De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Vrouwelijke denkers dromen van vrede –  misschien bewaken mannen haar in woord en daad? 2. Holslag als onconventionele analist

maandag 1 januari 2024 16:54
Spread the love

Updates: ons oordeel over de nuchtere visie op deze “decadente” samenleving en -politiek en de adviezen voor verbetering van J. Holslag: 2 januari, 8 u 38 – 11 AM.

Naar aanleiding van een in ontroerend literair Nederlands gestelde hartenkreet van een vooraanstaande schrijfster (die het onderwerp van WO II recent aansnijdt in enkele uitgaven) op sociale media maakte ik mij de bedenking: het zou niet slecht zijn als vrouwen die dit soort puur vrouwelijke & moederlijke standpunten stug omarmen op tijd eens wat lezen van mannen bezield door een meer realistische spirit. Van heren als Winston Churchill (zijn verslag van de oorlog blijft mondjesmaat beschikbaar evenals gebundelde toespraken) Jonathan Holslag (bijvoorbeeld Van muur tot muur) of de generaals van WO II zoals Bernard Montgomery (die wellicht geen introductie behoeft), George S. Patton (de agressieve generaal van tanklegers) en James Gavin (de jonge generaal van het 82nd Div Parachute Infantry). (De memoirs van deze soldaten las ik met grote interesse; zij zijn bijna niet meer te krijgen op dit moment, maar ik vermoed dat herdrukken er zitten aan te komen nu er alweer twee oorlogen woeden in de periferie van de westerse wereld. )

De belijdenis in kwestie van de droom voor een “lieve wereld” is bloedmooi maar als intellectuelen zo gaan dénken lijkt dit toch een beetje verontrustend.

Ik citeer:

“Ik heb een droom voor 2024, mensen vechten niet meer met elkaar, maar praten met elkaar; ze beschieten elkaar niet meer maar luisteren naar elkaar; ze overleggen, ze zoeken oplossingen die voor iedereen het beste en meest haalbare uit de kan halen; de budgetten gaan niet naar wapens maar naar woningen, zorg, gezonde voeding, feest; mensen gunnen elkaar een goed leven, ze gunnen elkaar liefde, vrede, geluk. En als je nu zegt: dream on, dan zeg ik: ja, I dream on.”

Ik heb wat werk gemaakt van een antwoord; dat zal sommigen onder u wellicht interesseren daarom deel ik een en ander. Inderdaad, een al te vrouwelijk braaf en onrealistisch kijken naar verleden heden en toekomst lijkt mij niet onbeantwoord te mogen blijven, (ook al speelt hopelijk voor betrokkene de specifieke tijd van het jaar een rol bij de ontboezeming). Omdat zwijgen altijd iets heeft van Instemmen. En omdat de grote gevaren weigeren in de ogen te kijken gevaarlijk kan en zal worden op een dag. De tekst volgt zoals te lezen op Facebook.

————————————————-

Dit is mooi; zoveel openheid en positiviteit. Mijn sympathie voor KH (en HDC) neemt er niet meteen veel door af. En toch. Ik zou mezelf niet zijn als ik hier niet tegendraads op in ging. – Wat er juist staat in het boek van “publieke professor” Johan Braeckman van enige tijd terug, vraag ik mij hierbij af. De titel was “Illusies voor gevorderden”. En ik maak mij de bedenking – hoe fout kan een denkrichting die jarenlang algemeen werd aangehangen wel zijn; dan denk ik aan de feministische stroming die preekte over de (feitelijke!) Gelijkheid tussen man en vrouw. Alles zou bij te sturen zijn door “opvoeding”; zoals iemand hier bij deze post ook reageert. Vanaf de leeftijd van enkele jaren zag ik zelf helder in dat er weinig dingen bestaan die mooier zijn dan defensief geweld. Ik leefde naast een moeder zonder man. Man, man dan begrijp je dat het niet goed is als kwetsbare mensen door menselijke wolven worden vernederd en tegen de kar gereden.

