Hebben de klimaatbrossers gelijk?

Moeten we zorg dragen voor het klimaat? Natuurlijk!
Gaan de evoluties naar duurzaamheid veel te traag?
Zeker weten!
Zijn de vorige generaties schuldig aan de klimaat- en milieucrisis?
Zonder twijfel!

Voel ik mij persoonlijk schuldig?
Neen, helemaal niet! Ik ben een marionet van het neo-liberale systeem.
In veel dingen heb ik niet te kiezen:

• politici bedonderen me continu en gaan uit van: luister naar mijn woorden, maar zie niet naar mijn daden.
• de bancaire wereld bedot me continu en maakt met mijn zuur verdiende centen goede sier
• de overheid breekt alle sociale structuren af, klopt het geld uit mijn zakken en zegt steeds dat ze te weinig heeft om de echte sociale problemen aan te pakken

Voor de rest leef ik een vrij eenvoudig leven:

• ik woon in een sociale woning met eenvoudige meubels, met eenvoudig sanitair en eenvoudige niet-centrale verwarming
• ik heb slechts één eenvoudige wagen en een fiets
• ik kampeer binnen Europa en doe geen kleine vliegtuigtripjes en logeer niet in luxueuze locaties
• ik heb twee dochters en één gehandicapte zoon die, net als ruim 14.000 lotgenoten, wacht. De reeds toegekende PersoonsVolgende Budgetten, zoals dat nu heet, zijn er al jaren niet want er is geen geld hiervoor in de schatkist
• ik doe al heel mijn volwassen leven gratis vrijwilligerswerk
• ik sta met de regelmaat van de klok op de bres om onrechtvaardige situaties aan te klagen en tot een oplossing te brengen waardoor ik als vreselijke ambetanterik beschouwd wordt

En dan verwijten die jongeren mij dat ik de wereld voor hen verpest heb! Dat is er meer dan over!

Er zijn enkele zaken die aan jongeren gewoon nooit verteld worden

In de jaren zeventig van vorige eeuw waren er al berichten dat het de verkeerde kant opging.

De internationale energie-industrie en de financiële bank-structuren wilden zeker niet veranderen want anders zijn ze hun gigantische winsten en hun aandeelhouders kwijt. En ook de wetenschap zocht niet echt mee naar oplossingen.
Vandaag is de situatie nog urgenter en zoekt de wetenschap koortsachtig mee naar duurzame oplossingen maar willen de meeste internationale industrieën en zeker de bancaire wereld nog niet echt meedoen met het verhaal van duurzaamheid. Hun macht, de gigantische winsten en hun aandeelhouders willen ze niet kwijt.
Die industrieën die er toe doen voor de klimaat- en milieuproblemen, kapen alle duurzame projecten en stoppen die in de koelkast. Zo lijden hun oude werkwijzen geen schade en kunnen ze verder miljarden vergaren. En mocht verandering toch echt opdringen dan zullen zij diegenen zijn die hardop roepen dat zij de oplossingen hebben … als men er dik voor betaalt!
Men vergeet telkens dat dankzij de vele hypocriete politici zowel plaatselijk, landelijk, europees als mondiaal er weinig tot geen verandering zal komen. De neo-liberale elite heerst nu eenmaal en zal, zolang zij het maar goed hebben, geen sikkepit veranderen.

De huidige protesterende jongeren leven in luxe: het zijn vaak verwende nesten!

