De Zayas: collectieve bestraffing in Gaza staat haaks op elk recht, Europese strategische autonomie is een droom, het Westen is verantwoordelijk voor de Oekraïne-crisis, de NAVO is een criminele organisatie, en het ICC is irrelevant.
De Amerikaanse denker Alfred de Zayas is een opiniemaker die de druk op de vrijheid van meningsuiting weet te weerstaan. De Zayas doctoreerde in de rechten aan Harvard en in geschiedenis aan de Universiteit van Göttingen (Duitsland). Hij doceert rechten aan de Geneva School of Diplomacy en was van 2012 tot 2018 onafhankelijk VN-expert inzake internationale orde. De Zayas heeft tien boeken geschreven, waaronder het instructieve Building a Just World Order (2021). Zoals in mijn bericht van 24 april vermeld, publiceert het Amerikaanse online magazine CounterPunch een serie opiniestukken van zijn hand. Het zijn messcherpe, niets aan de verbeelding overlatende analyses over actuele internationale vraagstukken en kritieken op de propaganda in de mainstream media.
Wat hieronder volgt is een synopsis van een selectie van De Zayas’ recente opiniestukken, in chronologische volgorde, de nieuwste eerst, afgerond met een korte aanvulling mijnerzijds.
Collectieve schuld en collectieve straf
Hoe langer de Israëlische oorlog tegen Gaza duurt, hoe meer het erop lijkt dat het de bedoeling is om het gebied etnisch te zuiveren, om de 2,4 miljoen inwoners van Gaza te dwingen naar Egypte of Saoedi-Arabië te migreren. De secretaris-generaal van de VN heeft opgeroepen tot een onmiddellijk staakt-het-vuren in Gaza. De Hoge Commissaris voor de Mensenrechten Volker Türk probeert in het Midden-Oosten te bemiddelen.
Collectieve schuld bestaat niet. Collectieve bestraffing staat haaks op elk rechtssysteem.
Collectieve schuld bestaat niet. Collectieve bestraffing staat haaks op elk rechtssysteem. Laat ons hopen dat Palestijnen en Israëli’s een modus vivendi zullen vinden, en dat alle betrokkenen elke gedachte aan collectieve schuld van de Palestijnen voor de misdaden gepleegd door Hamas, en elke gedachte aan collectieve schuld van alle Israëli’s voor de misdaden sinds 1947 tegen Hamas door opeenvolgende Israëlische regeringen, incl. de misdaden die vandaag worden begaan door het Netanyahu-regime, zullen laten varen. Wat de mensheid het meest dringend nodig heeft, is een mentaliteitsverandering, hernieuwde trouw aan de geest van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, een bereidheid om de vicieuze cirkel van represailles en tegenrepresailles te doorbreken.
De Zayas hoopt dus blijkbaar op een tweestatenoplossing. Dat is echter een gepasseerd station. Israël heeft nooit een poging gedaan om de Palestijnen een levensvatbare staat te gunnen. Dat zou regelrecht indruisen tegen het koloniale project van de staat Israël. Die is gebaseerd op het racistische idee van ‘een land zonder mensen voor mensen zonder land’. De meeste activisten houden het vandaag bij een eenstaatoplossing: één die democratisch en seculier is waarin Arabieren, Joden en anderen naast elkaar leven zoals dat ook voor 1948 het geval was. Eén staat, from the river to the sea. In een vorig artikel hebben we gesteld dat de ontbinding van de staat Israël en de teruggave van al het land aan het inheemse Palestijnse volk de enige manier lijkt.
Europese ‘strategische autonomie’ en de perceptie van de realiteit
De loze verklaring van de Franse president Emmanuel Macron over het ontwikkelen van ‘strategische autonomie’ is bedoeld voor de binnenlandse consumptie. Macron is een lichtgewicht en een politieke opportunist. De rest van de Europeanen is niet beter. Dat betekent niet dat Europese regeringen onder alle omstandigheden Amerikaanse belangen zullen dienen. In dat licht wordt het tijd de gevolgen van de crisis in Oekraïne voor de Europese burgers opnieuw te overdenken. Zullen de Europese politici ooit begrijpen dat de VS, en niet Rusland of China, het grootste gevaar vormen voor het voortbestaan van de planeet? De mondiale meerderheid is daar al van doordrongen.
De VS bespioneert de Europese leiders en de Europese industrie systematisch. Het gebruikt Europa als vazal, als geopolitieke pion. Ex-Rothchild bankier Emmanuel Macron speelt het spel van de wereldelites misschien iets eleganter dan Olaf Scholz of de onbekwame Ursula von der Leyen. Europa schiet in eigen economische voet met de sancties tegen Rusland. Het zit gevangen in een irrationele Koude Oorlog-mentaliteit. Zal Europa ooit begrijpen dat de VS geen vriend is? De Amerikaanse interventie in beide wereldoorlogen werd puur gedreven door Amerikaanse economische belangen. De Europeanen blijven naïef pro-Amerika, in plaats van hun soevereiniteit te verdedigen zoals Charles de Gaulle dat ooit deed. De opvolgers van De Gaulle hebben Frankrijk en Europa verraden.