Een “schepping” bevolkt met mannen en vrouwen

De conclusie kan en mag misschien de volgende ook juist zijn: wat is de evolutionaire existentiële situatie toch goed zoals ze sinds het begin van de wereld is: een wereld met Vrouwen én Mannen. Die voortdurend mekaar kunnen (en moeten) aanvullen en relativeren. Wat zou het mooi zijn als de vrouwen in het land van de regering van Bibi Netanyahu in deze dagen de razende moordlust van het betreffende leger konden temperen… De goede zachte krachten lijken vaak toch tergend traag in te werken. Geef mij dan maar een universum waarbij bandieten en bruten moeten vrezen voor een pak slaag. Een “correction” zoals een opvoedende tik in het Frans genoemd wordt; in de wereld bezorgd door “de ridder” die zijn zwaard voor de goede zaak, voor de verdediging van de weduwen en de wezen inzet. K. is een bloedmooie vrouw “inside out” zoals het Engels zegt, ik lees haar ideeën altijd graag. Toch maar goed dat er ook meer viriele en martiale opinies bestaan. Zoals de stukken van Johan De Boose en Alexandr Skorobogatov in De Standaard. Die het misselijkmakende regime dat Vladimir Poetin in het Kremlin heeft gebracht stevig weerwerk bieden.

En ja dat er Defensie op de been gehouden wordt (Zie de pagina op Facebook Defensie – La Défense – Belgian Defense). Dat er mannelijke mensen zijn die graag ten strijde trekken. Natuurlijk niet louter om het genoegen. In die zin moet ik toegeven dat er voor de welmenende mens een soort weeffout is geslopen in de realiteit. In de wereld zoals die door de Darwiniaanse EVOLUTIE is gemaakt. Mannen zouden altijd moeten nadenken over waar en tegen wie ze hun kracht inzetten; oorlog moet defensief zijn. Dat zal helaas wel een denkopdracht zijn waar je niet altijd helemaal uit komt. En die voor heel wat krijgsheren en soldaten gewoon bijkomstig bleef, helaas. Dat mag dan een ingebouwde tragiek van het leven heten. Intussen moeten we hopen dat de Russen of de Chinezen nooit militair naar hier toe komen. En dat mensen hun geloof niet afvallen in “goed” geweld. Dat Politie met het hen juridisch toegekend monopolie op geweld gerespecteerd blijft (en dat ook daadwerkelijk verdient – wat in de VS bijvoorbeeld minder evident is – denk aan de zaak George Floyd).

Het is me overigens een fantastisch genoegen in deze tijd te leven waar de vrouw meer dan ooit in de geschiedenis de toon zet in de maatschappij en in werk en denken. Toch moet het niet te bont worden. Sommige dromen zijn zo ijl en zo illusoir dat ze in de limiet bijna zeker nadelig worden voor ons mensbeeld en voor de kansen op een goede veilige toekomst. Met pijn in het hart maar met overtuiging moet ik hopen dat ook in de komende jaren het budget voor het Leger niet wordt ingekrompen. En mag ik verhopen dat mannen niet in de hoek worden gedrongen door de feminisering, zodat er geen dwaasheden worden uitgehaald die wij allen vroeg of laat duur zouden betalen. (Gelukkig leerden wij in de colleges Seksuele Psychologie aan de KU Leuven dat de Vrouw goed is in… Luisteren. Dat hoeft niet altijd gelijk te staan aan Gehoorzamen ).

Als gezond tegengewicht tegen zoveel mooi maar onrealistisch vrouwelijk dromen mag ik graag de visies van professor internationale politiek – en veiligheidsadviseur van diverse internationale instellingen – Jonathan Holslag aanraden. Van deze heer – die wel de belichaming van Waakzaamheid in persoon lijkt – zijn dezer dagen grote interviewteksten beschikbaar; te lezen in de betreffende tijdschriften en ook via zijn profiel op Facebook. De boeken hebben hun waarde intussen bewezen – een volgende komt eraan.

