Verkrachting… Een enormiteit die op eminente wijze aan bod komt in de actualiteit. Zoals in De Standaard van vrijdag 5 februari. De aanleiding is de opschorting van straf voor een radioman uit Gent die na een flirtgesprek zijn gesprekspartner op dwingende wijze tot zijn seksuele partner maakte. “De verkrachting was niet ‘brutaal’ “, zo luidde het verdict van de rechter. Op indrukwekkende wijze, ook door middel van een getuigenis over «mijn eigen statistieken », gaat schrijfster Maartje Luif in de krant tegen deze gang van zaken “in beroep”. Ik heb bedenkingen. Merk op: het debat kan de verdienste hebben bijzonder essentiële zaken naar boven te spitten. Bij een conflict kunnen mensen elkaar beter leren kennen. Ook man en vrouw als iconische gestalten.
Verkrachting… sinds mijn kindertijd vond ik het een vreselijk, ondenkbaar fenomeen. Dat doe je als man toch nooit of te nimmer een vrouw aan? Waar is dan immers de Waardigheid van de Vrouw, en van jezelf als Man? Wat voor lijden veroorzaak je dan wel? Wat voor onver-drage-lijke zielepijn?
Laten wij intussen, als volwassen en denkende mensen, in het debat niet uit het oog verliezen dat de geslachtsdaad raakt aan de vruchtbaarheid (lichamelijke vruchtbaarheid!) van de mens. En dus aan Eeuwig Leven. Wie schrijft die blijft, ja, maar ook ‘Wie vrijt, die blijft’. En dus raakt het erotische menselijke liefdesspel aan het Sacrale. Het gaat niet meer om kinderspel, dit vraagt om nobel gedrag. Om beheersing én om overgave. Hoe moeilijk dat ook te combineren lijkt. Laat de vrouwen die klagen over een penetratie na een woordjessteekspel van flirten met een vriend, toch ook vooral bewust zijn van de kracht van (erotiserende) Woorden. En van de kracht van de levensdrift van en in de man. En bovendien van het ruimere kader: de levensbepalende aard van een eventuele zwangerschap, van het in de marge toekijkende menselijke ouderschap. (En van de schade aan jezelf bij de eventuele beslissing het kindje te houden of niet).
Wij moeten weten wat wij willen. We mogen ook niet het leven uit vrees ervoor te pas en te onpas stokken in de wielen steken. (Angst voor het leven, zou het niet bij deze “overrijpe beschaving” horen? Misschien wel als een centraal gegeven? Wie is er bang van vuur? Wie is er geen snobist?). Bedenking: er zijn voor de mannen in deze unieke Tijd grote problemen met het bereiken van erecties. Na een jaar of wat op de markt, was het erectiemiddel van fabricant Pfizer, zo meldde de grote seksuoloog prof. PIet Nijs, al het meest verkochte medicijn. Als vrouwen nog viriele mannen willen… kunnen zij trachten helpen. Bijvoorbeeld door wat zij als taal en teken meegeven.
Overigens, wanneer wij spreken over de meest essentiële zaken des levens, loont het vaak de moeite eens over de haag te kijken bij verderop levende volkeren, (en zelfs bij de dieren for that matter). Als enige blanke man ben ik enkele jaren geleden mee opgestapt met een protestmanifestatie naar het Europese centrum en het Schumanplein in Brussel, ingericht door vrouwen uit Congo. Tegen de (brutale!) verkrachtingen door soldaten, die maar bleven gebeuren, jaar na jaar. Rauwe verkrachtingen, soms met voorwerpen als een maïskolf of karabijnloop, die vaak tot ernstige blijvende letsels (fistels) en genante gezondheidsproblemen als urineverlies aanleiding geven. Ik marcheerde mee en bedacht en riep zelf waardige, krachtige slogans. Katrien Vanderschoot, senior journaliste van de VRT, was erbij, zij luisterde, keek, nam interviews af en maakte een filmverslag. Het meest interessante die dag was voor mij ook juist wat enkele van die bruinhuidige, mooie, nobel uitziende vrouwen plots riepen :
« Non à la profanisation de nos Vagins !! »
Daar schuilt een les in voor ons, Vlamingen van vandaag. Wij die vaak verleerd zijn in termen van sacraliteit te denken. What’s in a word? Woorden-Schat kan soms het verschil maken tussen waardigheid en gebroken worden. Jezus zou het al krachtig hebben gesteld: “Niet wat je eet, maar wat je aan woorden uitbraakt, beschadigt de ziel van jezelf en je medemens!”. Vlaanderen is helemaal niet goed bezig op dit vlak, ook juist in de context van de vele dagelijkse verkrachtingen van vrouwen (minstens een tiental). In De Standaard der Letteren van 28 augustus 2015 maakte redacteur Jelle Van Riet een uitgebreid, uiterst interessant interview met schrijfster Kristien Hemmerechts. Met in de titel de volgende boude en boeiende uitspraak over de intensiteit van liefde en begeerte: “Je moet je hart volgen, zegt men, maar cru gesteld is het verschil tussen je hart en je kut niet altijd duidelijk, toch?”. Kut dus. Tijdens een lezersontmoeting op 5 november ‘15 in boekhandel Boekarest In Leuven, (waarbij wij het nieuwe boek van Kristien, “Alles verandert” en het verhaal dat model had gestaan, “In ongenade” van Nobelprijswinnaar Coetzee lazen) , merkte ik dat betrokkene, en ook de vurige, verstandige jonge boekhandelaarster, zich niet meer/nog niet bewust waren van de negatieve, respectloze lading van dit woord. Dat wijst op het bestaan van een kwaadaardig hellend vlak. Wie toelaat dat jongeren (onze jongeren) om de haverklap “fuck you”, “fuck”, “kutwijf”, “dit is me een kutdag!”… uitroepen, laat een “ill wind” toe die op een dag stormen zal baren, onvermijdelijk.