De Amerikaanse interventie in beide wereldoorlogen werd puur gedreven door Amerikaanse economische belangen. De Europeanen blijven naïef pro-Amerika, in plaats van hun soevereiniteit te verdedigen zoals Charles de Gaulle dat ooit deed.
De NAVO is verworden tot een criminele organisatie in de zin van de artikelen 9 en 10 van het Statuut van het Internationale Militaire Tribunaal in Neurenberg. Sinds de ontmanteling van de Sovjet-Unie en het Warschaupact is er geen rechtvaardiging voor het voortbestaan van de NAVO. De Europese elites zijn verraders van hun eigen land zijn, door steun aan een buitenlandse mogendheid als de VS. Ze zijn nog erger dan Vidkun Quisling tijdens de Tweede Wereldoorlog. In het geval van Noorwegen hadden de nazi’s het land militair bezet. Tegenwoordig bezet de VS Europa economisch en politiek.
De Veiligheidsraad laat de wereld over Nord Stream in de kou staan
Het onderzoek van Seymour Hersh naar de sabotage van Nord Stream rechtvaardigt de instelling van een onafhankelijk internationaal onderzoek. In de Veiligheidsraad wist de VS zo’n onderzoek te blokkeren. Maar Washington heeft geen enkel juridisch punt om zijn medewerking te weigeren. Opnieuw zijn we getuige van dubbele standaarden. Het stilzwijgen van de VN over de sabotage van Nord Stream is even oorverdovend als die rond de 40 Amerikaanse biolabs in Oekraïne. Massale druk op de Veiligheidsraad moet de belangen van het Westen dienen. Het is nu aan de Algemene Vergadering om onderzoekscommissies in te stellen, en zich te buigen over civielrechtelijke en strafrechtelijke aansprakelijkheden. En we hebben klokkenluiders nodig van het kaliber van Julian Assange en Edward Snowden.
Het stilzwijgen van de VN over de sabotage van Nord Stream is even oorverdovend als die rond de 40 Amerikaanse biolabs in Oekraïne.
Bouwen aan een rechtvaardige wereldorde voor democratie en de diversiteit van wereldbeschavingen
Vandaag is het VN-Handvest een quasi wereldgrondwet. Het accent ligt op vrede, ontwikkeling en mensenrechten, maar sinds 1945 zijn er tal van conflicten geweest, militaire agressie, economische oorlogen, unilaterale dwangmaatregelen en misdaden tegen de menselijkheid. Nucleaire, biologische en chemische wapens vormen de grootste bedreiging. Het Handvest verplicht staten om geschillen langs vreedzame weg te beslechten. Het Chinese voorstel voor vrede in Oekraïne moet op tafel komen, net als dat van paus Franciscus, de Braziliaanse president Luiz Inacio Lula en de Mexicaanse president Andrés Manuel Lopez Obrador. De 25 Principles of International Order die De Zayas de VN-Mensenrechtenraad heeft voorgelegd, staan ook in zijn boek Building a just World Order uit 2021.
Niets opgestoken van de Pentagon Papers
Duizenden documenten over illegale acties onder de presidenten Truman, Eisenhower, Kennedy, Johnson en Nixon, ziedaar de Pentagon Papers van Daniel Ellsberg. De Vietnamoorlog was geen ‘burgeroorlog’, maar Amerikaanse agressie, aangestuurd door denktank-ideologen en het militair-industriël complex. Vrijwilligers gaven hun leven, niet voor ‘democratie’ of ‘rechtvaardigheid’, maar voor de illusies van megalomane ‘intellectuelen’ in Washington. De publicatie veranderde niets. Leugens en bedrog leidden tot de oorlogen in Irak-1, Joegoslavië, Afghanistan, Irak-2, Libië, Syrië en Oekraïne. Waarom we niets hebben geleerd van de Pentagon Papers? Omdat criminelen het voor het zeggen hebben, en de media kritiekloos de overheidspropaganda overnemen of zelfs critici genadeloos aanvallen.
Vrijwilligers gaven hun leven, niet voor ‘democratie’ of ‘rechtvaardigheid’, maar voor de illusies van megalomane ‘intellectuelen’ in Washington.
De toespraak van Vladimir Poetin van 10 februari 2007 op de veiligheidsconferentie in München
Poetins toespraak waarin hij het manco aan veiligheidsgaranties voor Rusland hekelde, had alarmbellen moeten doen afgaan. Maar zijn klacht werd niet serieus genomen en in de media doodgezwegen. Toen de bewapening van Oekraïne een existentiële bedreiging voor Rusland werd, ondergingen Poetins voorstellen van december 2021 gericht op een Europese veiligheidsarchitectuur eenzelfde lot. In 1997 wilde Rusland zich bij het Westen aansluiten, mits onder het VN-Handvest. Maar de VS was verknocht aan de unipolaire wereld van na de val van de Muur. De VS gelooft nog altijd in zijn ‘uitzonderlijkheid’ en in de imperialistische fantasieën van Zbigniew Brzezinski en Paul Wolfowitz. Gaan we ooit inzien dat de NAVO een criminele organisatie is geworden in de zin van het Statuut van Neurenberg?
