Vakbondsafgevaardigden brengen het nieuws van op een verhoogje door een megafoon. Veel hadden ze niet eens te vertellen. Het nieuws was samen te vatten in een sms. Ford Genk sluit in 2014. Meer dan 4200 werknemers verliezen hun baan.
Om 9u begon een bijzondere ondernemingsraad. De vakbonden dachten er de Europese directie te zien met onder meer de Europese ceo Steve Odell, maar kregen enkel de naambordjes te zien. De stoelen bleven leeg. Odell en co durfden de confrontatie niet aan te gaan.
De fabriek in Genk krijgt dan toch de nieuwe Mondeo niet. Die productie verhuist naar Valencia in Spanje. “Dat is een pure misdaad”, zegt Walter Cnop van de christelijke vakbond ACV. “We hebben 12 procent ingeleverd om die nieuwe modellen naar hier te krijgen. Vorige maand nog werd het opnieuw bevestigd. De Mondeo komt naar België. Odell heeft het zelfs officieel ondertekend en nu dit. En dan hebben ze nog niet eens het lef om dat zelf te komen vertellen.”
“Dat ging om meer dan beloftes, hé”, zegt Rohnny Champagne van de socialistische vakbond ABVV. “Als ik ergens mijn handtekening onder een contract zet, ben ik daar ook aan gebonden. We gaan dit juridisch aanvechten. We gaan er elke cent proberen uit te persen.”
“Voor de werknemers en voor heel Limburg is dit een catastrofe. We spreken hier over 10 misschien wel 15.000 jobs. Dit is erger dan de sluiting van de mijnen. Toen was er nog geld van de EGKS. Nu is er crisis en is er niets”, zegt Walter Cnop.
Als het nieuws bekend wordt, vloeien er tranen. Mensen vallen elkaar in de armen. Maar het blijft opvallend stil. Geen rumoer, geen geschreeuw. “Binnen is er wel geroepen”, zegt Filip, die al twintig jaar bij Ford werkt. “Nu is het alsof we een slag in ons gezicht hebben gekregen en daar moeten we even van bekomen”, aldus Filip.
“Iedereen zag het wel aankomen. Hier werd niet meer geïnvesteerd. Hier en daar een likje en verf en dat was het. Op alles werd bespaard. Alle cafetaria’s zijn gesloten. Je kon niet eens meer een tas soep krijgen. Ford Genk werd uitgemelkt en dat voelden we. Wat nu? Wij hebben 12 procent ingeleverd en die wil ik terug”, zegt Filip.
Even later gaan de stemmen toch de hoogte in. Een arbeider schreeuwt zijn woede uit. Camera’s verdringen zich rond hem. “Je weet toch waarom Genk gesloten wordt? Omdat we de zwakste fabriek zijn. Om wij makkelijk zijn. Wij blijven altijd braaf doorwerken. Maar nu is het gedaan met toegeven. Nu gaan we laten zien dat we niet met ons laten rammelen”, zegt hij.
Iemand die hem probeert te kalmeren, krijgt te horen: “Hoe kunnen we hier nu rustig blijven? Waarom blijven we hier gewoon staan?”
Ronny Mouton van het ABVV kan het niet langer aanzien. “We gaan naar Brussel. Als ze ons hier niet willen zien, dan gaan we ze zelf zoeken. Ze hebben al die spelletjes met ons gespeeld en dat is enorm frustrerend. Dat ze het ons dan direct hadden gezegd in plaats van ons eerst inspanningen te laten doen. Maar nu gaan we druk zetten. Ik verwacht hier veel volk aan de poort. We gaan veel in de wacht slepen. En van politici wil ik deze keer niet horen: ja maar dit kan niet en dat is moeilijk. Zij moeten samen met ons druk zetten”, aldus Mouton.
De Europese directie heeft rond de middag een ontmoeting met minister-president Kris Peeters en daarna met premier Elio Di Rupo. De Europese ceo Odell wou in Brussel ook de vakbonden ontmoeten, ver van de werknemers in Genk. Maar die ontmoeting gaat niet door. Ze zien later vandaag wel nog Kris Peeters. De mars op Brussel werd afgelast.
Over wat er de komende dagen en weken gebeurt, is weinig bekend. De fabriek ligt stil. De werknemers werden naar huis gestuurd op economische werkloosheid. Dit jaar zou er maar 15 dagen meer gewerkt worden. De vakbonden sloten wel de fabriek af en laten niets meer vertrekken.
