YouTube has restricted this video, please click “Bekijken op YouTube” to view
De heisa om de huiszoeking in de villa van Trump leidt de aandacht af van een gebeurlijke kandidatuur van de havik Mike Pompeo. Die zal als president niet enkel werken aan een unipolaire wereld onder harde Amerikaanse leiding, maar ook Israël aanmoedigen om elk Palestijns verzet met harde hand de kop in te drukken, ten koste van nog meer doden en menselijk leed.
Op 9 augustus vond een huiszoeking plaats in de villa van Donald Trump in Palm Beach, Florida. Die zou te maken hebben met geheime documenten die Trump zou hebben meegenomen uit het Witte Huis, mogelijk documenten over kernwapens. In de aflevering op 12 augustus van “De Ochtend” op VRT Radio 1 wilde Xavier Taverne daar meer over weten, en dus belde hij UAntwerpen professor internationale politiek Tom Sauer.1 Die staat immers bekend als voorvechter van nucleaire ontwapening. Sauer kon slechts gissen over de motieven voor de huiszoeking, maar hij plaatste die wel in een breder kader. Mogelijk gebruikt Trump de ophef daarover in de aanloop naar de presidentsverkiezingen in 2024, aldus Sauer, die weinig opgezet leek over een eventuele comeback van Trump in het Witte Huis.
Kandidatuur
Ook Stanford-politicoloog Francis Fukuyama ziet Trump niet graag terugkeren. Die wil de VS immers uit de NAVO terugtrekken, wat de Russen enorm in de kaart zou spelen, aldus Fukuyama. Zo’n ontwikkeling, die de NAVO doet imploderen, zal niet plaatsvinden in een presidentschap in 2024 van gewezen buitenlandminister Mike Pompeo. Die is bijna 18 jaar jonger dan de in 2024 78 jaar oude Trump, en maakt alleen daarom al meer kans voor de kandidatuur bij de Republikeinen. Pompeo, aan West Point afgestudeerd en met een Harvard-rechtendiploma op zak, werd in de regering-Trump eerst CIA-directeur en vervolgens buitenlandminister. Momenteel is hij verbonden aan de neoconservatieve denktank Hudson Institute, waar hij in juni dit jaar een speech gaf die het startschot lijkt van zijn campagne.
Als Pompeo de kandidaat van de Republikeinen wordt, en vervolgens de Amerikaanse presidentsverkiezingen wint, is dat geen goed nieuws.
Als Pompeo de kandidaat van de Republikeinen wordt, en vervolgens de Amerikaanse presidentsverkiezingen wint, is dat geen goed nieuws. Als lakei van het militair-industriële complex bejubelde hij in zijn toespraak de levering van Patriots en Javelins aan Oekraïne. Die worden gemaakt door Hudson-sponsors Raytheon en Lockheed Martin. Het meest opvallend in zijn toespraak was zijn vurig pleidooi voor de drie “bakens van vrijheid” in de wereld, Oekraïne, Israël en Taiwan, die als spil zouden fungeren in een nieuwe, aan de NAVO gekoppelde “wereldwijde veiligheidsarchitectuur gericht op vrijheid”. Maar het venijn van zijn redenering zit in de staart: “this will benefit America”, dit dient het belang van Amerika. Zo’n architectuur heeft natuurlijk weinig met veiligheid te maken, en alles met een unipolaire wereld, onder “leiding” van de VS.
Dat Pompeo Israël noemt in zijn wereldbeeld moet niet verwonderen. Welke Amerikaanse woordvoerder men ook hoort, het credo is steeds dat “de onbreekbare band tussen onze twee landen nog nooit zo sterk [is] geweest”. Maar Pompeo is extreem pro-Israël. Bij zijn toekenning op 6 december 2021 van de Peace Through Strength Award zei hij in een toespraak in het nieuwe Simon Wiesenthal Museum of Tolerance in Jeruzalem dat Israël geen bezettende natie is. En de volgende dag, op de Jerusalem Post-conferentie, zei hij: “De term is opzettelijk misbruikt om de Israëlische geschiedenis te misvormen. ‘Bezetter’ is niet meer dan een manier om Israël een dief te noemen.” De beschuldiging dat Israël een bezettende staat is, is een antisemitisch fabeltje, aldus Pompeo.
Het credo is steeds dat “de onbreekbare band tussen onze twee landen nog nooit zo sterk [is] geweest”. Maar Pompeo is extreem pro-Israël.
