De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Burgeranalyse – politiek bedrijf – migratie: dl. 6 terrorisme

Burgeranalyse – politiek bedrijf – migratie: dl. 6 terrorisme

vrijdag 8 maart 2019 13:43
Spread the love

Radicalisering als aanzet tot terrorisme wordt heden ten dage duidelijk gepredikt

De huidige islamitische radicalisering werd reeds gepredikt in 1928 door de Egyptische Moslim Broederschap: “God is ons doel. De Koran is onze constitutie. De Profeet is onze leider. Strijd is onze weg, en de dood omwille van God is onze hoogste ambitie”.
Dit was dus niet nieuw in de islamitische traditie. De soennieten en sjiieten geselen elkaar al 1.400 jaar in een opbod van martelaarschap.

Voedingsbodem voor dergelijke cultussen zijn totalitaire staten. Wanneer mensen onderdrukt worden door hun eigen regeringen en zich vernederd voelen door buitenlandse machten trekken ze zich terug in het innerlijke geestelijke leven. In de Arabische wereld is dat niet anders. Godsdienst wordt een politiek substituut en religieuze fanatici willen dan ‘Gods Koninkrijk’ op aarde vestigen.
Gepolitiseerde religieuze bewegingen, waaronder de islamitische radicalen, oefenen vaak een grote aantrekkingskracht uit op middelmatige mensen. Het laat hen een glimp opvangen van de glorie, doordat ze zich deel voelen uitmaken van een supergroep met superieure deugden en spirituele kwaliteiten. Zo komt men tot zelfopoffering voor een hogere zaak.
De materialistische moraal van het westers liberalisme zonder godvrezendheid maar met respect voor individuele vrijheid en voor de waardigheid van het alledaagse leven, staat natuurlijk haaks op die heroïsche verlossingsgedachte van de religieuze radicalen.

Volgens Emilio Platti, Dominicaan en islamkenner, verkeert de islam momenteel in een diepere crisis dan het christendom. En de gematigde moslims moeten zich hierdoor voortdurend weren tegen extremisten. Je kan het vergelijken met het nazisme: een extreme ideologie die ontspoort en leidt tot oorlog.
Het radicalisme van Al-Quada, Islamitische Staat en aanverwanten heeft diepe intellectuele wortels. De bedoeling van extremisten is een ‘gouden tijd’ voor de Islam te creëren door zich te verzetten tegen de westerse moderniteit. Ze proberen een eenvoudige identiteit en een welomschreven religieuze praktijk te propageren. Wie niet meedoet wordt niet alleen buitengesloten, maar vaak ook op een barbaarse wijze uitgemoord. Dit is de uiterste consequentie van de exclusieve uitspraken van het islamisme.

En laat ons eerlijk zijn … in de 16e eeuw kende het katholicisme haar donkerste periode met de inquisitie, heksenverbrandingen en zelfs fatwa’s zoals pauselijke bullen voor het doden van protestantse afvalligen.
De christianisering van Zuid- en Midden-Amerika was nog veel hallucinanter. De veroveraars van dit continent hadden hun geloof als ideologie nodig om hun vreselijke moordpartijen te verrechtvaardigen met de zegen van de paus.
Het christendom is dat stadium gelukkig allang voorbij: het worstelde zich los van het ’shariadenken’ waarin God bovenal wetgever is. Daardoor hebben christenen vandaag het helemaal niet zo moeilijk met op rede gebaseerde wetten, maar betalen hierdoor wel een prijs met de secularisatie.
Bij christenen vandaag dreigt God eerder uit beeld te verdwijnen, terwijl Hij voor moslims regeert en de wet stelt.
Bekijk en vergelijk de godsdienstevolutie van christendom en islam en je snapt meteen dat de islam zo’n 600 à 700 jaar achterna holt ten aanzien van het christendom. En dus herhaalt de geschiedenis zich: nu kloppen de barbaren van IS aan de poort.

Als een vrije mening de basisbeginselen van onze samenleving betwist, is het aanvaarden daarvan dan een extreme vorm van tolerantie of onverschilligheid?
Wie geweld pleegt en/of aanzet tot haat, is vandaag al strafbaar. We moeten het debat durven voeren in hoeverre woorden die daar naartoe leiden of naar radicale afwijzing van onze samenleving nog vallen binnen de onaantastbare zone van de vrije meningsuiting. Dat wordt dansen op een slappe koord.

