Het is vreemd. En misschien kom ik achter op de tijd. Veel eerder geloof ik dat we samen aan het stijgen zijn. Tegelijkertijd. Want zoals ik die betekenis en vooral – de wijsheid van die eenheid lijk te ervaren – het is nog geen tijd om je volledig over te geven.
Het is leren bewustzijn mee verder creeeren, mee helpen ontwikkelen. Want we zijn met zijn allen onderweg.
Ken je het gevoel na een heerlijke meditatie of een zalige yoga sessie dat alles om je heen jou lijkt te zijn? En dat jij tegelijkertijd ook alles om je heen bent? Dat gevoel dat er totaal geen verschil bestaat tussen jezelf en de wereld. Tussen jouw geest en de werkelijkheid. Tussen jij en de ander. Dat gevoel van natuurlijke extase. En alles wat er om je heen lijkt te gebeuren, is niets anders dan je Zelf. Je eigen weten. Je eigen Zijn. Het is de realiteit van je keuzes.
– Kijk even mee in mijn wereld…
Je bent lekker aan het vloeien door de stad. Je volgt het magnetische stroompje dat je lijkt te begeleiden. Je komt uit bij die exacte mensen die je lange tijd niet zag. Kort praatje, korte uitwisseling. En terwijl de stroom verder kabbelt, word je magnetisch aangetrokken tot een symbool. En je ziet het beeld van een vriend in je inner-vision. Je zegt doei en meteen stroom je verder. Aangetrokken tot een boekenwinkel. Je gaat binnen, kijkt rustig en terwijl je alles in je opneemt sta je plots voor een boek dat exact voor die vriend is gemaakt. Met dat symbool. Tot in de details. Bij toverslag stroom je verder – genietend – en deel je de stroom met een kennis die dezelfde richting lijkt uit te gaan. Meestromen in hetzelfde tempo, onze harten kloppend op dezelfde frequentie, luisterend naar wat we zeggen zonder woorden, daarna elkaar met meer energie achterlatend. Elkaar opladend, om deze frequentie nog iets groter te maken.
En de stroom leert. Waar hij vroeger mij naar een fast-food keten zou brengen, lijkt de stroom bewuster te worden. De flux neemt me liever naar een bio-winkel dan naar iets oneerlijks. Het kabbelt met me mee naar de mooie plekken die ik moet zien. Het toonde me zelfs een regenboog. En door nieuwe plekken en ideeen te ontdekken en te verbinden, breiden we het netwerk uit. Telkens voor meer mensen, voor meer zielen. Meer nog, de stroom lijkt stilaan bewust te worden van welke bank eerlijk is en welke niet. Waar ik vroeger langskwam bij de ING of ABN/AMRO en krachtig projecteerde en verbond met de realiteit in derdewereldlanden, lijkt de stroom dit te begrijpen. Langspasserend, verwittigt de stroom me, en toont me zelfs direct mogelijke effecten van mijn handelen. Het toont me beelden. Kiezen voor niet-eerlijke koffie, lijkt mijn energie naar beneden te halen. Glimlachen naar die treurige man, deed me weer vonken in vuur. En het is een collectief proces. Een collectief bewust-worden van hoe het allemaal gaat. Het is de natuurlijke collectiviteit die opbloeit. Het is een ontwaken dat nooit meer stopt.
Het mooie is de universaliteit van deze stroom. Het kent geen nationaliteiten. Geen regels. Geen wetten. Het kent verantwoordelijkheid en bewustzijn. Een netwerk dat je verbindt tot de grootste familie ooit. Als je puur en eerlijk bent en blijft, dan draagt de stroom je doorheen het labyrinth, nieuwe keuzes voor je presenterend. En waar hij vroeger rokers excuzes liet maken, helpt de stroom ons zelfs op weg naar de mensen of methodes die je ervan af kunnen helpen. Het is durven meestromen met je tijd. Uit de tijd.
Groentesoep daarnet. En de letters van het krantenartikel toonden me dat het tijd was. Stond op.Vertrok uit de school, leek het alsof ik me door een veld van weerstand moest pushen. Ik vroeg me af waarom. Net op dat moment kwam ik die klasgenoot tegen. We hebben les vandaag. Ik begreep waarom de stroom me tegenhield.
Het is een stroom van leven. Een stroom vol energie dat leert van iedereen in de hele wereld die het zeilt. En begrijp goed, de stroom is de groeiende waarheid. Inconsequentie of liegen of pogen tot manipuleren, haalt je direct van de stroom af. En brengt je naar een les. Net dat lied op de radio. Net die zin die je leest in de krant. Net die blik op het gezicht van die persoon die boekdelen spreekt. Je denkt ‘ja- hoe kon ik zo dom zijn’. En het wonder van het leven vertelt een verhaal als uit een sprookje. En je neemt weer nieuwe constructieve stappen. En je keert terug. En je goede actie wordt beloond met een omhelzen van je kracht. En de stroom wordt lekkerder en sterker met ieder nieuw wezen die haar vindt. Met iedere goede stap die je neemt. Het is de energie van heel het Leven zelf. Waarachtig handelen beschermt je. Constructief handelen versterkt je. Het is trouw blijven aan het gemeenschappelijke doel van onze universele familie. Dat kunnen we toch? Het is meewerken aan de realisatie van een totaal nieuwe wereld. Eentje waarin we allen mee-maken wat eeuwige verbetering is.
Dit is slechts het begin van de mogelijkheden. Stel je voor. Dat al onze dromen waren verbonden. En de stroom ons sneller en sneller naar die gemeenschappelijke droom begeleidt. Door stappen van waarheid. Door de stappen te zetten die jij er nodig voor acht. Je kan het echt voelen als je niet langer wacht.
Als je echt wakker wordt. Dan leef je een droom.
Wij zijn de lente. [ En bijna 100 % ] Leef je uit.