De oorlog in Oekraïne in de context van het VN-Handvest
De oorlog in Oekraïne begon niet op 24 februari 2022, maar al in februari 2014. Sinds 2014 beschiet Oekraïne de burgerbevolking van de Donbas, ondanks de Minsk-akkoorden. Die aanvallen namen begin 2022 fel toe. De Russische invasie is een schending van art. 2(4) van het VN-Handvest. Maar het Westen is verantwoordelijk voor de crisis. Het had de afspraak geschonden de NAVO niet naar het oosten uit te breiden. Of het Westen die uitbreiding als een provocatie ziet of niet, wat telt is hoe de tegenpartij daar over denkt. De Russen hebben voortdurend gehamerd op een Europese veiligheidsarchitectuur waar Rusland deel van uitmaakt. Spijts de plicht van VN-leden om te goeder trouw te onderhandelen, schond Oekraïne de Minsk-akkoorden systematisch, blijkbaar om zich voor te bereiden op oorlog.
De bevolking van de Krim en Donbas, die zich in overgrote meerderheid Russisch voelt, kan aanspraak maken op het zelfbeschikkingsrecht verankerd in het VN-Handvest.
Ondanks dat bedrog kwamen de Russen in december 2021 met voorstellen die een militaire confrontatie hadden kunnen afwenden. De VS en de NAVO weigerden echter te onderhandelen, iets dat men enkel kan duiden als een inbreuk op artikel 2(4) van het VN-Handvest. De bevolking van de Krim en Donbas, die zich in overgrote meerderheid Russisch voelt, kan aanspraak maken op het zelfbeschikkingsrecht verankerd in het VN-Handvest. Zonder de anti-Russische maatregelen van het Putch-regime zouden de volkeren van de Krim en de Donbass zich niet bedreigd hebben gevoeld en niet hebben aangedrongen op hun recht op zelfbeschikking. De Krim oefende zijn recht op zelfbeschikking uit. Van annexatie door Rusland is geen sprake.
De Verenigde Naties en eenzijdige dwangmaatregelen
De plaag van unilaterale dwangmaatregelen (unilateral coercive measures, UCM’s) op het genot van mensenrechten door miljarden mensen is een doorn in het oog van tal van organen van de Verenigde Naties. UCM’s zijn in strijd met het VN-Handvest, met name vanwege de illegale extraterritoriale toepassing van nationale wetgeving. Sancties zijn funest voor het recht op leven, gezondheid, voedsel, schoon water, sanitaire voorzieningen, huisvesting, werk, onderwijs … Onderzoek leert dat UCM’s doden veroorzaken. Zij leiden ook tot faillissementen, werkloosheid en massale emigratie. Nu machtige staten straffeloos blijven, moet het Internationaal Gerechtshof zich uitspreken over de juridische gevolgen van USM’s en het Internationaal Strafhof over het internationaal strafrechtelijke aspect.
Sancties zijn funest voor het recht op leven, gezondheid, voedsel, schoon water, sanitaire voorzieningen, huisvesting, werk, onderwijs …
Talloze mensen wereldwijd hebben het leven verloren als gevolg van sanctieregimes. Het is de plicht van de internationale gemeenschap om verantwoording te eisen van staten die sancties opleggen en om ervoor te zorgen dat er genoegdoening wordt geboden aan de slachtoffers van imperialisme en neokolonialisme.
Arrestatiebevel
Tenslotte het arrestatiebevel van het Internationaal Strafhof (ICC) tegen president Poetin. Dat is niet alleen belachelijk, maar ook gevaarlijk. Het bevel lijkt de Europese leiders te ‘verbieden’ om vrede te sluiten met Poetin. Hoe kan men immers aan tafel gaan met een ‘gezochte crimineel’? De Zayas veegt het ICC ondubbelzinnig de mantel uit met de manoeuvre. Voor hem maakt de politisering van het Hof het instituut irrelevant. De aanklager zet ijskoud het onderzoek naar oorlogsmisdaden door de VS in Afghanistan stop, maar dat tegen de Taliban voort. Sinds de inwerkingtreding van het Statuut van Rome zijn er duizenden oorlogsmisdaden gepleegd door het Westen. Waarom zijn de verantwoordelijke regeringsleiders en/of staatshoofden daarvoor nooit aangeklaagd?
Door een arrestatiebevel tegen de Russische president uit te vaardigen, heeft het ICC zijn flagrante westerse vooringenomenheid onthuld, waardoor het zijn eigen geloofwaardigheid om zeep helpt, aldus De Zayas.
