De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Na Parijs-bis : Hoeveel ellende zijn we nog bereid onszelf toe te staan?

Na Parijs-bis : Hoeveel ellende zijn we nog bereid onszelf toe te staan?

zaterdag 14 november 2015 16:13
Spread the love

Ik wordt er zo moedeloos van: al die medelevens, de angst, de negatieve voorspellingen die er gedaan worden na de aanslag in Parijs. Ik lees uitspraken als: ‘de vluchtelingen zullen het nu moeten bekopen’: wijs straks niet met de vinger naar de regering als dat ook zo uitdraait, want jullie hebben zélf deze gedachte gevoed! Er is de radiogetuigenis van een Parijse die zegt dat ze een kaarsje brandt omdat ze anders niet weet wat ze kan doen… intriest.

De solidariteit die geuit wordt is slechts een dun laagje vernis, een reactie op paniek. Het is geen samenhorigheid, het is slechts een angstig bij elkaar kruipen als schapen in een opgeschrikte kudde. Al snel zullen allen weer domweg vredig verder grazen, slechts de eigen magen vullend, de eigen oppervlakkige materiële luxe koesterend, opgelucht dat de slachtoffers onbekenden waren.

Feit: we leven vandaag in een wereld die bepaald wordt door verwarring. Dit is nodig: geen verandering zonder beweging. Het kost ons helaas vele mensenlevens, ook door de wanhoop die zich vertaald in terreur. Nog te weinig mensen hebben het inzicht in de ware aard van de mogelijkheden die zich hierbij nu manifesteren: wij beschikken immers allemaal over een enorme mentale kracht. Met een eenduidige boodschap, een krachtige wilskracht, een goed omschreven doel is élke mens in staat zijn wensen te realiseren. Met andere woorden: een sterke duidelijke gedachte geeft onmiddellijk resultaat. 

Helaas ervaren wij deze enorme kracht het duidelijkst wanneer ze negatief gebruikt wordt: om zichzelf macht over anderen te geven, om zichzelf materieel te (over)voeden, om terreurdaden te verrichten, enz. Als aan de andere kant hiervan onze eerste gedachten ook negatief zijn: wraak, machteloosheid en angst, zullen deze zich eveneens blijven manifesteren. Zo kan er onmogelijk een positieve verandering komen in deze wereld. Als we in casu praten over ‘het behoud van onze tolerante maatschappij’  bedriegen we, want tolerantie geldt per definitie voor àlle mensen en niet enkel voor diegenen die wij of zij als ‘goede mensen’ bestempelen?

De positieve mentale kracht wordt vooral tegengehouden door onze angst, die ons als het maken van ‘foie gras’ in onwaarschijnlijk hoge dosis wordt ingestuwd. Mensen worden als ganzen vergiftigd en als domme schapen lam gehouden door het blind consumeren van slechte voeding, zowel mentaal als fysiek. Er verandert dus niets als we dat zélf niet willen; we kunnen slechts ontsnappen als we dat zélf in gang zetten, als we er zélf in geloven!

Wij vergeten dat wij met onze krachtige mentale overtuiging aan de slag kunnen gaan om een échte tolerante, liefdevolle wereld te installeren. Wanneer je je blik opent, zal je zien dat er anderen zijn die diezelfde sterke energie gebruiken om positieve evoluties te laten groeien, maar deze worden uiteraard niet in de negatieve informatiestroom van de media en machthebbers opgenomen. In plaats van onze hersenen te voeden met ‘het bange afwachten van wat er nog komen zal’ (c.q. rondlopen in massa met plakkaten “wij zijn niet bang” is net een teken van angst, …toch?) moeten we onze hersenen voeden met een authentieke wilskracht en het geloof om elke mens een gelukkig leven te gunnen en niet meer angstig in onze eigen luxe en welvaart weg te kruipen en onze burcht verder af te sluiten. Misschien is dat wel de boodschap die we de IS moeten tonen? Want waar is ònze wilskracht, ònze moed, ònze eenduidige kracht tot slagen, ònze echte samenhorigheid en ons vrije denken, onze universele liefde ?

Lieve lezer, elk van ons heeft de kracht en mogelijkheid om vanuit zijn eigen oneindige gedachten zijn wereld te sturen. Het is een misvatting dat een ander mens meer of minder kracht -en dus mogelijkheden- zou bezitten dan jijzelf. Zij die je dat doen geloven handelen slechts uit macht. Gebruik je kracht en energie, stap uit de angst. Beslis vrij en weet dat elke verandering ooit bij één moedig, angst-vrij mens begonnen is. Het maakt niet uit hoe je je met die oneindige kracht verbindt; volgens mij bestaan er geen wonderen of mirakels en is er waarschijnlijk geen god, maar dat doet er verder niet toe: er is alleszins je eigen geloof om met zekerheid je eigen gedachten in een uitsluitend positieve richting te sturen en zo zelf een mooie wereld in te leiden.

take down
the paywall
steun ons nu!