen, OCMW’s krijgen extra geld vanuit de federale overheid, …
‘Noodhulp onder protest’
Ondertussen draait het sociale middenveld op volle toeren. Organisaties die in het verleden onder druk stonden om te besparen, geven het beste van zichzelf. Ze zien zich genoodzaakt om een bijkomende geldinzamelactie of, zoals ze het zelf benoemen, ‘noodhulp onder protest’ te organiseren waar de stad dan voor elke ingezamelde euro, één euro bijlegt. Toch is er meer nodig.
Eén ding maakt deze crisis duidelijk: er leeft een grote groep in onze stad die de voorbije jaren geen buffer kon opbouwen om uit de armoedegevarenzone te blijven. Resultaat: de groep die moet overleven in deze stad groeit aan. Neem daarbij in rekening dat uit de armoede geraken dubbel zo moeilijk is dan er in te tuimelen, en dan weet je dat verder doen ‘as usual’ na deze crisis geen optie is.
Buffer
Dat er de afgelopen jaren te weinig geïnvesteerd is in structurele armoedebestrijding wordt nu wel heel pijnlijk duidelijk. Er zijn niet genoeg betaalbare woningen op de sociale en de privémarkt en er is te weinig duurzame tewerkstelling voor mensen in een kwetsbare positie. En neen, daar bedoel ik iets anders mee dan de snelle activering waarbij mensen vaak na 1 of 2 jaar terugvallen op de werkloosheidsvergoeding. Deze mensen hebben een inkomen nodig waarmee ze niet alleen menswaardig kunnen leven, maar dat hen in staat stelt om een buffer aan te leggen om bij onverwachte omstandigheden niet onmiddellijk terug in de armoede terecht te komen.
Dit kan pas als ons stadsbestuur, over de verschillende beleidsdomeinen heen, structurele maatregelen neemt in plaats van kortstondige projecten op één beleidsdomein. In plaats van het inkomen structureel te verhogen in hoofdzaak voor werkarme gezinnen met kinderen en op voorwaarde dat er participatie is in het kleuteronderwijs, zorg ervoor dat elk kind een kans heeft om uit die armoede te geraken ongeacht vanuit welk gezin hij komt.
Veerkrachtige stad
Zorg niet enkel voor betaalbare woningen voor de middenklasse, maar maak ook werk van betaalbare woningen op de privémarkt voor mensen in kwetsbare positie. Zorg ervoor dat er voldoende bijkomende sociale woningen zijn naast de noodzakelijke renovaties.
Zorg voor housing first programma’s in plaats van onze dak- en thuislozen voornamelijk op te vangen zodat zij van de straat zijn. Focus dus niet op overlastreductie maar op een menswaardige toekomst voor iedereen.
Zorg voor een toegankelijke arbeidsmarkt, zonder uitsluiting.
Deze duurzame maatregelen over verschillende beleidsdomeinen heen vormen een sociale schokdemper tegen armoede. Alleen op die manier werken we aan de veerkracht van onze stad en al haar bewoners.
Karen Maes, Groen, Gemeenteraadslid, Lid van het Bijzonder Comité voor de Sociale Dienst