Het jaar wordt 2024 wellicht nog interessanter dan de vorige. Sommige van de “Verschuivingen” die Stefan Hertmans in zijn gelijknamige bundel essays beschrijft gaan nu misschien wel in de richting van meer klassieke sjablonen terug-schuiven. Onze verwachting is dat de Klimaatverstoring nog heel wat duidelijker wordt; met droge, hete zomers in Europa, meer woudbranden en meer overstromingen. De lieden die de “groene profeten” decennia lang hebben teruggefloten, komen allicht verder voor schut te staan. Of het militair ook een jaar van grote uitdagingen wordt, waar zieners al jaren voor waarschuwen, valt af te wachten. Zelf voorspelde ik in blogs al enkele jaren voor de inval in Oekraïne en in Gaza dat oorlog in Europa er stond aan te komen. Voor Ruslandcorrespondent Jan Balliauw van de VRT wordt het het jaar van de waarheid voor Oekraïne en Rusland. Met invloed van evoluties buiten de oorlogszone, zoals de verkiezingen in de VSA. In elk geval lijkt het grotere plaatje duidelijk: na de langste periode van “vrede” in Europa SINDS HET ONTSTAAN VAN DE AARDE lijkt de omgekeerde beweging ingezet. Het doet denken aan de tweede wet uit de Thermodynamica in de discipline van de Fysica: “Na enthalpie (orde) komt onvermijdelijk weer entropie (wanorde).” Dat zijn Grote Lijnen waar de zeldzame denkers die zowel in de natuurwetenschappen als in de menswetenschappen zijn ingewerkt, zoals Mark Eyskens en uw dienaar, al lang naar verwijzen.

 

Jonathan Holslag

1. De visie grosso modo afgewogen en gewaardeerd

Het gesprek met Doorbraak van Holslag oogt als een “obsidiaan-analyse”, met een neologisme: briljant maar erg zwart.
Hier een selectie uit de uitgelichte uitspraken.
“Wij nodigen onze bevolking uit languit in de zetel te blijven liggen en geven hen het gevoel dat wij onze enorme kwetsbaarheid
kunnen aanpakken zonder al te veel opofferingen en inspanningen.”
 “In die zin is Bart De Wever voor mij een mislukte leider. Seneca wist dat al:
een goede leider die een corrupte staat probeert te bedienen,
wordt een slechte leider.”
“Het ontbreekt ons niet aan macht;
wel aan moed en verantwoordelijkheidszin om
de toekomst van onze kinderen veilig te stellen.”
“Mocht China Taiwan aanvallen,
dan zullen de Amerikanen daar de kastanjes uit het vuur moeten halen,
waardoor er niemand meer overblijft om ons hier te beschermen.”
Holslag brengt waarschuwende boodschappen van algemeen belang. Hij doet daarin denken aan de grote profeten van de Hebreeën, de Joden van voor Christus’ tijd.
Ook die heerschappen, waaronder Jesaja, Jona en Elia, kregen met ongeloof en kritiek te maken; doemdenkers worden ze soms met een dooddoener genoemd.
Toch zijn zulke stemmen nodig. Veel te veel mensen hebben de neiging gewoon door te gaan, kop in kas, ook als aan de horizon grote stormen zich klaarmaken. “En de boer, hij ploegde voort”.
Persoonlijk heb ik wel sympathie voor zulke omvattende analyses die ook een betere richting aangeven en een sterk appel.
Anderzijds is in the long run de grote vraag of zieners als deze man het lot van vliegdekschip Europa echt zullen kunnen bijsturen.
Of dat zij, ondanks hun vrij grote zichtbaarheid, na een leven van inzet zoals Winston Churchill zullen moeten besluiten:
“I have achieved a lot,
and in the end I have achieved nothing.”
[Zijn grote doel was het Britse Rijk vrijwaren, maar het ging teloor tijdens zijn leven].
“I have walked at the leach of DESTINY”
– Ik liep altijd in feite als een hond aan de lijn van iets veel groters:
het Lot”.
Waarbij we – voor de nieuwelingen – moeten in rekening brengen dat Churchill een van de meest invloedrijke en vindingrijke, wilskrachtige en weerbare persoonlijkheden in de hele mensengeschiedenis is geweest. Ook juist in de meest uitdagende, gevaarlijke omstandigheden. Hij is een van de meest betekenisvolle figuren aan wie het stoppen van de extreemrechtse, onmenselijke waanzin van Hitler, Himmler, Heydrich en consorten is te danken.
——————————————————————————-
Ondertussen is bij mijn weten de enige volksvertegenwoordiger of minister die in de plenaire parlementaire vergadering voor Kerstmis in de federale Kamer een woordje van waardering en erkenning over had voor onze Belgische soldaten op missie in Roemenië, aan de flank tegen de Russische Beer, en elders, Theo Francken. Hij blijkt in die zin een waardige voorzitter van de Parlementaire Commissie Defensie. Hij is in die nobele rol en op dit punt te vergelijken met de grote, welmenende en vooruitziende president Barack Obama. Een bekende uitspraak van die man is: “I consider it my most noble responsibility, not to be president of the United States, but to be Commander in Chief of the Military”
————————————————————————–

