Aan Bart De Wever,

Jazeker, ik was erbij op de Grote Markt omdat jij stadsgenoten van mij stigmatiseert. Ingesloten door gepantserde, blauwe mannetjesputters heb ik urenlang kunnen kijken naar een stadhuis dat 450 jaar burgemeesters heeft zien komen en gaan. Noem het maar een verplichte historische bezinning.

Quo vadis met deze stad?

De Engelse historicus Peter Burke stelde zich die vraag in 1993, kort na Zwarte Zondag dus. Hij was toen in Antwerpen om zijn essay Antwerp, a metropolis in comparative perspective voor te stellen. Antwerpen, zei hij in zijn besluit, moet nu kiezen tussen de “naar buiten gerichte, vrij-denkende, kosmopolitische, onafhankelijke stad van voor 1585 en de meer naar binnen gekeerde, orthodoxe gemeenschap, die deel uitmaakte van een hoofse katholieke cultuur”.

Mijn antwoord is eenvoudig: ik wil deel blijven uitmaken van die vrij-denkende, kosmopolitische gemeenschap want dan pas kan ik mij, samen met alle anderen, echt Antwerpenaar voelen in de wereld. Daarom stond ik hier en daarom moeten wij blijven protesteren … tot het onzalige tij is gekeerd.

Walter Lotens, auteur