De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Julia Holter in Brugge: “Ik wil hier komen wonen!”

Julia Holter in Brugge: “Ik wil hier komen wonen!”

donderdag 19 november 2015 11:16
Spread the love

De komende maanden slaat Muziekcentrum Cactus zijn tenten geregeld op in De Biekorf. Dat is nieuw. Vorig jaar trad Roddy Frame van Aztec Camera er al eens occasioneel op, maar vanaf nu wordt De Biekorf een vaste stek (naast de Magdalenazaal, Factor Club en af en toe het Concertgebouw of De Werf).

Deze concerten zijn meteen een test voor het Brugse stadsbestuur om te achterhalen of de bouw van een nieuwe zaal voor Cactus wel de moeite loont. Zal Muziekcentrum Cactus er nu wél in slagen om volk te lokken voor relatief onbekende artiesten? In de Magdalenzaal, buiten de stad, lukte dat veelal niet. Misschien is De Biekorf, die zich situeert op een boogscheut van de plaats waar de oude Cactus Club gevestigd was, in het centrum van de stad dus, een aantrekkelijker oord om muziekliefhebbers warm te maken?

Met een kleine honderd belangstellenden was de keet gisteravond goed volgelopen voor Julia Holter, die vol lof was over het mooie middeleeuwse Brugge “waar ik wel zou willen komen wonen”.

Als support had Holter de Canadese violiste Jessica Moss meegebracht, die als studiomuzikante te horen is op platen van o.a. Arcade Fire, Vic Chessnutt en Frankie Sparro. Ze heeft ook een eigen band, The Silver Mt. Zion Memorial Orchestra, maar die is hier zo goed als onbekend. In De Biekorf speelde ze in haar eentje de suite ‘The Ocean’, een soundscape van een klein halfuur waarin ze alle pedalen bijzette om de klanken die ze uit haar viool toverde te vermenigvuldigen. Mooi, maar niet overweldigend. Tijdens de stille passages kon je een vervelende ruis horen in de boxen en de al te luide momenten zorgden voor oversturing met als gevolg een akelig zinderende klank.

Na een veel te lange pauze was het de beurt aan Julia Holter. Ze komt uit California en heeft sinds haar debuut-cd ‘Tragedy’ uit 2011 nog drie platen uitgebracht waaronder ‘Have you in my wilderness’, die ze kwam promoten. Hiervoor had ze drie muzikanten meegebracht: Devin Hoff op contrabas (zo’n designmodel, zonder kast), Corey Fogel op drums en Deanna Maccabe op viool. Geen saxen, zoals die op de cd geregeld te horen zijn. Zelf zong ze en bespeelde de elektrische piano, een Nord Stage 2.

Holter wordt door de critici nogal vaak in de avant-gardestal ondergebracht, maar haar muziek is in de loop der jaren toegankelijker geworden en wat we gisteravond in De Biekorf te horen kregen was zelfs close to mainstream. Mooie melodieën, een geslaagde combinatie van melancholie en vrolijkheid, heerlijk gezongen en gefluisterd, maar ook met veel parlando tussendoor. Haar bewondering voor het (voor een inwoner van Los Angeles) romantisch aandoende Brugge stak ze niet onder de zwarte en witte toetsen van haar klavier. Na ‘Have you in my wilderness’, over ‘escaping in the forrest’, vergeleek ze de stad met ‘escaping in a castle’.

Ik vond het een zeer aangenaam concert, mooier dan de cd die ze kwam promoten. De Biekorf lijkt me ook een zeer geschikte zaal voor Cactusconcerten. Midden in de stad, met voldoende ‘escape’-mogelijkheden, om in Holtertermen te blijven. Dat is wel enigszins anders in de Cactus Club in de Magdalenazaal, waar je in de middle of nowhere terechtkomt als de gig afgelopen is.

Er moet mij nog iets van het hart. Muziekcentrum Cactus vroeg 15 euro voor dit concert in voorverkoop en 18 euro aan de deur. Een bedrieglijke praktijk, want als je je ticket in voorverkoop kocht, online bij de organisator zélf, moest je er nog eens 2 euro ‘reservatiekosten’ bovenop betalen. Voor een concert waarbij de plaatsen niet eens genummerd waren! Sta me toe dit leep, eufemisme voor doortrapt, te vinden.

take down
the paywall
steun ons nu!