Dodelijk westers terrorisme

De aanslagen in Paris, Brussel, London en nog zovele Europese steden raken onze seculiere samenleving, gebaseerd op vrijheid, gelijkheid en solidariteit, in haar oorsprong en in het hart.
Dergelijke gebeurtenissen kunnen zich blijkbaar overal aandienen en op verschillende plekken in het Westen werden ook al aanslagen verijdeld. Een vrije samenleving is erg kwetsbaar en zal dat ook altijd zijn.
De democratische rechtsstaat heeft echter de plicht om zichzelf te beschermen tegen diegenen die de democratie en haar burgers bedreigen, geweld gebruiken en andermans vrijheden met voeten treden. Maar de democratie moet die zelfverdediging op zich nemen zonder daarbij de eigen uitgangspunten te verloochenen. En daar wringt het schoentje. Angela Merkel geeft toe aan de onrechtmatige eisen van de Turkse Erdogan. En de Belgische moslimexecutieve stelt godsdiensteisen die de seculiere wetten negeren.

Maandelijks vertrokken Belgen naar Syrië of Irak. Over de rol van de islam in het hele IS-verhaal wil moraalfilosoof Patrick Loobuyck (UAntwerpen) niet flauw doen: “Je kunt nu eenmaal niet ontkennen dat de oprichting van het kalifaat en het jihadisme te maken hebben met de islam.”
Enerzijds heb je de naïevelingen die alle betrokkenheid ontkennen. Zelfs Barack Obama zei ooit dat IS niets te maken heeft met de islam.
Anderzijds heb je zij die aan islambashing doen, veralgemenen en alle schuld in de schoenen van de godsdienst schuiven.
Beide zijn te ver doorgeslagen.

Maar het blijft natuurlijk een fascinerend gegeven waarom jongeren die opgroeien in een democratie, een degelijke welvaartstaat de rug toekeren om in een gruwelijke oorlog te gaan vechten of te gaan leven in een streng onderdrukt kalifaat.
De islam is in 1974 erkend als godsdienst in ons land, maar pas in 2007 werd de eerste moskee (en dus haar imam) erkend.
Ons land heeft het wahabisme uit Saudi-Arabië , een van de meest radicale stromingen binnen de islam, veel te lang getolereerd.
De Belgische islam heeft gefaald. Mohamed Achaibi van de Moslimexecutieve beseft dat veel te weinig de Nederlandse taal werd gebruikt in de liturgie. En de Gentse imam Brahim Laytousse vindt het tijd dat er een tegenstem wordt aangeboden zodat jongeren leren dat de islam niet gelijk staat aan gewelddadig jihadisme.
Dertig jaar lang was er dus een vacuüm rond de uitoefening van de islam en dat werd hier gretig ingevuld door Saudi-Arabië. Onze beleidsmakers uit alle partijen en op alle echelons hebben dit bewust oogluikend toegelaten.

Racisme kan bepalend zijn voor iemand om te vertrekken, maar is dat niet per definitie. Bepalend is het gevoel van onrecht, wat veroorzaakt kan worden door discriminatie, maar ook door andere factoren zoals de internationale politiek.
Ik denk dat moraalfilosoof Patrick Loobuyck (UAntwerpen) het hier bij het rechte eind heeft.
Het jihadisme is het monster van Frankenstein dat het Westen zelf heeft gecreëerd. En zowel in Afghanistan als in het Midden-Oosten is het Westen er niet in geslaagd om de voedingsbodem voor de radicale politieke islam weg te nemen, wel integendeel.
Deze stelling van Ludo De Brabander (Vrede vzw) kan ik enkel beamen.

Wat onverklaarbaar is, is het feit dat bepaalde vluchtelingen duizenden euro’s betaalden om de oversteek naar Europa te kunnen maken, terwijl ze in hun thuisland amper een paar euro per dag verdienden? Zelfs al deed hun hele familie een duit in het zakje, dan nog blijft het onwaarschijnlijk.
Het is dus, mijns inziens, niet uitgesloten dat bepaalde van die mensen door ISIS gerecruteerd, gesponsord en gesteund zijn om hier herrie te maken …

 

Terrorisme bestrijden

Bij elke aanslag voelen politici zich geroepen om te verklaren dat terroristen uit zijn op de vernietiging van ‘onze westerse waarden’. Dat is nogal misleidend.
Terroristen zaaien angst en verdeeldheid. In Irak was het tussen soennieten en sjiieten, in Europa tussen moslims en niet-moslims. Hun geweld is gebaseerd op een kille berekening: ze willen dat we allemaal moslims gaan haten en vrezen, zodat zij die moslims kunnen rekruteren.
Onze angst activeert uiteindelijk een dynamiek waarin wijzelf onze waarden vernietigen.

