De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Burgeranalyse – politiek bedrijf – migratie: dl. 4 radicalisme & islamisme

Burgeranalyse – politiek bedrijf – migratie: dl. 4 radicalisme & islamisme

donderdag 7 maart 2019 16:30
Spread the love

Oorzaken

Opgelet, er wordt met reden snel gewezen naar moslimjongeren als het op radicalisme en extremisme aankomt, maar ook de christelijke jeugd ontsnapt er helemaal niet aan .
Pieter Bauwens, hoofdredacteur Doorbraak, maar ook ikzelf zijn ervaringsdeskundigen in het onderwijs. Net zoals hij stel ik vast dat de algemene ziekte van het onderwijs ‘te veel inzetten op vaardigheden ten koste van kennis’ blijft duren en dit niet alleen in de godsdienstles.
Dat gebrek aan feitenkennis in verband met godsdienst komt bovenop een opvoedingsomgeving waarin aan leerlingen meegegeven wordt dat godsdienst/levensbeschouwing niet belangrijk is.
Maar niet enkel de religieuze ongeletterdheid is groot. Ook de politieke kennis is abominabel en wat te zeggen van geschiedenis of aardrijkskunde. Om maar te zwijgen van de basiskennis bij heel wat andere vakken.

De jongeren groeien dus op met enkel die kennis die geld opbrengt. Zij slikken alles wat hen, heel goed verpakt, voorgeschoteld wordt. Een heel zorgwekkende evolutie!
In plaats van zich met ambitie en ijver aan het leven te wijden, leunen ze tegen een muur van frustratie en klagen aldoor over alles, met of zonder reden, en verwijzen ze naar anderen als de oorzaak van hun falen.
Deze verliezers en twijfelaars beseffen niet dat mislukking met bijhorende frustratie tot welslagen en succes kan leiden. Want mislukking is geen schande. Schande is het als men na het falen met alles stopt en niet meer probeert verder te gaan.

Er is momenteel een toxische mix van slecht politiek beleid, gefrustreerde jongeren en een enggeestige visie op religie. En dit leidt tot extremisme. Een extremist ziet de verlossing van een mislukking hetzij in de afzondering van een groep of gemeenschap, hetzij in het vertrek naar een alternatieve context. Als we alleen het extremistisch geweld aanpakken maar er niet in slagen de ideologie aan te pakken, zijn we gedoemd te mislukken.

 

Radicalisme en extremisme bij moslims tegengaan

De Moslimexecutieve van België moet haar leden heel duidelijk maken dat:

  • zij alle terroristische activiteiten van Al Qaeda, IS, enz. verafschuwt en veroordeelt;
  • er in Europa een duidelijke scheiding van godsdienst en staat bestaat;
  • Belgische, Europese en internationale regelgeving nageleefd moet worden en dat die niet door godsdienstregels teniet gedaan kan worden.

Maar dat gebeurt niet echt!

Kijk, Montasser AlDe’emeh, is veruit de enigste mannelijke moslim die openlijk, in een artikel in Het Nieuwsblad, een kat een kat noemt. Hoed af hiervoor!
Montasser AlDe’emeh vindt het niet kunnen dat jongeren die naar Belgische scholen zijn geweest zich uiteindelijk tussen hun medeburgers opblazen. Hij concludeert dat de gemeenschap waartoe die jongeren – hun familie, de imams, de vertegenwoordigers – behoren, gefaald heeft, niet de overheid. Want die overheid heeft ervoor gezorgd dat je gratis kunt studeren, dat er duizenden mensen – ook van hun gemeenschap – in sociale woningen kunnen leven en uitkeringen krijgen, dat je van alle rechten en vrijheden kan genieten en in veiligheid mag leven.
Hij haalt bikkelhard uit naar radicaliserende en geradicaliseerde jongeren in niet mis te verstane woorden. Ook salafistische imams worden meteen terechtgewezen.

