Volgens Alexander De Croo bevindt Raoul Hedebouw zich nog steeds in de klassenstijd terwijl we sedert wereldoorlog 2 een sociaal overleg kennen binnen het zogenaamde Rijnlandmodel.

Inderdaad sedert de tweede oorlogsbrand kennen we een sociaal overlegmodel. Werkgevers en werknemers smeden akkoorden die meestal door de overheid met middelen gesmeerd worden. Dit model kwam van werkgeverszijde welwillend tot stand omdat vlak na de oorlog de communisten, omwille van hun verzet tegen de nazi’s, populair waren. Men vreesde de opkomende communisten en gaf werknemers de kans om mee te bepalen hoe men de koek zou verdelen.

Met de oliecrisis van de jaren zeventig kwam dit model onder druk te staan. De koek die alsmaar groter werd kon tot dan verdeeld worden. De oliecrisis zette de winsthonger van de bedrijfsleiders onder druk. De groei werd een recessie en de winsten moesten gegarandeerd worden. Als gevolg hiervan kregen we de indexsprongen , een inlevering van de werknemers die de jongeren van toen, vandaag nog bij de uitkering van hun pensioen voelen.

Werknemers zagen langzaam maar zeker hun deel in het binnenlandsproduct dalen terwijl dit van de aandeelhouders steeg. Deze vaststelling draagt een onrechtvaardigheid in zich.

Het stopte niet bij de oliecrisis in de jaren 70.

Tijdens de bankencrisis moesten we met zijn allen de banken redden. Speculaties van het grootkapitaal zorgden er voor dat banken dreigden over kop te gaan. Wij moeten de schuldenlast die daardoor fors steeg met zijn allen afbetalen. Als je dan weet dat de sterkste schouders belastingen ontwijken dan begrijp je de boosheid bij de gewone man.

De coronacrisis deed de waardering voor het zorgpersoneel toenemen. Ze kregen applaus maar de echte waardering in loon bleef uit. Een initiatief van een toevallige meerderheid verplichtte de regering in lopende zaken toch een toegeving te doen.

Vandaag hebben we de oorlog in Oost Europa. De geopolitiek van de grote wereldleiders zorgen ervoor dat het gewone volk in Rusland Ukraine en bij ons de  rekening voorgeschoteld krijgt.

Nu zeggen dat de klassenstrijd door oproerkraaiers gecreëerd wordt is vele bruggen te ver. De klassenstrijd zit ingebakken in een kapitalistisch systeem.