Ons antwoord moet net zo berekend zijn als dat van IS, maar dan het spiegelbeeld van wat zij doen: verenigen in plaats van verdelen, verzoening en liefde in plaats van angst en haat, behouden wat ons van hen onderscheidt. En ten allen tijde vermijden om de angst aan te wakkeren – bijvoorbeeld door achter de schermen te opereren in plaats van lopende terreuronderzoeken breed uit te smeren in de media.

De Nederlandse journalist Harold Doornbos verwoordt het zo: “Zolang Westerse democratieën weigeren echte en effectieve anti-terreurmaatregelen te nemen is het echte gevaar dat bij elke IS-aanslag de westerse bevolking steeds intoleranter wordt. Uiteindelijk komt extreemrechts aan de macht middels verkiezingen, waarna we onze vrijheid kwijt zijn en de ‘Clash of Civilisations’ tussen Westen en Oosten pas echt begint. Dus: of nu echt terreur en terroristen aanpakken of anders is het op termijn einde oefening van de democratie.”
Wie terrorisme wil uitschakelen, dat leert ons de wereldgeschiedenis aldoor, moet de bronnen droogleggen die dat terrorisme voeden en de omstandigheden keren die steeds nieuwe terroristen voortbrengen. Maar dat vertikken de beleidsmakers, want dat doet hun oorlogsindustrie teloor gaan.
We worden al een poos gegijzeld door de militaire interventielogica alsof die zaligmakend is. En de wapenlobby steunde die logica volmondig want ze verdient er ontzettend veel aan. Maar als onze strategie beperkt blijft tot doden en vernietigen van IS en consorten, zullen jihadisten de volgende generatie klaarstomen in de chaos die wij mee creëren.

 

Toppunt van hypocrisie

Frans Goetghebeur is in zijn artikel ‘Geef ons wapens of geef ons waarden?’ niet mals voor de beleidsmakers.
<http://www.mo.be/opinie/geef-ons-wapens-geef-ons-waarden>
En Piet Chielens vult prima aan.
Piet Chielens / Zij die erbij waren moeten we aan het woord laten .-
COV: Basis 17 jan 2015 blz 10-14
De schuldigen van alle onheil worden vlijmscherp in kaart gebracht

De immense politieke hypocrisieDe huichelachtige politiek van Saoedi-Arabië en enkele soortgenoten. Ze verkondigen systematisch de anti-westerse haat in scholen en moskeeën. Ook is bij hen de strikte toepassing van de sharia van toepassing. Ten slotte steunen ze met immense geldmiddelen:

  • autoritaire regimes die het leger op hun eigen bevolking afsturen;
  • bewapenen ze buiten hun territorium paramilitaire groeperingen;
  • zorgen ze voor een wereldwijde verspreiding van de middeleeuwse lectuur van de Koran.

Maar op wereldvlak doen ze zich voor als de grote bondgenoten van het Westen.
De huichelachtige politiek van Israël die met veel misbaar in Paris jammert over de vreselijke aanslagen, maar zelf Palestijnen massaal onderdrukt en vermoordt.
De leugenachtige politiek van de regering Bush over 9/11 en de relatie met de Saudi’s. Tegen de commissieleden in, werden 28 bladzijden uit het 838 pagina’s tellend parlementair rapport over de aanslagen in New York en Washington weggecensurreerd. Ongetwijfeld zitten de vriendschapsbanden tussen de familie Bush en hoge figuren in Saudi-Arabië er voor iets tussen. En omdat men de Saudi’s als bondgenoot nodig heeft, wil men hen dus niet schofferen.
Het huichelachtige Westen dat met kracht en terecht de vreselijke terroristische aanslagen in Paris veroordeelt en hiertegen acties onderneemt, maar ondertussen de massamoorden van Boko Haram als ver van hun bed beschouwd en die niet wil aanpakken.
De destructieve inbreng van de as USA-UK en hun agro- en wapenindustrie in de binnengevallen islamitische landen waar ze bewust op alle gebied een regelrechte puinhoop achterlieten.

God als schuldige?
Ofwel bestaat God niet en dan is hij een menselijke uitvinding van hen die absoluut niet de verantwoordelijkheid van hun daden willen opnemen maar beweren deze daden te stellen als een dienst aan hun God.
Ofwel bestaat God wel en dan is hij blijkbaar niet in staat alle mensen tot liefde voor de naaste te bewegen. Geweld, hardvochtigheid en uitbuiting zijn het gevolg.