  • Jij ijvert voor verdraagzaamheid, maar je bent zelf onverdraagzaam.
  • Je ijvert voor liefde tussen volkeren, tussen mensen, maar je haat andersdenkenden. Jij noemt niet-moslims ongelovigen, verklaart andersdenkende moslims afvallig en excommuniceert ze.
  • Je streeft naar diversiteit in onze samenleving, maar wanneer iemand met dezelfde achtergrond toch nog anders is dan jij, dan ben je de eerste om hem af te breken.
  • Je beschuldigt anderen van racisme, terwijl je zelf dagelijks racistische opmerkingen maakt.
  • Je vraagt mensen om empathisch te zijn, maar je toont zelf geen empathie voor diegenen die het slachtoffer werden van het wangedrag van mensen uit je gemeenschap.
  • Je bent wel kwaad wanneer iemand een onnozel tekeningetje maakt over de profeet. Dan begin je vanuit je verontwaardiging zelf andere mensen te bespotten.

Het wordt tijd dat je jezelf een spiegel voorhoudt, je verantwoordelijkheid niet meer ontloopt en je geen excuses meer zoekt voor je persoonlijk falen. Het wordt tijd dat je naar je eigen familie wijst, naar je eigen gemeenschap, naar de mensen die je vertegenwoordigen, naar de imams die je taal niet spreken. Het wordt tijd dat je jezelf eens in vraag stelt!

Darya Safai, Belgisch-Iraanse mensenrechtenactiviste en oprichtster van ‘Let Iranian Women Enter Their Stadiums’, neemt eveneens geen blad voor de mond.

We moeten het islamisme bij de wortel aanpakken, zowel in binnen- en buitenland.
Extreem islamisme is geen godsdienst maar een gevaarlijke ideologie zoals het nazisme en het stalinisme, een denktank van terreur. Er is geen enkele reden om dat monster niet te benoemen uit vrees voor racisme of polarisering.
Een islamist gelooft dat moslims superieur zijn aan niet-moslims, en mannen aan vrouwen. Hij of zij erkent enkel de sharia als wetgeving, is tegen de vrije meningsuiting en verspreidt haatboodschappen. Dat zijn geen moeilijke kenmerken om iemand te identificeren. Ze gaan ook in tegen de wetten van de democratie en de universele rechten van de mens.

Racisme is een feit, iets waar we ons met alle middelen moeten tegen verzetten, maar kan nooit barbaarse terreur rechtvaardigen. De frustratiecocktail wordt pas dodelijk als er een stevige scheut islamisme aan toegevoegd wordt.

Het is niet aanvaardbaar dat kinderen godsdienst wordt bijgebracht op een niet-wetenschappelijke, vooringenomen basis, zeker als die in strijd is met de universele rechten van de mensen. Godsdienstles moet volledig onpartijdig zijn. Ook de fouten en wandaden van bepaalde tradities moeten aan bod komen, zeker ook van het islamisme, de meest urgente bedreiging voor onze manier van leven nu. Alle kinderen van alle nationaliteiten en gemeenschappen, moeten we kritisch leren nadenken over religie, ook over het lelijke gezicht van extremisme binnen die tradities.

Al of niet religieus opgevoede religieuze kinderen mogen weten dat een subjectieve geloofsbeleving perfect mogelijk is en maatschappelijk aanvaard wordt. Maar ze moeten ook beseffen dat kledingvoorschriften, halal slachten of collectief bidden op straat niets te maken hebben met de vrijheid van religie of het behoud van tradities. We hoeven niet alles te aanvaarden omdat iemand zegt: “Zo wil mijn godsdienst het.”

Leven in België betekent niet alleen gebruik maken van je rechten en vrijheden. Als burger, nieuwkomer, vluchteling, migrant of hier geboren, heb je ook de plicht om dit land sterker te maken en te verdedigen, om loyaal te zijn en onze waarden te helpen handhaven. Om kortom enige vaderlandsliefde te ontwikkelen, en verbondenheid te creëren met de gemeenschap die je zoveel kansen geeft.

Daar hoeft niets meer aan toegevoegd te worden!

