De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Bezin, eer u uw mening rondbazuint!

Bezin, eer u uw mening rondbazuint!

donderdag 11 augustus 2016 10:27
Spread the love

Is het u ook opgevallen? We leven in een tijdperk waarin Jan Modaal niet alleen over heel wat zaken kennis beschikt maar tevens de drang heeft om deze kennis aan ieder die het wil horen mee te delen. Van de Syrische oorlog, de IS-terroristen, de vluchtelingenproblematiek, de Amerikaanse verkiezingen, over de binnenlandse politiek of de laatste beurs fluctuaties, geen enkel van deze onderwerpen schrikt hem genoeg af om zijn ‘kennis’ voor zichzelf te houden. Bescheidenheid is een rariteit geworden.

Het probleem hierbij is dat men al te vaak een mening of opinie gelijkstelt met terdege kennis ter zake. Jan Modaal heeft met andere woorden bovengenoemde onderwerpen nooit grondig onderzocht. Zijn kennis is niet veel meer dan een vlug gevormde mening. Of beter gezegd, het herhalen van een gehoorde doch niet zelf bestudeerde mening. En dat is niet zo onschuldig.

Zeldzaam zijn de meningen die enige argumentatieve onderbouw kennen en een rationele logica doorstaan. Belangrijk bij deze vaststelling is de wetenschap dat de meeste mensen hun mening over ongeveer alles baseren op wat de zogenaamde massamedia de ether inschieten. Kritiekloos de berichtgeving van de massamedia als waarheid overnemen, en herhalen, kan soms echt wel tot zeer domme meningen leiden en zeer grote gevolgen hebben. Een voorbeeld maakt dit duidelijk.

Recentelijk onthulde het Chilcot-rapport in het VK, eindelijk, dat de oorlog in Irak en de invasie van de geallieerde troepen onterecht was en vóóral dat de Amerikanen en de Britten dit vanaf het begin wisten. Vele Jan Modalen zullen moeite hebben met deze onthulling. Er zit hen niet veel meer op dan hun eerdere, onjuiste mening, bij te sturen. Dat zullen ze liefst doen zonder gezichtsverlies te lijden. Indien het ego te trots is, echt geen rariteit, zal menigeen standvastig zijn ongelijk als gelijk blijven verdedigen. Leo Tolstoj zei hierover:

‘Ik weet dat de meeste mensen, ook zij die vertrouwd zijn met vraagstukken van de grootste complexiteit, slechts zelden in staat zijn om de meest eenvoudige en vanzelfsprekende waarheid te aanvaarden, indien ze hiermee zouden moeten toegeven zich vergist te hebben over opvattingen dat ze met veel vuur aan hun collega’s hebben uitgelegd, die ze vol trots anderen hebben onderwezen, en die ze als een rode draad doorheen hun leven hebben geweven'[1] 

Wanneer men koppig aan zijn ongelijk houdt als overste, invloedrijk persoon of beroepspoliticus kan dit zeer verstrekkende, langdurige en onplezierige gevolgen hebben. Dit is niet alleen het geval bij de oorlog in Irak, die zeer desastreuze gevolgen had en heeft, in de eerste plaats voor de Irakezen. Een andere oorlog dankt zijn ontstaan eveneens aan het verspreiden van leugens via de massamedia en het kritiekloos overnemen ervan door de publieke opinie.

De cannabisoorlog heeft eenzelfde soort leugenachtige propaganda als basis. Het was Harry Anslinger, die met de hulp van mediagigant William Randolph Hearst, begin vorige eeuw de cannabisplant als duivelskruid verguisde. Beide heren hadden een eigen- en gedeeld belang bij de demonisering van cannabis maar hierover uitweiden zou ons te ver van het huidige onderwerp, kennis, doen afwijken.

In elk geval werd daarna de onjuiste ‘kennis’ over de verschrikkelijke cannabisplant decennialang verspreid. Het mag duidelijk zijn dat dit niet zonder desastreuze gevolgen bleef. We kennen allemaal de inhumane opsluiting van miljoenen mensen wereldwijd, boetes en inbeslagnames, de stigmatisering van cannabisgebruikers, het bemoeilijken van wetenschappelijk onderzoek naar de medische eigenschappen van cannabis, patiënten van hun medicijn beroven…

 De noodzakelijkheid om de propaganda en daarmee gepaard gaande moderne heksenjacht onschadelijk te maken en een nieuwe en correcte informatiestroom op gang te brengen kan moeilijk overschat worden. Het werk van pioniers als de Mexicaanse arts Salazar, oud-burgemeester van New York De La Guardia, voormalig gouverneur en de naar hem genoemde commissievoorzitter Raymond Schaffer of psychiater en professor Lester Grinspoon zijn hierbij onnoemelijk belangrijk geweest.

 

Misschien nog belangrijker is de bocht die verschillende massamedia afgelopen jaren ten aanzien van de cannabisoorlog innemen, net omdat zij de grote massa kunnen bereiken. In de zomer van 2014 schreef de New York Times een reeks editorialen[2] die de monstermythe over de cannabisplant doorbrak. De krant vatte voor haar leespubliek verschillende waarheden en onwaarheden betreffende cannabisgebruik samen. Het mag duidelijk zijn dat voor veel Amerikaanse en internationale lezers de inhoud van deze reeks nieuw en onthullend was. Of dat iedereen plotsklaps zijn mening over het taboethema veranderde is niet geweten, en tevens niet gewenst. Want om echt iets te kennen kan men beter het onderwerp bestuderen, en dan is een editorialen reeks niet voldoende. Het kan wel de geest van de lezer openen voor nieuwe visies te leren kennen en in het beste geval aanzetten tot eigen onderzoek (men zou ook kunnen zwijgen wanneer men iets niet goed kent, maar zoals gezegd is dit een rariteit geworden).

Of het één het gevolg is van het ander weet ik niet maar sinds de zomer van 2014 komt cannabis geregeld op minder misdadige en pejoratieve toon in het nieuws. Sommige kranten roepen zelfs in navolging van de New York Times op tot cannabislegalisering. Enkele weken geleden was het de beurt aan de Britse weekendkrant The Sunday Times[3]. Opnieuw kreeg een lezerspubliek van meer dan één miljoen lezers een andere visie over cannabisgebruik, misschien voor de eerste keer, voorgeschoteld. Als liefhebber van beargumenteerde kennis mogen we hopen dat de publieke opinie op deze manier gestaag (her)opgevoed wordt waarbij ze haar mening betreffende de cannabisplant transformeert tot reële kennis. Mocht ze toch problemen ervaren om met een open geest nieuwe kennis tegemoet te gaan, moet ze cannabis misschien eens gebruiken, het schijnt bewustzijnsverruimend te werken!        

[1] Zoals geciteerd in de De ongelovige Thomas heeft een punt (2011) van Johan Braeckman en Maarten Boudry

[2] De eerste in de reeks was http://www.nytimes.com/2014/07/30/opinion/high-time-federal-marijuana-ban-is-rooted-in-myth.html?ref=opinion&_r=3

[3] http://www.thetimes.co.uk/edition/comment/breaking-good-svkvggj2k   en https://www.theguardian.com/media/greenslade/2016/jun/16/the-times-decriminalisation-drugs?CMP=share_btn_tw

Typ of plak de tekst in dit veld…

take down
the paywall
steun ons nu!