Volgens de Marokkaanse wet kunnen enkel moslims, dus ook buiten Marokko en dus ook hier in België, de voogdij over een Marokaans weeskind of een afgestaan kind krijgen.

Zijn uitgesloten: holebikoppels, want die kunnen geen bewijs van een religieus huwelijk voorleggen, en Niet-moslims., bijvoorbeeld christenen of atheïsten. Bekeerlingen kunnen wel adopteren, maar moeten een bewijs van bekering voorleggen.

Jammer maar helaas, zegt woordvoerder Leo De Bock van minister van Welzijn Jo Vandeurzen (CD&V). “Wij eisen enkel dat een adoptieland de internationale Conventie van Den Haag ondertekend heeft. Als het land daarnaast een restrictie oplegt, kunnen wij niet anders dan dat respecteren. Net zoals sommige landen geen holebikandidaten toelaten.” Aldus een bericht in De Morgen.

Vooraf: het is geenszins mijn bedoeling om de nu al moeilijk lopende adoptiesystemen te bemoeilijken. Ik gun echt iedder ouder zijn/haar kind, langs welke weg dit kind er ook moge komen. Het is ook geenszins mijn bedoeling om ‘onaangename’ en ‘onvruchtbare debatten’ te openen bv. om  de Islam te bashen of wat dan ook. En nog het laatst van al is het mijn bedoeling om hiermee sympathie te betonen voor mensen die dit wèl willen doen. Maar toch denk ik dat we ons enkele vragen mogen en moeten durven stellen, al was het maar om voor onszelf de zaken transparant te maken. En daar slaag ik momenteel zelf niet in. Dus verneem ik graag hoe anderen daar – niet vanuit emoties, maar puur redenerend – mee wegkomen:

   1. Beamen we door met Marokko op die basis tot akkoorden te komen impliciet niet dat het volgens ons legitiem is dat  in Marokko niet-moslims, bv atheïsten of christenen, minder rechten hebben dan moslims? Of zijn dit echt totaal gescheiden werkelijkheden, ook in een tijdperk van globalizering?

   2. Wat zouden we doen als bv. Nigeria of Congo eisen dat bij ons  enkel kleurlingen een Nigeriaans of Congolees kind mogen adopteren? Zullen we dan ook instemmen? Introduceren we dan het recht op discrimineren niet onrechtstreeks ook in eigen land?

Nog zoiets… Is het legitiem is dat België, dat het homohuwelijk erkent, tegelijk erkent dat een ander land mag bepalen dat een kind, dat eigenlijk op termijn een Belgisch kind wordt, geen holebi ouders mag krijgen?

Ik wil geen scherpslijper zijn, ook geen ‘dogmaticus’. Maar vind je ook niet dat hier iets niet gans kosjer is en een breder debat verdient? Niet om adopties te bemoeilijken, maar gewoon om te weten ‘waarom’ we ‘wat’ doen… Zelf ben ik er niet klaar mee…