SNEEUWLANDSCHAP

Het sneeuwt.

Een zwarte vogel zoekt vergeefs naar voedsel.

Vliegt van de nu witgekleurde bloemenberg weg.

In de ijsharde schoot van de beek ligt een patrijs dood.

Mens, hoor je de wind langs de heuvel gieren?

Een zonderling schikt plompverloren woorden.

Laat me achter aarde. Laat me niet achter.

Er huilt een kind in mij. Er huilt een man in mij.

Wereld, dit is mijn pijn: Holocaust, Hiroshima, Haat.

Ik schaam me: vlug vlugger ik moet vluchten.

Hitte van vuur in de aders naar mijn hart.

Een holle spier van levensangst tot doodsvreugde.

Belemmerd orgaan van altijd 21.

Lief, er kleeft as aan je borsten.

Lief, aan je buik.

In je navel.

In je zachtste opening.

Ja, er is nog een laatste lied.

Al uit van januari 1967.

Jim Morrison: zang en tamboerijn.

The End.

R.I.P. JOTIE

Koen Vlerick

De Pinte, de bloemengemeente nabij Gent