Wat een schril contrast met de Iraanse president die er, bij zijn recente buitenlandse bezoeken, in slaagde om schaamteloos zijn spelregels af te dwingen.
Gastvrijheid ja, en gasten provoceren nee, maar dicteren wat een ander in zijn/haar land mag doen en laten is er ferm over. Aangezien hij geen respect voor andersdenkenden betoont noch zich als een gast in een vreemde regio kan gedragen, is hij – wat mij betreft – nergens welkom.

En gelukkig sijpelen ook, eindelijk, ‘positieve’ reacties van burgers, ongeacht hun origine, de media binnen. En ik vind dat die veel meer in het daglicht moeten geplaatst worden en geprezen.
Tarek Mohamad, Duitser van Turkse origine, heeft al zijn woede en frustratie over zijn haatdragende geloofsbroeders eruit gegooid in een scherpe brief op Facebook. “Waarom denken jullie dat wij moslims Europa moeten veroveren? Ik wil Europa helemaal niet veroveren!”  Dankzij deze aangrijpende post is hij uitgegroeid tot een boegbeeld van de vreedzame islam.
Maar ook wat de moslimgemeenschap in het Franse Saint-Etienne-du-Rouvray deed, vraagt veel moed en verdient alle respect. Ze weigerde namelijk de begrafenis voor te bereiden van Adel Kermiche, de 19-jarige man die samen met zijn kompaan Abdel-Malik Petitjean tijdens een aanslag op een kerk een priester koelbloedig vermoordde. Dat is heel straf én een heel duidelijke stellingname.
Vijf dagen na de moord hebben ruim 100 moslims uit solidariteit de katholieke zondagsviering in de kathedraal van Rouen bijgewoond. Maar dat gebeurde daar niet alleen. Ze reageerden hiermee op een onuitgegeven oproep van de CFCM. “Ik denk dat dit een moedige daad is, een daad van vrede”, aldus de aartsbisschop van Rouen, Dominique Lebrun. Dat is veel meer, dit is een ontroerend humanitair gebaar!

Kritische gedachten over de islam

Alhoewel er in West- Europa, tot u toe, geen totalitaire staten zijn is toch twee derde van de West-Europese moslims voor de invoer van de Sharia en vindt die dat religieuze wetten boven seculiere staan. En driekwart van hen vindt dat ze moeten leven volgens de strikte interpretatie van de Koran.
(bron: WZB Country Immigrant Integretion Comparative Survey)

De hang naar vrede, vrijheid en materiële welvaart is volgens die fundamentalisten een vorm van decadentie en spirituele vervuiling die de samenleving verzwakt, ondermijnt en verrot. Enkel door vernietiging van deze samenleving kan er een nieuwe orde herrijzen. De parallel met het fascisme is dus vlug gelegd.
‘Extremisme heeft niet met de religie op zich te maken, maar met de wijze waarop bepaalde religieuze teksten worden geïnterpreteerd’, schrijft Tijani Boulaouali van het Platform Vlaamse Imams en Moslimtheologen. Een standpunt dat ik volledig onderschrijf.

Controversieel islamcriticus Wim van Rooy bestudeert de islam al zeventien jaar, en heeft zowat alle islamlanden bereisd en er met veel vooraanstaande intellectuelen gesproken. Wel, die intellectuelen zeggen allemaal hetzelfde: “de islam is een groot probleem en de Europeanen zijn gek dat ze het niet inzien.”
‘Wij zijn superieur en we doen wat we willen’, dát is de mentaliteit die de islam jonge moslims van kindsbeen inprent. De islam is geen religie maar een ideologie van suprematie: wij boven zij en man boven vrouw.

Nieuwkomers uit moslim-regio’s

Het valt mij en anderen ook op: nieuwkomers uit moslimregio’s kunnen hun handen niet thuis houden als ze vrouwen, al of niet alleen, zien rondlopen. Het was zo op het Egyptische Tharirplein, in het Duitse Keulen en in het Vlaamse Kapellen of in het asielcentrum van Leopoldsburg … om maar enkele plaatsen te noemen. Die pijnlijke gebeurtenissen hadden allen een vergelijkbare oorzaak.
Waarom is het fout om in dat verwerpelijk gedrag een culturele dimensie te zien? Alsof cultuur en godsdienst geen invloed hebben op mensen? Waarom zouden mannen die opgegroeid zijn in een cultuur waar men heel anders denkt over de vrouw zich plots aanpassen als ze in West-Europa aankomen? Waarom zou hun idee over de positie van de vrouw er in één keer helemaal anders gaan uitzien?

