De zakelijke info:
1.
België scoort, alle opgegeven criteria bijeen
genomen, 7de op 38 landen en krijgt 67% als eindresultaat. (w.o. ook
Canada, de VS, Australië enz.)
2.
België scoort zeer goed voor wat toegang tot
verblijfsstatuut betreft: 1ste op 38 landen.
3.
België doet het niet goed voor wat mobiliteit op
de arbeidsmarkt betreft: 16de op 38 landen. Zwak punt: al van jaar
en dag, o.a. het feit dat geen werk gemaakt wordt van de problematiek van de
erkenning van diploma’s. Onbegrijpelijk en economisch contraproductief.
4.
Andere zwakke punten:
Gezondheidszorg. Want veel te weinig
aandacht voor interculturele bemiddeling, wat als gevolg heeft dat er blinde
vlekken bestaan in de aandacht voor mensen met een andere culturele
achtergrond. (14de op 38)
Politieke participatie. Want… enkel toegang
tot lokale verkiezingen…. (14de op 38 landen)
5.
Waar scoort België nog goed?
Toegang tot de nationaliteit (6de),
ook al is er de laatste jaren een verstrenging opgetreden. (Het was in de jaren
90 een absolute prioriteit.)
Onderwijs (7de) , waar
Vlaanderen beter scoort dan het F-talig onderwijs.
Iets minder, maar nog goed:
anti-discriminatie. (9de)
Enkele bedenkingen hierbij:
1.
Voor zover ik de info in Le Soir (7 mei) versta,
is niet altijd duidelijk of het om een
appreciatie over de regelgeving gaat, dan wel tegelijk ook over de
implementatie ervan.
Zo bv ben ik het er volledig mee eens dat
onze anti-discriminatie wetgeving op zich heel goed is, maar…. is de toepassing
ervan even goed? Ook ben ik verrast dat
België het zo goed zou doen voor de toegang van zijn onderwijs. Wat is het dan
op een ander? Dat moet daar dan rampzalig zijn!
2.
Hoe zit het met de onderlinge afweging van het
belang van de criteria? Zou het niet kunnen zijn dat bv. de factor mobiliteit
op de arbeidsmarkt zwaarder zou moeten doorwegen dan sommige andere criteria
als aan het eind een globale beoordeling van een beleid gegeven wordt?
3.
Sommige kritieken zijn evident en het is
onbegrijpelijk dat het beleid in België daar niet meer werk van maakt, vanuit
ideologisch-doctrinaire overwegingen, bv. de weerstand die er (Brussel
uitgezonderd) bestaat tegen interculturele bemiddeling in de gezondheidszorg.
4.
Maar globaal is het resultaat toch niet slecht.
Als men kankert over het Belgisch beleid, is het niet slecht dat men tijdig ook eens over de landsgrenzen
kijkt… niet omdat iets bij ons goed wordt omdat het op een ander slechter is, maar om toch niet altijd het kind met het badwater weg te
gooien.