2 Het Doorbraak-interview kritisch doorgelicht

Om wie mijn visie op de recente Jonathan Holslag wil vernemen, van dienst te zijn, hier komt ze. Bedenkingen en suggesties bij het Doorbraak interview (u leest het op zijn en mijn profiel op Facebook).
Graag gelezen. Het is inderdaad vintage Holslag: een zeer NUCHTERE analyse. Zeer realistisch. Zeer waakzaam en vooruitziend. Maar ook verschroeiend ambitieus, misschien wel aanmatigend. Wat een Wereldbeeld en Mensbeeld zit hier uiteindelijk achter? Hoe kan een ziener er op dergelijke manier – uiterst beschuldigend eigenlijk – van uitgaan dat hij de mensheid dermate in gedachten met de zweep kan aanpakken? Zelfs als deze man persoonlijk erg Spartaans leeft. (Ik zie alvast niet iemand met drie pullovers en goed geïsoleerde wanden in het huis om persoonlijk de klimaatverstoring te milderen). Zijn mensen wel in die mate te “activeren”? Ben je dan geen slavendrijver? Is dit niet een visie ontstaan uit grote wanhoop en teleurstelling in mens, maatschappij en lot? Zou de maker ervan aan die houding niet beter wat meer werken?
Dit rauwe appel staat mijlenver van het advies van de grote Duitse filosoof Heidegger om met wijze “Gelassenheit” in het leven te staan. Als ik JH goed lees, is zijn oplossing voor de honderdduizenden Afrikanen die hij in de komende decennia naar Europa ziet emigreren… er met soldaten op te schieten. Is dat een humaan te verantwoorden aanpak?Hij ziet duizenden mensenkinderen die nog niet zijn geboren al met wapens en kogels tegengehouden worden. Is dit niet het denken van een generaal, inclusief het gebrek aan empathie? Mensen worden nummers. Vijanden.
Holslag is meestal betrouwbaar in de cijfers die hij gebruikt. Zijn de demografische lange-termijn prognoses waarop hij zich hier baseert echter juist. Hij ziet “in de komende tachtig jaar de bevolking in Afrika met minstens twee miljard aanzwellen”. Waarom zou zich deze eeuw niet het demografische fenomeen voordoen dat zich al eerder voordeed in vele landen: wanneer de economie beter boert en het onderwijs volgt (zoals president Tchisekedi momenteel in Congo onderwijs gratis maakt) en de meisjes hoger opgeleid zijn dan… daalt de nataliteit aanzienlijk.
Op het punt waar het advies aan beleidsmensen anderen te activeren eindelijk concreet wordt, waar JH stelt: dwing de immigranten onze taal te leren en leidt ze naar werk, blijkt hoe waardeloos de suggesties soms zijn. Persoonlijk heb ik zes jaar onthaal gedaan bij het Vlaams Agentschap Inburgering en Integratie. Daar valt op vlak van talen aanleren en naar arbeid begeleiden niets te doen! In de zin van niets te verbeteren! De klassen draaien zeer goed en de inwijkende mensen zijn leergierig en willen direct gaan werken. Er is verbetering mogelijk: er was op de dienst een groot tekort aan personeel. De bevoegde minister verloor tijd met hervormen en leek de Integratie soms liever te dwarsbomen dan te doen werken. Een trek die typerend is voor de betreffende partij; zij vroeg en kreeg destijds ook het departement “armoedebestrijding”, maar vanuit het kenmerkende, ongehoorde lichte sadisme deze politici eigen, bestreed mevrouw Homans meer de Armen. De aanpak van de zeer werkwillige immigranten bij Integratie is onder de invloed van deze partijgeest de laatste jaren pesterig geworden. Die partij lijkt ook in andere domeinen veel belang te hechten aan bestraffen en ostentatief minachten van wie “anders” is. Dat klinkt de historicus bekend in de oren. Jonathan Holslag gaat duidelijk in voor-oordeel in dit interview mee in deze kwalijke, demagogische kijk. Wellicht door een arendsblik te te weinig met concrete mensen in de verschillende kleine universa van de samenleving heeft kunnen contact maken. Het is bekend dat hij een tijdje gespeeld heeft met de gedachte zijn professoraat aan de VUB op te geven. Dat lijkt mij een goed idee. Zijn waarde voor de wereld zal stijgen als hij zoals Arnon Grünberg de tijd neemt, de moed vindt, aan “embedded journalism” te doen. Van het psychiatrisch instituut tot de school, de gevangenis en het slachthuis.