Woorden… De al te venijnige woorden van een vrouw kunnen aan de andere kant, zoals bekend, de phallus impudicus vakkundig een kopje kleiner maken. Voor de duur van de gelegenheid, (als het om de seksuele partner gaat), maar soms ook voor jaren (ontketende moeders). Bewust nobele woordenschat hanteren lijkt ons dan weer een ijzersterk middel om de wereld een beetje te verbeteren. Mevrouw Luif schrijft over “een piemel” die in haar binnendringt. Dat dit haar een vuil en smerig gevoel geeft, indien het ongewenst gebeurt. Machtig getuigenis. Ook echter: dat woord is de keuze voor kindertaal van iemand die een trauma tracht hanteerbaar te maken. Die onder de macht van ‘de roede’ tracht uit te komen. Een laatste suggestie: Laten wij toch de studies terzake van Luc Versteylen sj. terug bekijken. Hij heeft een mooie uitgebreide woordenschat ontworpen voor iets dat in wezen buitengewoon mooi is: Seksuele omgang . Die overigens gebeurd door middel van “de contactorganen” van de mens, zoals relatie-expert Nijs het terecht en mooi definieert. Meestal hebben wij, arme tijdgenoten, voor die levensdimensie in onze taal enkel schuttingwoorden of medische termen…
Lichaamstaal
Ten slotte moet ik in de sfeer van taal en seksuele verkrachting nog dit opmerken: als vrouwen beseffen hoe sterk de seksuele drive van de man op een bepaald (magisch) moment kan zijn, laat hen dan ook meer inzetten dan een zwak rood lichtje in de vorm van het (herhaald) woordje “Neen”. In de grond gaat het, dat ben ik met hen eens, bij de fysieke integriteit om heel grote, belangrijke dingen. In de limiet wil ik als vrouw heel zeker kiezen met wie ik vrij, ook omdat er daar een soort levenskracht wordt uitgewisseld, niet alleen lichamelijk, maar ook op spiritueel vlak. En omdat ik best wel wil beslissen met welke man ik een kind wil krijgen, moeder wil worden van onze kinderen. (Een laatste excursus: In wezen heeft op die manier elke vrouw een beetje een hand op het roer van het schip van de Evolutie. Je beslist welke mannelijke mens zijn genen mag doorgeven, via jou. En zoals de Joodse rabbi’s zo goed beseffen: een mens staat in wezen niet alleen, maar representeert ook altijd al zijn kinderen en nakomelingen, generaties lang in de toekomstige tijd. Geef dat vooral niet af, zou ik zeggen.) Verdedig de groeikracht en integriteit van je lichaam in noodgevallen dan ook “met hand en tand”, niet alleen met woordjes. Ik kan alleen gloeiende sympathie voelen voor vrouwen die dat doen. Ik denk spontaan aan oertrotse Roma-ladies en Maasaivrouwen. Laten vrouwen (en mannen) inderdaad zich ondanks alles toeleggen op het ontwikkelen van een gezonde dosis eergevoel en gepaste trots. Ook juist over je man of vrouw zijn. Kristien Hemmerechts had beter even naar een woord gezocht dat die trots, zelfliefde en zelfrespect wat beter had uitgedrukt. De taal van een schrijfster stuurt de gang van vele medemensen.
Met vriendelijke groeten,
SHS