Pompeo is duidelijk abuis. Zijn woorden zijn zelfs gevaarlijk. Geen regeringsleider in het Westen die zich bekreunt over de Palestijnse zaak. Een volk dat wordt gekoloniseerd of bezet heeft op grond van het Handvest van de VN het recht zich te verzetten, zelfs gewapend. De bovenstaande MintPress-documentaire Gaza Fights Back over de Israëlische aanvallen op Gaza in mei 2021 vertelt het verhaal van hoe het gewapende verzet van Gaza tussenbeide kwam in het bezette Jeruzalem toen Israëlische kolonisten Palestijnen uit hun huizen verdreven en provocaties veroorzaakten rond al-Aqsa. Gaza Fights Back biedt een unieke kijk op hoe de gewapende vleugel van Hamas het machtigste leger van de regio te slim af was, en de tol die van de burgerbevolking werd geëist.
Documentaire Gaza Fights Back
Een belangrijk segment in de documentaire is de bijdrage van Jawad Mahdi, eigenaar van de al-Jalaa-toren, die beschreef hoe Israël de plek waar hij en zijn familie 25 jaar lang woonden, verwoestte:
“Het gebouw verdween van de aardbodem. De aanval wiste 25 jaar aan herinneringen uit. Het was een plek waar we 25 jaar hebben gewoond, met mijn kinderen, kleinkinderen, buren en vrienden. Stel je voor dat je een huis steen voor steen bouwt, stuk voor stuk. Wonen in je eigen huis, met je complete gedachtewereld en dromen. In één klap heb je geen huis meer. Een onbeschrijfelijke tragedie – in een kwestie van seconden je huis uitgeschopt worden. En dat om niet-bestaande, onlogische en onethische redenen.”
Zolang de bezetting voortduurt, zijn confrontaties met het Israëlische leger onvermijdelijk, aldus de al-Qassam-commandant. “De Israëlische bezetting heeft onze militaire capaciteiten ervaren tijdens de laatste agressie op de Gazastrook en de hele wereld heeft het gezien. En we hebben nog belangrijkere mogelijkheden in de schaduw.” Hij ziet gewapend verzet als een levensvatbare weg naar bevrijding: “De laatste agressie in de Gazastrook leert dat Israël een bezettingsstaat is die verslagen kan worden. Het is geen vaste staat zoals die wordt voorgesteld door de Israëlische zionistische propagandamachine. Palestijnen kunnen hun bevrijding krijgen en hun rechten en vrijheid terugkrijgen.”
Ilan Pappé2, de in Israël opgegroeide professor geschiedenis aan de Britse University of Exeter en auteur van o.a. “The Ethnic Cleansing Of Palestine“, zegt over de brute Israëlische aanval op de Gazastrook van augustus dit jaar dat die eens te meer de hypocriete en immorele reactie van het Westen op het aanhoudende genocidale beleid van Israël in de bezette gebieden blootlegt. Voor Pappé blijft het essentieel om de aanhoudende onoprechtheid van het Westen aan de kaak te stellen. Pappé maakt zich kwaad over westerse leiders die “het recht van Israël om zich te verdedigen” steunen, en roept op om de wereld eraan te blijven herinneren dat het de Palestijnen zijn die het recht hebben om zich te verdedigen, gewapend of door zich te beroepen op internationale wetgeving en instellingen.
Een Amerikaans presidentschap van Mike Pompeo is uiterst gevaarlijk voor de Palestijnen. Die zal de Israëlische leiders nog meer aanmoedigen om elk verzet met harde hand de kop in te drukken. Ten koste van nog meer Palestijnse en Israëlische doden en nog meer menselijk leed.
1 Zie het artikel “Huiszoeking bij ex-president Trump was voor papieren over kernwapens, schrijft krant The Washington Post” van Belga-journaliste Sandra Cardoen van 12 augustus. Onder het hoofd ‘Kan het om de nucleaire codes gaan?’ treft men een stukje tekst aan over het gesprek tussen Taverne en Sauer, maar het tweede deel, waarin Sauer het onderwerp breder stelt komt daar niet aan de orde. Dat is wel het geval in het geluidsfragment dat men kan herbeluisteren, en wel vanaf 04:04.
2 Pappé doceerde in de periode 1984-2006 politieke geschiedenis aan de universiteit van Haifa (Israël), maar vertrok omwille van toenemende kritiek op zijn opvattingen naar het VK. Hij is sinds 2007 directeur van The European Centre for Palestine Studies aan de universiteit van Exeter. Samen met de Amerikaans-Palestijnse auteur en journalist Ramzy Baroud gaf hij recent de bundel ‘Our Vision for Liberation. Engaged Palestinian Leaders & Intellectuals speak out’ uit. Bron: em.prof. Herman De Ley (UGent).