Ook het vraagstuk van de honderdduizenden tijdgenoten en landgenoten die psychologisch er doorheen zitten, raakt JH merkwaardig genoeg totaal niet aan. Al tien jaar niet. Dat zijn juist de mensen die het meest “revitalisering” nodig hebben, nochtans. Hoe gaat de meester zijn natie wendbaarder maken met dit “blok aan het been”, want zo lijkt hij hen te zien, want zo zal dat werken. JH zal nog veel ouder moeten worden en wijzer en meer onderlegd door meer contact met concrete mensen in vele niches, voor zijn adviezen echt zinvol, betekenisvol en werkbaar worden, zou ik denken. Hij praat voorlopig in op een wereld die niet veel kan met zijn woorden. Wat niet wegneemt dat hij sommigen kan inspireren. Want hij weet veel. De meeste mensen… zijn op nog veel, veel, veel lager niveau bezig. Zoals Noam Chomsky zegt: People have no idea. Holslag houdt je wakker. We moeten hem veel drive en veel succes wensen, in een wereld met mensen die bijzonder oppervlakkig, als een blinde mol, verder wroeten. Jonathan Holslag heeft een schaarse kwaliteit in overvloed: lef, dapperheid, moed van spreken. En inderdaad, zoals hij zelf soms benadrukt, kennis die dieper dan gewoon gaat én breder uitwaaiert. En zoals gezegd veel, misschien te veel, ambitie en verantwoordelijkheidsgevoel. Bij al die fouten blijft hij wel een bijzondere opmerkelijke, unieke, waardevolle mens. Dat hij goed weerwerk mag krijgen van andere denkers, die vandaag in onze regio vaak weinig dapper zijn in opstelling, engagement en debat, ook juist op sociale media, zoals Koen Geens onlangs nog in mijn aanwezigheid stelde; zodat die machtige Visie nog beter kan worden. Dat is mijn wens voor het jaar. Want Holslag heeft een fenomenaal vermogen tot synthetisch denken; zijn kritiek op het onderwijs is deels terecht: je leert er te weinig denken. De proef op de som is dat er weinig denkers zijn zoals hij, ondanks de zeer hoge scholingsgraad. Zijn oproep tot meer en verdiepte verantwoordelijkheid snijdt ook hout: vandaag worden kinderen in vergelijking met vorige generaties te vaak behandeld als precieuze iconen. Holslag groeide op in een chaotisch gezin, hij moest sneller dan de kinderen van nu zelf nadenken en helpen. Vandaag vormt hij een waardevolle ziener voor het algemeen belang, de natie en ons continent. Hij gaat door gebrek aan kennis en daardoor gebrek aan waardering voor de werkers in het veld, scherp tegen hen tekeer. Hoe legt hij uit aan arbeiders m/v die nu al hun rug en benen kapot werken, dat de hedendaagse mens te lui is? Hoe aanmatigend is het naar het onderwijs-personeel dat zich elke dag in lastige omstandigheden, vaak met kinderen uit probleemgezinnen, een sneer te geven vol minachting, met de duiding dat “het eerder staat voor opportunisme en vermarkting, dat het geen maatschappelijke missie leeft”?
Onze kritische beoordeling moet zijn dat Jonathan Holslag, hoewel hij een categorie op zich vertegenwoordigd, voorlopig, in afwachting dat hij de grondige onderdompeling in contact met concrete mensen, die hij voor zichzelf in het vorige interview met Ilja Pfeiffer wenste, vooral een grote salon-profeet blijft. Niet alleen bij hem huist de diepere, grotere Waarheid.

Obs duiding van Jonathan H, 2 midden

Creative Commons

take down
the paywall
steun ons nu!