VZW LUCAS FOR LIFE ORGANISEERT WANDELING VOOR KINDEREN OP LEUVENSE BEGRAAFPLAATS
In de marge van de wandeling die de vzw Lucas or Life op zondag 6 november organiseerde op de stedelijke begraafplaats aan de Diestsesteenweg in Kessel-Lo had ik voor Radio 2 een interview met Tomas Bruyland van deze vzw.
VRAAG: Wat doet de vzw Lucas for Life precies?
TOMAS BRUYLAND: We zijn een vzw die in 2019 opgericht is na het overlijden van ons zoontje Lucas die ook hier op deze begraafplaats ligt. Wij merkten bij de laatste maanden van zijn leven dat het moeilijk was om met mensen over de dood te praten, ook met hemzelf was dat moeilijk. Op praten hierover rust immers een groot taboe. Vanuit die frustratie hebben we nadien het boekje ‘Nooit meer beter” uitgebracht om met kinderen de dood ter sprake te brengen.
VRAAG: Wat is de bedoeling van de wandeling op het kerkhof met kinderen? Wat willen jullie hen bijbrengen?
TOMAS BRUYLAND: We willen vooral zowel kinderen als hun ouders laten aanvoelen dat een begraafplaats niet alleen een site is om droevig te zijn waar we de doden herdenken, maar dat het ook een mooie en interessante locatie kan zijn die je kan bezoeken los van verdriet en afscheid. We willen hierbij tevens inspelen op de natuurlijke nieuwsgierigheid van kinderen. Die zijn immers nieuwsgierig over de dood en een begraafplaats is een locatie waar je dat thema echt wel kunt ter sprake brengen.
VRAAG: Bedoeling is dat de kinderen ook vragen kunnen stellen. Met wat voor vragen zitten zij zoal als het gaat over de dood?
TOMAS BRUYLAND: Kinderen stellen vooral veel praktische vragen als het over de dood gaat. Hoe ziet een kist eruit? Hoe zit een urne eruit? Wat gebeurt er juist als iemand sterft? Waar is de dode nu? Ze zitten niet zozeer met levensbeschouwelijke vragen zoals volwassenen die zich afvragen of er leven is na de dood en de overledene naar de hemel gegaan is. Kinderen stellen meer praktische vragen. Dan is een begraafplaats echt wel een plaats om te bezoeken en erover te praten want hier liggen overleden mensen. Hier kunnen we een mooi graf voor hen maken, met bloem versieren, over hem of haar praten, lachen met een grapje dat ze over de overledene gemaakt hebben. Hier kunnen we verjaardagen komen vieren… Ook dat soort levenservaringen kan je hier komen beleven.
VRAAG: Zijn kinderen in staat rationeel na te denken over de dood. Is het niet een eerder een emotionele reactie die gepaard gaat met angst?
TOMAS BRUYLAND: De angst voor en onbehagen over de dood is iets typisch voor de volwassenen. Kinderen hebben vooral praktische vragen: wat gebeurt er, wat weten we en wat weten we niet… Ze hebben soms ook emotionele reacties. Als ze iemand missen hebben ze verdriet. Ook dat vinden we belangrijk om ter sprake te brengen. We geloven heel sterk en de rouwspecialisten geven ons daarin ook gelijk, dat het niet kunnen spreken over dit thema veel meer angst opwekt dan dit wel doen
VRAAG:. De wandeling past in een globaal educatief pakket dat jullie aan het samenstellen zijn.
TOMAS BRUYLAND: We zijn momenteel de laatste hand aan het leggen aan een educatief pakket om met kleuters aan de slag te gaan rond het thema dood. Het is geen rouwpakket maar een vormingspakket om los van een verlieservaring met kleuters te werken rond de dood in de klas of ook thuis met ouders of grootouders. Een van de werkvormen die we beschrijven is het scenario voor een begraafplaatswandeling met foto’s en dergelijke.
LUC VANHEERENTALS
VOOR MEER INFO OVER VZW: HTTPS://LUCASFORLIFE.BE
OOK IN MIJN BOEK “DE LEUVENSE WERELDVERBETERAARS” IS EEN HELE BLADZIJDE GEWIJD AAN DEZE VZW