Oorlog en terrorisme is een mensenslachterij.
Jonge mannen moeten bereid zijn om hun leven te offeren voor de ideeën die oude grijsaards hen influisteren. Niet de generaals, ayatollahs of presidenten sneuvelen.
Georges Brassens vraagt zich in zijn lied ‘Mourir pour les idées’ af waarom die leiders zelf niet als eerste ten strijde trekken? Zij zijn toch zo overtuigd van de waarde van hun ideeën!
Omdat zij te laf zijn om zichzelf te offeren! Daarom klinkt de militaire en politieke retoriek van heldhaftigheid sterker door dan de pijnkreten van de slachtoffers.

We zijn in oorlog
‘We zijn in oorlog’, zei minister van Veiligheid en Binnenlandse Zaken Jan Jambon (N-VA), maar ook de Franse president Hollande liet hetzelfde noteren. Wat mij betreft is dit wel een heel aparte oorlog: guerrilla zou een betere definitie zijn.
De slachtoffers zijn bijna uitsluitend weerloze burgerslachtoffers en dikwijls in feestelijke omstandigheden verkerend. De boodschap die de vijand wil brengen, klinkt klaar en duidelijk: niemand is nog veilig en niemand kan de eigen veiligheid verzekeren door voorzichtig te zijn.
De militairen mogen dan verdwenen lijken uit die nieuwe oorlog het fenomeen collaboratie in binnen- en buitenland is dat allerminst. Collaboratie wordt altijd bestreden (door alle partijen tijdens het conflict) en bestraft (door de overwinnaar na het conflict).

 

Disruptieve aanpak

Elke Wambacq, zaakvoerder Dinobusters, werkzaam bij de Vlaamse overheid en lid van Liberales weet hoe we de terreur kunnen aanpakken. Zoiets doe je niet met een vastgeroest systeem waarmee onze veiligheidsdiensten werken, maar met een disruptief comité: mensen die uitblinken in het oplossen van onverwachte problemen.
<http://www.knack.be/nieuws/belgie/de-strijd-tegen-terreur-winnen-niet-met-een-vastgeroest-systeem-maar-met-het-disruptief-comite/article-opinion-732673.html>

Veiligheidsdiensten zijn overgevraagd en kunnen niet meer volgen en dat moet men hen niet verwijten. Wel zijn hun technieken niet aangepast aan de vele paarden ven Troje die onze maatschappij binnenkomen en dat is de schuld van het beleid. De oplossing is dus niet lokaal meer militairen en meer politie, maar wel slimmer worden dan terroristen die er met doodeenvoudige technieken in slagen landen te doen daveren.
Daartoe heb je mensen nodig die uitblinken in het oplossen van onverwachte problemen. Technische kennis is nodig, maar de attitude om snel een probleem te zien en de nodige competenties verzamelen om het op te lossen des te meer. En dan is er nog de kracht van het netwerk want netwerken winnen het altijd. Gelukkig zit er enorm veel goede wil bij het grootste deel van de bevolking om hieraan ondersteunend te participeren.
Een klein aspect is wat Albanië, een overwegend moslimland doet. Syriëgangers tussen 17 en 35 jaar gaan er de cel in, vervolgd door een vrouwelijke openbare aanklager. Voor radicale moslim ongehoord. Hier, bij ons, krijgen de barbaarse oorlogsmisdadigers een esoterische deradicaliseringsessie van een welzijnsknuffelaar.
Ook EU-burgers die een bedreiging vormen voor de nationale veiligheid of de openbare orde, zoude in de toekomst een inreisverbod moeten krijgen voor Europa. De EU zou hier dringend – en dan bedoel ik binnen de 3 maanden – een algemene regel moeten opstellen waarbij vrij verkeer van dergelijke personen aan banden gelegd worden. Maar dat vertikken ze te doen!

Het bestaan van radicale groeperingen, zoals Partij Islam, is voor onze regeringen anno 2019 een geschenk uit de hemel. Het legitimeert het voortdurende oppoken van angst, het goedpraten van racistische stereotypes en het opzetten van bevolkingsgroepen tegenover elkaar – de tactiek die indertijd ontsproot aan het Vlaams Belang en nu met verve wordt verdergezet door de N-VA. Zelfs Jan Peumans (N-VA) vindt het stilaan welletjes! 
‘Terrorisme & radicalisme’, opkuisen die rotte appels! Politici uit alle partijen zetten hierover een grote mond op maar hebben, zoals zo vaak, weinig verstand en kennis van zaken. Ze zijn ‘kleine’ Trump’s zonder veel inhoud.
Wat wij nodig hebben zijn eerlijke, bedachtzame, competente mensen, geen onnozelaars. Ik kan Jan Hertogen, socioloog, hierin alleen maar bijtreden!

