Zoals bekend zijn er volgens Amnesty International bij de bouw van de WK-stadions in dat land de afgelopen tien jaar zeker duizenden arbeidsmigranten gestorven als gevolg van de barslechte arbeidsomstandigheden. De werkdagen in dat land zijn er extreem lang en lonen ondermaats.

Het is voor arbeidsmigranten ook verboden om bij vakbonden aan te sluiten. Ze zijn bovendien de speelbal van de zogenaamde ‘lokale sponsors’. Ook mensen die in Qatar huishoudelijk werk worden er ronduit uitgebuit. Het land respecteert ook op diverse andere vlakken de mensenrechten niet.

De vrije meningsuiting en persvrijheid liggen er sterk aan banden. Het land kent geen wet die huiselijk geweld strafbaar stelt. Homoseksualiteit is er illegaal en wordt bestraft met celstraffen tot 3 jaar. Ook andere LGBT-personen riskeren straffen. De VN-Rapporteur voor Mensenrechten hekelt de te grote inmenging van de regering in juridische procedures.

In het land is de doodstraf nog steeds mogelijk. Als klap op de vuurpijl was de toewijzing in 2010 door de FIFA van het WK aan dit land het resultaat van regelrechte omkoping van een tiental stemgerechtigden.

In tegenstelling tot de Nederlandse NOS, die bij loting voor het WK op 1 april, in aanwezigheid van Amnesty-voorzitter Frank Heemskerk, meer dan 20’ wijdde aan de wantoestanden in Qatar moesten we het die dag bij de VRT doen met twee korte tussenkomsten van sportjournalisten.

Imke Courtois wees weliswaar op de erbarmelijke arbeidsomstandigheden en het feit dat de toewijzing aan Qatar in 2010 het gevolg was van omkoping, maar besloot haar tussenkomst met de vaststelling dat geen enkel voetbalfederatie zich tot dusver terugtrok.

“Vaak wordt er in de aanloop veel over gepraat, maar eens dat het bezig is verdwijnt dat, ook al zou het niet mogen”, wist collega-analist Gert Verheyen te vertellen. Proberen de omstandigheden ter plekke te veranderen is volgens Courtois moeilijk “want je moet je houden aan de culturen in dat land”.

In Extra Time enkele dagen nadien beperkte Filip Joos zich na de vertoning van de kritische interventie van de Noorse bondsvoorzitter Lise Klaveness (hét Moment dat Yoeri Mulder koost) daags voor de lottrekking in Qatar tot de melding “dat de Belgische Voetbalbond over de wantoestanden praat met organisaties als ‘Human Watchdinge’ en er te horen gekregen dat er dankzij het WK verbeteringen werden doorgevoerd”.

Op de opmerking van IJslandbondscoach Arnar Vidarsson dat het aan de bondsvoorzitter is om hierover kritische uitspraken te doen meldde Joos nog “dat je in dat geval moet zeker zijn van je zaak, je moet het ook weten”.

Voormalig VRT-sportverslaggever Jan Wauters, die tijdens het WK Voetbal in Argentinië in 1978 een toonbeeld was van kritische sportverslaggeving over het fascistisch regime dat er toen aan de macht was, draait zich om in zijn graf.