Wie het VRT-programma ‘Bloed, zweet en luxeproblemen’ vanaf 3 december 2018 op Eén volgde, snapt onmiddellijk wat ik bedoel!
De jongeren leven in heel comfortabele huizen met vaak meerdere sanitaire voorzieningen: meerdere toiletten en zeker minstens één douche die ze dagelijks willen gebruiken. Kijk, ik heb nog geweten dat het toilet buiten was en de wastobbe het bad was en het badwater al gebruikt was. En uit de kraan of pomp kwam enkel koud water.
Hoor je jongeren klagen over teveel energieverbruik, dan hebben ze het nooit over de vaatwasser, de wasmachine, de droogkast, de koelkast en diepvriezer of al hun verlichting in huis en nog zovele andere elektronische speeltjes. Ik weet dat het vroeger met veel minder moest en er meer vermoeiend handwerk was om het huishouden draaiende te houden.
En ze pronken overal met en op sociale media, die dan nog vaak eenzijdig of leugenachtig nieuws brengen. Het internet, de smartphones, de computers, … slikken enorm veel elektriciteit en zitten vol met niet-duurzame zelfs giftige grondstoffen. Maar die communicatiemiddelen kunnen ze geen moment missen want de wereld moet weten wat zij uitspoken. Ik kende nog de tijd waar er hier en daar in een huishouden mogelijks één telefoon was, bijna overal één radio en heel soms één zwartwit-tv. En de klok rond muziek of beeld was helemaal niet aan de orde.
Ze klagen over het vervoer maar werden vaak met de wagen naar school gebracht. Ik gebruikte aanvankelijk een step, later een afgedankte fiets en voor grotere verplaatsingen het openbaar vervoer. En als het doenbaar was, stapte of liep ik naar de plaats waar ik moest zijn.
Zij reizen de wereld rond met de school of via Erasmusprojecten. Ik kon dit niet, want toen ik scholier was, hadden mijn ouders hiervoor geen centen. Ze maken maandenlange wereldreizen of om de haverklap lowcost-vliegtuig-citytrips. Wel dat kan ik mij nu nog niet veroorloven en wil dat uit principe ook niet. Ze gaan op restaurant met familie of vrienden. Wel ook dat was er zeker niet bij toen ik jong was, tenzij éénmaal op een jaar in de grote vakantie en dan voor een eenvoudige dagschotel.
Jongeren klagen steen en been over de vernietiging van het milieu, maar trekken wekelijks naar licht- en geluidsvervuilende festivals om soms ladderzat en/of high in de vroege uurtjes huiswaarts te ‘strompelen’. Na hun bezoek laten ze een spoor van vuilnis achter. Toen ik hun leeftijd was dronken we ook al eens, maar drugs waren er niet en wekelijkse feesten al helemaal niet. Je had enkel de jaarlijkse feesten van de verenigingen en de kermis.
Als jongeren nu wat bijverdienen dan kunnen ze dat gebruiken om persoonlijke luxe-speeltjes aan te schaffen. Toen ik afgestudeerd was en gelukkig onmiddellijk aan de slag kon, was van wat ik verdiende een heel klein gedeelte voor mij als spaargeld. De rest diende om mijn broers en zussen de kans te geven ook verder te studeren.

Dankzij de vorige generaties kunnen de jongeren hier in het westen nu in zo’n luxueuze situatie leven!

Ik heb helemaal niets tegen een kritische geest en bijhorend protest, integendeel zelfs! De vraag stelt zich of brossen hiervoor toegelaten is? Neen! Niet als jongeren het initiatief nemen, niet als ouders de dag voor een vakantie hun kinderen thuislaten om op reis te vertrekken. Minderjarigen zijn nu eenmaal schoolplichtig. En mocht er iets gebeuren voor, tijdens of na die manifestaties, wat niemand verhoopt, wie zal dan juridisch verantwoordelijk zijn?
Het is toch eigenaardig dat de brossers enkel massaal tot actie overgaan tijdens de schooluren en niet tijdens hun vrije tijd op woensdagnamiddag of in het weekend. Dit geeft te denken over de motieven van de meesten.
Als de klimaatbrossers persé willen zorgen voor het klimaat en het milieu, dat ze dan eens serieus snoeien in hun eigen luxe, hard studeren en als afgestudeerde op hun niveau en met hun capaciteiten mee helpen zoeken naar immer duurzaamder oplossingen. Dit zal het klimaatprobleem heel wat meer dienstbaar zijn!

Het verwijt van hypocrisie in het klimaatdebat is problematisch?

“Het verwijt van hypocrisie in het klimaatdebat is problematisch, want de huidige maatschappelijke problemen zijn zo allesomvattend dat het onmogelijk is geworden om van de gemiddelde burger te verwachten dat die volledig de nieuwe spelregels volgt voor ze ook op een of andere manier afgedwongen worden. Duurzame keuzes worden onvoldoende gestimuleerd en vervuilende opties amper ontmoedigd, soms zelfs aangemoedigd.” Dit is waarover het debat zou moeten gaan, stelt Willem De Cort, student Economische Wetenschappen aan de KULeuven.
En ja, momenteel faalt onze overheid in haar essentiële taak: een maatschappij creëren waarbij de opties die goed zijn voor onze samenleving in haar geheel ook de opties zijn die goed zijn voor ieder individu.
En ja, individuele gedragswijziging is niet zinloos. Integendeel, uiteindelijk zullen we al deze problemen enkel oplossen als ieder van ons andere keuzes maakt.
Maar dat het inhoudelijke aspect van het klimaatdebat steeds meer verstoord wordt door beschuldigingen van hypocrisie aan de deur van de betogende scholieren zoals Willem de Cort poneert, klopt niet. Het individueel gedrag van de jongeren is eveneens een essentieel onderdeel van het debat. In feite wil hij dat jongeren de ouderen mogen verwijten onze aarde om zeep te helpen, maar zelf niet mogen aangesproken worden op hun individueel gedrag in deze. Waarom? Het zou hen immers heel wat luxe en plezier kunnen kosten en hen voor een stuk medeverantwoordelijk stellen!

Opgemaakt op vrijdag 22 februari 2019
Bewerkt op zondag 24 februari, donderdag 27 februari en dinsdag 19 maart 2019