Volgens Verso, de vereniging voor social profit ondernemingen zouden er de komende jaren 120.000 extra banen moeten bijkomen in de zorgsector. 60.000 werknemers zouden de sector verlaten en nog eens 60.000 banen zouden er moeten bijkomen voor uitbreiding in de kinderopvang en de bejaarden- en gehandicaptenzorg. Dit konden we gisteren horen en lezen in verschillende media.

Voor LBC-NVK, de grootse vakbond in de non-profit, is dit niks nieuws. Hij verkondigt al jaren dat er duizenden jobs moeten bijkomen. Eind oktober 2010 lopen de huidige akkoorden af rond de loon- en arbeidsvoorwaarden voor de 400.000 werknemers in de sector. Bijkomende tewerkstelling en betere loon- en arbeidsvoorwaarden zijn de prioriteiten bij uitstek in de eisenbundel die LBC-NVK non-profit reeds maanden geleden heeft overhandigd aan de verschillende regeringen. Het aantrekkelijk maken van de job om de instroom te vergroten maar ook maatregelen om het huidige personeel te waarderen zijn onontbeerlijk.

Onderhandelen?

Maar daarvoor moet je willen onderhandelen. En daar wringt nu net het schoentje. De Vlaamse Regering weigert tot op heden met de vakbonden aan tafel te gaan zitten. Zij weigert halsstarig een agenda voor te leggen om de onderhandelingen op te starten. Van enig respect gesproken… LBC-NVK heeft reeds meerdere brieven gestuurd naar de Vlaamse Regering maar deze doet alsof ze niet thuis zijn.

De uittredende Federale Regering had de intentie om onderhandelingen op te starten. Maar de val van de Regering, verkiezingen en het nu uitblijven van een nieuwe Regering gooien roet in het eten. Blijkbaar zijn communautaire problemen belangrijker dan 60.000 nieuwe jobs en goede loon- en arbeidsvoorwaarden voor 400.000 werknemers.

Maar ook de werkgevers kunnen meer doen dan staan roepen aan de zijlijn. Zij zouden beter werk maken van goede arbeidsvoorwaarden in de instellingen en organisaties ipv nog meer flexibliteit, langer werken, eindeloopbaanregeling terug dringen enz.. te eisen. Het moet stoppen de werknemers uit de non-proft uit te persen als citroenen.

Waarschijnlijk zullen de werknemers uit de sector, zoals gewoonlijk, hun gelijk weer moeten halen door massaal op straat te komen. Op 8 juni waren ze reeds met 15.000. Het zullen er in het najaar veel meer zijn. Of zullen de verschillende regeringen en de werkgevers de werknemers die zich dagdagelijks inzetten voor zorg en welzijn respecteren voor hun werk.

De bevolking en de werknermers kiezen voor zorg en welzijn en eisen dat ook respect. Veel respect!!!