Of ik extra uren kan opnemen. Neen, mijn agenda is volzet. Het was de directie van één van de scholen waar ik werk die op zondagavond de planning voor de volgende dagen probeerde te maken. Twaalf afwezige medewerkers telt de school. Bij mijn weten zit niemand met covid thuis. Quarantaine verplichtingen en burn-out gerelateerde afwezigheden spannen de kroon. Begrijpelijk, met die paniekberichten, en zowat alles wat leuk is is verboden.
s’ Morgens overleg in de gangen: wie neemt welke klas. Met een brugfiguur, secretariaatsmedewerker en LO leerkracht in de kleuterklassen, en ongeschoolde vrijwilligers en interim werknemers in het lager, slagen we er opnieuw in de schooldag rond te komen. De directie belt rond of er niet nog volk kunnen kan worden gestuurd. De situatie is echt niet ok. Ze krijgt bevestiging dat dit normaal in orde komt.
Het grootste probleem zit bij een klas van het 5de en 6de leerjaar. Daar hebben ze al een maand geen leerkracht meer gezien. Mensen via het interim bureau nemen de klas voor hun rekening. In de andere klas van de 3de graad wisselen een leerkracht en een vrijwilliger elkaar af. Als ze komen opdagen tenminste…
De sfeer is gespannen. De nieuwe regels door Brussel opgelegd omtrent covid zorgen voor verwarring en onbehagen. Gaan ze al vandaag in? Moeten de leerlingen buiten eten of mogen ze in de klassen eten? Moet het mondmasker ook aan tijdens de pauzes? We hebben niet de tijd gehad om als één team te antwoorden op de vragen van de leerlingen. Dat voelen jonge pubers en kinderen snel. Sommige personeelsleden reageren hun onbehagen af op elkaar, anderen gaan er net een sterker groepsgevoel door ontwikkelen. Believers in het mondmasker ergeren zich aan medewerkers die het mondmasker niet constant dragen. ‘Handen ontsmetten’! schreeuwt een medewerker naar een kind. De spreidstand tussen werknemers die erg emotioneel reageren zijn zij die proberen rationeel te blijven wordt opnieuw groter en zorgt voor spanningen. Momenten om als team en school aan sfeer te bouwen zijn er niet of nauwelijks. Schoolfeest, uitstappen, sportdagen, after work drinks, allemaal niet toegelaten. Maar we mochten niet klagen zeker. Sorry.
Toch heeft het ook iets moois, iets unieks, je maakt deel uit van een speciaal moment in de geschiedenis. Je zorgt ervoor dat de boot zo lang mogelijk blijft drijven balancerend op de afgrond. Ik ben fier me samen met mijn collega’s te blijven inzetten voor de jonge pubers en kinderen die er school lopen. Ik zie ze plezier maken wat me in mijn overtuiging sterkt. Ik heb zelf een ongelofelijk leuke kindertijd gehad. Misschien is dat wel de reden waarom ik koos voor het lager onderwijs. Ik krijg nog steeds een verliefd gevoel wanneer ik terugdenk aan mijn bosklassen op het einde van het 6de leerjaar. Een prachtige manier om het einde van het schooljaar te vieren, om de lente te vieren, om het einde van de lagere schooltijd vieren. Zonde dat het de scholieren voor het tweede jaar op rij wordt ontnomen. In de plaats is het vooral gamen, tv en computer dat de klok slaat bij veel van de kinderen. De school ligt in een buurt van het Gent waar de toeristen niet komen. Een deel van de kinderen woont met een groot aantal brussen in bescheiden woningen. Er valt weinig anders te doen buiten de school momenteel. Veel zaken liggen stil of zijn verboden. Dan kan het voor de ouders een makkelijke oplossing zijn de kinderen achter het scherm te zetten. Dan zijn ze tenminste rustig.
Wanneer Meyrem Almaci en co. vinden dat we moeten overwegen de scholen te sluiten dan denk ik aan de kinderen van mijn school. Ik wil blijven vechten. Niet meer ravotten met de vrienden op de speelplaats, kattenkwaad uithalen tot de begeleiding grijs wordt van woede, met leeftijdsgenootjes in levende lijve praten over persoonlijke zaken, meisjes en jongens die elkaar plagen om aandacht te krijgen. Dat is toch zoveel rijker dan achter het scherm zitten. Weer maar eens, uren achter het scherm zitten.
Over de covid maatregelen wordt beslist door grote mensen van boven de 45 jaar met een bovengemiddeld inkomen. Zij wonen in mooie huizen. De kinderen van de school waar ik werk soms niet. Maar die kinderen zijn zo rijk, want ze zitten op een leuke school met geweldige vrienden rond zich heen.
Neem hen dat toch niet af.
(update)
De laatste twee dagen voor de school sluit moet de 3de graad volledig in quarantaine. Iemand heeft een positieve test afgelegd. Eén van de scholieren is hiervan niet op de hoogte en kwam s’ morgens nietsvermoedend naar school. Het deed me pijn te zien dat het meisje, wiens ouders Afghanistan ontvlucht zijn, de toegang tot de school wordt ontzegt alsof ze de pest zou verspreiden. Buiten wachten! beveelt een collega bijna in paniek. Het meisje wordt weer naar huis gestuurd nadat geprobeerd is de ouders te contacteren. De gelijkenis met de Taliban dat meisjes de toegang tot onderwijs wordt ontzegt zal ik maar niet maken.
Een ander kind, ook al met roots in Afghanistan, komt boeken halen. Hij moest in quarantaine omdat een broer positief had getest. “Ik had een negatieve test afgelegd en toch moest ik een week in quarantaine”, klaagt de jongen, “dan liever school”, voegt hij er aan toe.
Het doet me pijn dat linkse mensen dit beleid steunen. We zitten momenteel met ondersterfte en toch worden de scholen gesloten. Slaap zacht mensen van Groen en sp.a, eum sorry, Vooruit.
UPDATE II
Ondertussen blijft men maatregelen uit de hoed toveren in een poging het virus onder controle te krijgen. Bijvoorbeeld een mondmaskerverplichting voor leerlingen uit het lager in de derde graad. Ook tijdens de pauzes en bij de LO lessen is dit volgens Brussel verplicht. Ja, ook bij 30°. Kinderen, beste minister en virologen, die lopen achter elkaar tijdens de pauzes, die spelen voetbal, die ravotten. Een mondmaskerverplichting is kindermishandeling. Wanneer men zulk totalitaire maatregel neemt dan wik en weeg je, dan leg je uit waarom dat noodzakelijk is aan de hand van wetenschappelijke publicaties. Die zijn er weldegelijk, o.a. vanuit Denemarken, en daaruit blijkt dat het nut van het mondmasker miniem is. Hier op de vloer merken we de inpakt van deze maatregel. Eén van onze leerlingen, uit een zeer kwetsbare gezinssituatie, zien we niet meer. Volgens de mama is ze allergisch aan het mondmasker…
