Ik stel iets vreemds vast met de icoontjes aangeleverd voor messenger chat. Er zijn een zestal versies van paartjes met een hartje boven de hoofden om hun liefde voor elkaar te symboliseren. Een minderheid is echter man-vrouw. De meeste zijn gay!

Op deze bedenking gemaakt op Facebook kwamen alras kritische reacties. Die laten me toe door te denken.

Waarom was ik lichtjes onaangenaam verrast? Het is zeker waar dat relaties tussen mannen veel plezier kunnen opleveren en erg inspirerend werken, denk maar aan Oscar Wilde. Homoseksuele mannen als Alan Turing hebben bij de ontcijferingsdienst van de Britten mee de oorlog gewonnen. Als een mens al zou te beoordelen zijn op zijn maatschappelijk nut.

Foto’s van vrijende meisjes en mannen zijn vaak mooi, pikant en vertederend, zonder twijfel. Dat de liefde van dergelijke relaties niet kan bekroond worden met een baby, dat is in deze tijden voor sommigen ongetwijfeld een pluspunt. Kinderen zijn toch maar kinderen, mijnheer. En we zijn al met zeven miljard op de planeet.

Als hulpverlener, onder andere bij Tele-Onthaal, heb ik tientallen homoseksuele personen zonder kritiek, met de nodige takt bijgestaan in hun vaak lastige zorgen en problemen. Professor filosofie Herman De Dijn die uitgebreid en academisch verantwoord heeft geargumenteerd tegen same sex relaties, ik heb de man in de loop van de dertig jaar dat ik hem volg vaak ongelijk gegeven en bepaalde standpunten persoonlijk en publiek bestreden. Het argument dat een relatie tussen een man en een vrouw per definitie rijker is aan alteriteit, waar je geroepen bent je aan te passen, is misschien niet zo sterk.

Echter. Juist als religieus sensitieve persoon ruik ik het proselitisme dat de promotoren vaak huldigen, en dat ervaar ik als ergerlijk. Overmatige bekeringsijver is in onze tijd helemaal niet het kenmerk van christelijke overtuigingen, zelfs niet van Belgische moslims, dat is duidelijk. Zowel met atheïsme als met de liefde is het eigen aan de veranderaars. Hoogst waarschijnlijk is dit brutale trekje trouwens een overcompensatie van twijfel aan de waarde van de verdedigde zaak. Avant garde is onmisbaar, maar vaak onsympathiek in zijn riekende rafelranden. Dat zijn de woorden die ik kies om te beschrijven de voorhoeden/horden die mijn verbazing over Messenger voldoende vinden om een vergelijking met Tom Van Grieken te maken.