De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Burgeranalyse – politiek bedrijf – migratie: dl. 3 integratie & racisme

Burgeranalyse – politiek bedrijf – migratie: dl. 3 integratie & racisme

donderdag 7 maart 2019 14:43
Spread the love

Multicultureel

Van een monoculturele gemeenschap transformeerde Vlaanderen en bij uitbreiding België gaandeweg tot een multiculturele, volgens sommigen zelfs ‘superdiverse’ samenleving. Parallel met die evolutie werd duidelijk dat mensen geen eendimensionale identiteit hebben, maar de manier waarop ze zichzelf beleven gelaagd is. Individuen voelen zich wereldburger, Europeaan, Belg (al dan niet nieuwe), Vlaming, … Gender, leeftijd en andere factoren vormen de andere laagjes binnen de ‘identiteitslasagna’. Aldus Gert Verwilt van Vlinks.

Vele grote steden zijn gesegregeerd, zowel socio-economisch als cultureel. Gelukkig is er vaak een sterk allochtoon verenigingsleven, en een sterk autochtoon verenigingsleven, maar helaas zijn deze vrijwel geheel van elkaar gescheiden. De stedelingen leven niet samen met elkaar maar naast elkaar. Het woord ‘allochtoon’ is in Gent wel begraven dank zij schepen voor Gelijke Kansen Resul Tapmaz (SP.A), maar de realiteit is nog steeds dezelfde … of erger.
Kiezen voor segregatie is geen vruchtbaar spoor in een alsmaar meer diverse samenleving. Net dan is de noodzaak tot verbinding, tot daadwerkelijk samenleven het hoogst. Maar uitgerekend Wouter Beke (CD&V) uit de partij die een ‘warm Vlaanderen’ promoot, vindt dat we asielzoekers moeten opsplitsen naar nationaliteit en samenstelling van het gezin. Begrijpe wie kan!

Waar centrumrechtse partijen willen inzetten op het aanbieden van kansen; die dan te nemen of te laten zijn, leggen linkse partijen meer de focus op de ongelijke vertrekpositie. Te weinig zien we die twee invalshoeken samenvloeien in één visie. Het debat zit daarom muurvast.

Strijd tegen discriminatie, inzetten op een gedeelde taal, het zijn maar enkele instrumenten om beter samen te leven in een meer rechtvaardige maatschappij.
Natuurlijk is het ook aan mensen uit ‘andere’ culturen om zich open te stellen en zich niet op te sluiten in de eigen cultuur. Luc Huyse, emeritus hoogleraar sociologie aan de KU Leuven, noemde dit fenomeen ‘diasporisatie’.
Uiteraard mogen we ook niet blind zijn voor de uitwassen van een diverse maatschappij. Politieke correctheid is een heelmeester die stinkende wonden achterlaat. Een gedeelde waardensokkel voor alle burgers is daarom van fundamenteel belang. Vanuit die gedeelde waarden ontstaat pas echt burgerschap. Want dat zijn we met z’n allen, burgers die op hetzelfde lapje grond het beste van ons leven willen maken.

 

Woorden wekken, voorbeelden trekken

Waarom wordt door Belgen-met-vreemde-origine, die het hier gemaakt hebben, het voorbeeld van Ahmed Aboutaleb niet gevolgd? Deze praktiserend moslim van Marokkaanse origine schopte het achtereenvolgens tot wethouder (schepen) en staatssecretaris, werd burgemeester van Rotterdam en werd in 2014 door het weekblad Elsevier verkozen tot Nederlander van het jaar. Hij is een socialist, maar wat is zijn beleid verschillend van datgene wat in België gevoerd wordt.
Aboutaleb is gekend voor zijn strijd tegen de werkloosheid in Rotterdam. Wie een uitkering krijgt, moet daar ook iets voor terugdoen aan de gemeenschap. Wijk per wijk wordt elke uitkeringstrekker bezocht.
Maar ook zijn strijd voor een hechte samenleving mag er zijn. Hij durft daarin zijn eigen achterban ter verantwoording te roepen. Denk aan zijn uitspraak dat wie verlangt naar het kalifaat best vertrekt en niet meer hoeft terug te keren. En dat de aanpak van extremisten ook de verantwoordelijkheid is van de moslimgemeenschap en -families.
Hij maaakt hen diets dat er naast de verantwoordelijkheid van onze warme samenleving er ook een eigen verantwoordelijkheid is.