Maar het politiek-correcte heir, met politiek journalist Bart Eeckhout en activist Dyab Abou Jahjah op kop, durven het probleem niet benoemen noch de oorzaken duiden. Meer nog: het is dus niet de islam die aan de bron ligt van het geweld, maar natuurlijk de o zo verderfelijke Europese cultuur, stelt de leider van de burgerbeweging Movement X.
Ook al komt de overgrote meerderheid van de asielzoekers uit islamitische landen, dan nog mag hun culturele achtergrond niet als verklaring gebruikt worden, want dat is ‘stigmatiserend’ vinden de ‘linksen’. Hebben zij angst om in de kaart van de ‘rechtsen’ te spelen?

 

Radicalisme en extremisme bij joden tegengaan

Ja, de Joden hebben erg geleden onder allerlei progroms in de loop der eeuwen. Maar … zij zijn echter niet de enige minderheidsgroep die zo slecht behandeld werd.
Het probleem is dat zij nu hetzelfde doen met de Palestijnen op notabene Palestijnse grond. Het holocaust-drama uit WO II geeft hen niet het recht anderen te vernederen, te onderdrukken en te overheersen.
De Joodse gemeenschap in ons land, maar ook over de hele wereld heeft heel wat boter op het hoofd zolang ze zich niet openlijk distanciëert van en veroordeelt van wat Israël de Palestijnen aandoet.

 

Wil de N-VA, net zoals Erdogan, de democratie uithollen?

Ik stel mij die vraag en blijkbaar heeft ook Ivo Flachet, politiek medewerker van Peter Mertens en justitiespecialist van PVDA, vragen in die richting.
Het valt op dat de N-VA van het huidige angstklimaat gebruik maakt om onnodige exuberante maatregelen, die de gemeenschap nog eens handenvol geld zullen kosten, door onze strot te duwen.
Ze zouden er beter aan doen om te zorgen dat de huidige bestaande maatregelen eens echt uitgevoerd worden.
In de Belgische wetgeving, o.a. het artikel 140bis van het strafwetboek, zijn vandaag al alle elementen aanwezig om kordaat op te treden tegen geradicaliseerden en teruggekeerde Syriëstrijders als zij zich schuldig maakten of maken aan strafbare feiten. 

Het N-VA-voorstel om ‘de grenzen van de vrije meningsuiting scherper te stellen’ omdat we ‘in een staat van oorlog verkeren’ zal eerder bijdragen tot een ‘wij-zij-samenleving’ en het zal niet leiden tot meer efficiëntie in de strijd tegen terreurdaden.
Wat we nodig hebben is een strenge aanpak van haatzaaiers van welke slag ook en het sluiten van gebedsplaatsen, lokalen of internetsites waar opgeroepen wordt tot jihadisme of haat. Daarvoor moet er in België geen enkele wet veranderd worden, laat staan de vrijheid van meningsuiting beperkt. Die zaken zijn al lang strafbaar.

De vraag is dus waarom er niet meer gebeurt om die mensen beter op te volgen en indien nodig te vervolgen. Dit is de schuld van het vroegere en het huidige pamperbeleid waar ook de N-VA deel van uit maakt!.
In plaats van rechten te beperken en de strafwetten te verbreden moeten we ons hoofd breken over hoe we hun invloed kunnen tegengaan door buurtverenigingen, jongerenverenigingen en moskeeën te zien als bondgenoten en in te zetten op een sociaal noodplan tegen discriminatie, voor het recht op onderwijs en een job. Investeren in verenigingswerk, scholen en jongerenorganisaties in de wijken moet daarom de prioriteit zijn.
Maar dat zijn sociale accenten, geen neo-liberale N-VA-accenten …

 

 

 

take down
the paywall
steun ons nu!