 

Kinderen van IS-strijders met een Belgische nationaliteit moeten naar België kunnen komen.

Het moest er van komen: twee Belgische IS-vrouwen dagen de Belgische staat voor de rechter, Child Focus sluit zich daarbij aan.
De twee reisden vijf jaar geleden naar het conflictgebied af, in navolging van hun (intussen gesneuvelde) mannen. De twee Belgische IS-vrouwen verblijven – samen met hun kinderen – in een vluchtelingenkamp in Syrië in niet echt comfortabele omstandigheden. Dat is niet de schuld van de Belgische staat wel van hun eigen gedrag.
De vrouwen werden in ons land nog bij verstek veroordeeld tot vijf jaar cel en een boete van 6.000 euro voor deelname aan terreuractiviteiten. Dat zij hier niet terugkeerden was te verwachten en dat het ginder nu een juridisch niemandsland is, is wel hun schuld niet die van België.
Rudi Vranckx sprak als eerste tv-journalist met die Belgische IS-vrouwen en zij vertelden hem: “We hebben spijt”. Neem dat maar met een korrel zout! Moslims mogen, volgens de Islam, liegen dat ze zwart zien als dat hen als moslim maar vooruithelpt.
En natuurlijk spelen de grootouders en Child Focus het emotioneel: “Zijn we bereid deze kindjes te laten wegkwijnen en sterven?” Als gewezen IS-strijders dachten zij toen tijdens hun acties ook niet aan andermans kinderen, maar nu het hun kinderen betreft … dan is het groot alarm … “Hun kinderen zijn zo kwetsbaar!”, luidt het. Nu opeens wel, maar toen IS aan de macht was, werden ze wel als jonge soldaten en zelfmoordterroristen ingezet …

De IS-strijders zijn wel vrijwillig naar oorlogsgebied getrokken. Sommigen deden dat met hun gezin, anderen hebben daar een gezin ‘gesticht’.
Worden die IS-strijders daar dan veroordeeld om hun aandeel:

  • dan mag dat al niet de doodstraf betekenen;
  • daarbij moeten ze de kans krijgen om beroep te doen op hun Belg-zijn;
  • en moeten hun kinderen naar België kunnen komen om humanitaire redenen.

Deze eisen zijn wellicht goedbedoeld, maar niet steeds doordacht.

Hebben ze een multi-nationaliteit, dan moet hen zonder dralen de Belgische nationaliteit ontnomen worden en zijn ze hier ‘persona non grata’. En dit geldt eveneens voor hun gezin. Dit zijn de gevolgen van hun de-loyaliteit t.o.v. België.
Er zijn 2 redenen waarom ik, hun veelal jonge onschuldige kinderen, niet naar hier zou laten terugkeren.
Ten eerste zou in het kader van gezinshereniging de overheid verplicht kunnen worden, die gewezen IS-strijders naar België te brengen.
Ten tweede als ze gescheiden van hun ouders in België opgroeien, zullen ze op oudere leeftijd waarschijnlijk wraak willen nemen omdat ze hun ouder(s) (bijna) nooit meer mochten terugzien.
In beide gevallen zijn we terug naar af!

Hebben ze enkel de Belgische nationaliteit, dan is België wel verplicht ze, samen met hun gezin, hier terug te laten komen. Of we daarvoor hemel en aarde moeten verzetten om dat te realiseren, lijkt me niet. Het was voor hen geen probleem om clandestien te vertrekken uit België, nu moeten zij ook maar actie ondernemen om hier legaal terug te raken.
De IS-misdadigers moeten hier dan voor de rest van hun leven in een strafkamp-gevangenis opgesloten worden, weg van de gevangenen van gemeen recht. Zij kunnen hun kinderen en/of partner nooit zien zonder toezicht. Hun kind(eren) moeten hier sterk opgevolgd worden i.v.m. mogelijke radicalisering. Dit lijken allemaal harde maatregelen, maar vergeet niet dat zij de ‘doodseskaders’ van IS waren!

 
 

take down
the paywall
steun ons nu!