 

Spreken met een gesleten tong

Bart De Wever (N-VA) laat Liesbeth Homans (N-VA) stoer rondtoeteren dat nieuwkomers de wachtlijsten voor de huur van sociale woningen moeten volgen, en dat ze elders ook geen eigendommen mogen bezitten om er voor in aanmerking te komen.
Na 10 jaar Vlaamse regeringsdeelname zou Homans moeten weten dat dit haaks staat op de realiteit. Dat wie hier geen dak boven zijn hoofd heeft, eerst maalt.
En dan te weten dat zelfs de Koning Boudewijn Stichting schrijft dat 60,6% van de Belgische Marokkanen een woning in hun land van herkomst hebben en dat Marokko geen kadastrale gegevens uitwisselt (voor zover er al een kadaster bestaat …) En naar verluidt zouden ook in het Turkse Emirdag meer woningen gebouwd zijn met de weldaden van een Gents leefloon dan met de opbrengsten van de Turkse economie.

Minister Muyters (N-VA) mag van Bart De Wever (N-VA) rondbazuinen dat er jobs zijn voor hooggeschoolde vluchtelingen, terwijl hij pertinent weet dat diploma’s van EU-burgers hier al quasi niet erkend worden.
Ondernemers en overheid vinden nu al geen jobs voor ons legioen van 600.000 werklozen en nepstatutairen, maar vinden wel dat de nieuwkomers onmiddellijk een arbeidsvergunning moeten krijgen. Wil men de concurrentiedruk voor laaggeschoolden onderaan de arbeidsladder nog verder opvoeren om allerlei part-time nepjobs te legaliseren voor een prikje?

Van openheid, eerlijkheid en rechtlijnigheid gesproken …

 

Integratie is voor het grootste deel assimilatie!

Bert Anciaux (SP.a) maakt zich grote zorgen over het samen-leven van de verschillende culturen. Integratie is volgens hem assimilatie geworden en dat is het grote probleem. Hij vindt dat we heel negatief en zelfs racistisch als samenleving denken over nieuwkomers. We moeten veel meer respect hebben voor elkaars cultuur.

Respect ja, maar de nieuwkomer moet zich aanpassen, niet omgekeerd! Dat is de enige duurzame manier om in onze maatschappij samen te leven.

Het is al jaren geweten dat Turkse huwelijken met heel wat onveilige en storende acties gepaard gaan. Er wordt wel verbaal geprotesteerd door bevolking en politici, maar meer niet. Eindelijk heeft politierechter Peter D’hondt, zoals we dat van hem gewend zijn, stevig en fel geoordeeld: jullie moeten zich aanpassen aan onze regels en wetten. De fratsen van de Turkse trouwkaravanen op de openbare weg wekken immers veel agressie en racisme op.

Hier helpen inderdaad alleen nog maar zeer strenge straffen.

 

Discriminatie en racisme

De laatste tijd wordt ons door politici en media:

  • racisme aangewreven wanneer we binnenkomende vreemdelingen niet toelaten of hen eisen stellen indien ze hier permanent wensen te verblijven;
  • racisme aangewreven omdat we van andere gezindten eisen dat ze de Belgische en/of Europese regelgeving zouden respecteren en naleven;
    Heel recent ging dat nog over de wijze van slachten van schapen voor het islamitische offerfeest, het dragen van een hoofddoek, het beleven van de ramadan door jongeren, …
  • angst ingepeperd voor terrorisme, vooral vanuit islamitische hoek.

