Binnen een bedrijf , binnen een gemeenschap, binnen een natie zijn het de vakbonden die het ongenoegen dat leeft onder de werknemers , onder het volk, kanaliseren. Zij bundelen dit en brengen dat ter sprake bij de bedrijfsleiding of voor een maatschappelijke problematiek bij de regering of bevoegde minister. Wanneer er daardoor een constructieve dialoog ontstaat komt men tot oplossingen. Vandaag hebben we twee problemen:

1. De vakbonden slagen er niet in om het ongenoegen te kanaliseren , als er teveel regen valt zijn wachtbekkens ontoereikend . Dit is geen verwijt aan het ACV/ABVV maar wel aan de regering ( CD&V NVA MR VLD) zij creëren een ongenoegen bij de bevolking dat alle verbeelding tart.
2. Er is geen dialoog ,de rol van het constructieve middenveld, wat vakorganisaties zijn,wordt volledig genegeerd.

De christelijke vakbond, waartoe ik behoor, profileert zich steeds als de vakbond van het overleg. Daar er geen overleg is komen we terecht bij de klassenstrijd van onze socialistische kameraden. Als de regering in één ding slaagt dan is het m.i. in het feit dat ze de groene en rode vakbond dichter bij elkaar brengt. De zogezegd communautaire tegenstellingen zijn  door rechts en de media sterk uitvergroot, er bestaan immers geen Franstalige noch Vlaamse bonden , syndicaten zijn international.

Partijpolitiek zeggen de media dat de PVDA/PTB zich infiltreert binnen de vakbond(en) om de acties aan te wakkeren,dat is pas complete onzin. Een politiek partij met  10 000 leden zou de vakbonden met 2.3 miljoen leden sturen???

Wat wel juist is : Deze partij ( ik ben van geen enkele partij lid, als syndicalist wil ik onafhankelijk zijn)  staat aan de kant van de werkenden en zij die van een uitkering moeten leven . Zij tonen dat bij syndicale acties met hun tegenwoordigheid en met de tweetalige interventies in het parlement (Raoul Hedebouw en Marco Van Hees). Dat de gewone man zich door hen aangesproken voelt is de evidentie zelve.

Zelf ben ik geëngageerd binnen Beweging.net (alg vergadering) ACV ( nationaal bestuur TRANSCOM) en lid van de plaatselijke KWB. Ik weet zeker dat velen binnen mijn christelijke beweging het hart echt links dragen en de socialisten zien als kameraden-partners. We mogen ons niet laten verdelen door De Wever en Co integendeel , ik geloof in een gemeenschappelijke strijd ……GROEN en ROOD divers in structuren en historische achtergrond SAMEN in de STRIJD