Maar het gaat ‘sluipend’ … nog véel verder.
Verbieden van religieuze kleren is onwenselijk. Maar er is blijkbaar niks op tegen als burgers hun bezwaren tegen bepaalde culturele fenomenen laten blijken en zo media en andere al of niet commerciële partijen met die opvatting confronteren en bij niet volgen veroordelen.
Dat is zo gegaan met ‘zwarte Piet’, dat gaat zo verder met de sprookjes, maar waarom dan niet met de hoofddoek? Identiteitspolitiek is toch voor iedereen, of toch niet?
Het wordt wel al te gek dat de hoofddoek en almaar meer verhullende kledij de culturele norm wordt. Hét symbool van religieuze orthodoxie wordt hét symbool van seculiere tolerantie. Onderwijs, corporaties en overheid steunen deze tendens.

En dan heb je het Aalsters carnaval 2019: voor de enen het toppunt van humor, voor de anderen weerzinwekkend.  Welke mening men ook toegedaan is, één zaak is zeker: met carnaval in Aalst wordt met alles en iedereen op respectloze wijze de draak gestoken. 
Maar blijkbaar kan en mag dat niet meer: de joodse gemeenschap eist een duidelijke officiële veroordeling en verontschuldiging zoniet zal het Simon Wiesenthal Center er voor zorgen dat de diamantindustrie uit België weggetrokken wordt! Met andere woorden: er mag gespot worden met iedereen (personen en groepen) zolang het de joodse gemeenschap maar niet betreft.
Te gek om los te lopen!

 

Zijn wij, Vlamingen en bij uitbreiding Belgen, racisten?

Maar zijn we wel racistisch? Ik denk het niet.
We vragen aan binnenkomende vreemdelingen dat zij zich zouden inburgeren en wie dat niet wenst, verzoeken wij te vertrekken.
Wanneer vreemdelingen zich niet willen integreren in onze maatschappij, dan betekent dat ook dat ze neerkijken op die maatschappij, dat ze die minachten. Dan zijn er maar 2 redenen te bedenken waarom dit zo is:

  • ze komen naar hier om hun wetten aan ons op te leggen: een verovering dus.
  • ze komen naar hier opdat wij vanuit onze vrijgevigheid, en dit is in België nog meer dan in de andere Europese landen, hen zouden onderhouden: profitariaat dus.

Dit kan toch niet de bedoeling zijn!

John Howard, de eerste minister van Australië in de periode 1996-2007, deed een aantal opmerkelijke uitspraken in dit verband:

  • de immigranten moeten zich aanpassen.
    Wie daarmee niet akkoord gaat, moet opkrassen.
  • onze taal is het Engels.
    Wil u deelnemen aan onze maatschappij, leer dan Engels.
  • het grootste deel van onze landgenoten geloven in een christelijke god. We onderrichten die christelijke leer en wij gebruiken ook die bijhorende symbolen in het dagelijkse leven.
    Wij zijn bereid andere geloofsovertuigingen toe te laten, zolang men onze christelijke geloofsovertuiging respecteert en met ons in vredevolle harmonie wil leven.
    Bent u daardoor gescandaliseerd dan moet u maar vertrekken.
  • dit is ons land en onze levensstijl.
    Vreemdelingen zijn welkom en mogen er eveneens van genieten.
    Maar indien onze levenswijze u niet zint, dan heeft u het recht te vertrekken. We vroegen u niet om naar hier te komen, dus aanvaard de maatschappij die u verwelkomt.

Deze uitspraken, overgezet naar ons land, krijgen mijn volledige steun.

Louis Raphaël I Sako, patriarch van de Chaldeeuws-katholieke Kerk met zetel in de Iraakse hoofdstad Bagdad vertelt ons dit in Kerk & Leven van oktober 2014

  • Zijn vaststelling: in Irak sterft onder de ogen van de internationale gemeenschap een eeuwenoude cultuur door toedoen van IS (Islamitische Staat).
    Zijn kritiek: de internationale gemeenschap staat er bij en kijkt er naar …
  • Zijn vaststelling: ook in Europa is er voorschrijdende islamisering met een radicale tendens.
    Zijn waarschuwing: Europeanen negeer het christendom, de basis van jullie cultuur, niet! Want de islam is een systeem waarin mensen opgesloten zitten en waarin religie en politiek verweven zijn.
  • Zijn besluit: slechts in een seculiere staat kunnen diverse godsdiensten en minderheden met elkaar vreedzaam samenleven.

 

take down
the paywall
steun ons nu!