De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

0mdat eenzaamheid dodelijk kan zijn, een VDRelatiebemiddeling?

0mdat eenzaamheid dodelijk kan zijn, een VDRelatiebemiddeling?

donderdag 12 januari 2017 03:32
Spread the love

Eenzaamheid is blijkbaar dodelijker dan obesitas. Hoe meer (ook oudere) alleenstaanden, hoe meer lijdende individuen als hij of zij zelfs geen of hoogstens een kat of hond in huis heeft om tegen te praten, valt te verwachten en weet elk enigszins niet-wegkijkend individu natuurlijk al. Er is wel een zeker taboe, zoals m.b.t. zoveel. Dit kost ook de maatschappij veel, alleen al financieel.

https://www.theguardian.com/commentisfree/2014/feb/17/loneliness-report-bigger-killer-obesity-lonely-people

 “The Lonely Society, a 2010 report commissioned by The Mental Health Foundation, cited a link between our “individualistic society” and the increase in common mental health disorders in the last 50 years.”

http://www.knack.be/nieuws/belgie/aantal-alleenstaanden-stijgt-met-50-procent-tegen-2060/article-normal-542229.html

 

Alleen op de wereld, is een FB-community.

——————————–

Zijn de meeste leden alhier (nog steeds) alleenstaand? Velen van hen/jullie langdurig? Zien zij/jullie je toekomst somber in op dat vlak? Zouden jullie zich inschrijven bij een relatiebureau? Indien niet, er zijn zoveel redenen waarom iemand aan de ene kant vindt dat hij of zij toch best wel veel te bieden heeft, maar aan de andere kant vindt dat de zoektocht zo uitzichtloos is dat hij of zij het opgeeft. Wat als je ziek of gehandicapt of arbeidsongeschikt bent, langdurig werkloos, je jezelf ondermaats vindt qua uiterlijk, je psychisch anders bent en/of je je een buitenbeentje voelt door autisme/AD(H)D/depressie/OCD/hoogbegaafdheid/borderline/anorexia/doofheid/… of wat dan ook door je genetische erfenis, door negatieve ervaringen in je jeugd of ook daarna in groeps- of gezinsverband of met levenspartners of “love interests”?

‘University maths genius Peter Backus has discovered the science behind singledom – calculating that our chances of finding love are just one in 285,000.” Het ziet er al niet goed voor de gemiddelde medemens …
Read more: http://www.dailymail.co.uk/…/The-formula-finding-love-Why-t…

Het aantal alleenstaanden in Vlaanderen en België, maar ik neem aan ook in Nederland en tal van westerse landen zal alleen maar toenemen, en niet alleen door vergrijzing. Problematisch voor velen van hen, en ook verre van ideaal voor de hele samenleving; meer armoede, meer huizen nodig (van een bepaalde prijzenklasse) die juist schaarser worden, meer psychische en fysieke ongezondheid en meer kosten voor de overheidsbegroting, kinderen die lijden door familiale instabiliteit en eenzame en/of zoekende ouder, …

Net gevonden al googlende: “Alleenstaanden tussen 45 en 65 jaar hebben een kwart meer kans op vroegtijdig overlijden, zo bleek. Op latere leeftijd slinken de kansen op vroegtijdig overlijden, in de leeftijdscategorie tussen 66 en 80 jaar lag dat risico 12% hoger. Vooral de sterftekansen bij mensen op middelbare leeftijd zijn frappant, zo concludeerden de onderzoekers. De vraag was uiteraard waarom de kansen op overlijden hoger liggen.

De sociale situatie kan op de eerste plaats hart- en vaatziekten beïnvloeden, zo bleek. Dat was met name het geval bij die mensen die daadwerkelijk aangaven zich eenzaam te voelen. Er dient namelijk een onderscheid te worden gemaakt tussen alleenstaand en eenzaam, niet elke alleenstaande is ook eenzaam.

Van de alleenstaanden gaf 43% aan zich ook daadwerkelijk eenzaam te voelen. Van deze groep van eenzame stierf er 23% tijdens de duur van de studieperiode, die zes jaar in beslag nam. Van degenen die zich niet eenzaam voelden, steeg slechts 14%. Het is dus duidelijk dat mensen die zich effectief eenzaam voelen wel degelijk meer kans hebben om vroegtijdig te overlijden.” http://www.gezondheidsweb.eu/…/alleenstaanden-tussen-45-en-…

Hoeveel mensen zijn er ingeschreven in doorgaans vrij dure relatiebureaus – 800 Euro per jaar; dat bedrag heb ik ergens vernomen – met misschien in het beste geval enkele duizenden leden? Uitzendbureaus zijn er genoeg, maar er is niets voor niets een VDAB. (Ik weet niet hoe dat heet in Nederland. Opzoeken, daar heb ik nu geen zin in. Vertel het mij/ons maar.)

Stel dat de overheid, i.s.m. met op de eerste plaats de ziekenfondsen, een Vlaamse Overheidsdienst voor Relatiebemiddeling zou oprichten die hoop zou geven aan honderdduizenden singles, vaak met een kleine beurs … Stel dat lidmaatschap via internet maar 2 euro – sociaal tarief – zou kosten en via de brievenbus en/of telefoon misschien 20 per jaar …

Dit zou kunnen leiden tot een uniek agentschap dat wereldwijd aandacht zou kunnen trekken.

George Michael dood; 53 jaar. Nog iemand zo jong …  Zou hij single geweest zijn? Zou Prince nog in leven geweest zijn als …? Michael Jackson? Triestig … Een goede levenspartner is – uiteraard – onbetaalbaar.

Het zou sowieso een goede zaak zijn als (kwetsbare) individuen zouden gescreend worden zeker vooraleer ze gaan samenwonen.

“Uit internationale studies blijkt dat 20 procent van de mannen slachtoffer is van partner- of huiselijk geweld. Een exact cijfer is er niet, men vermoedt dat slechts een fractie van de mannen het geweld rapporteert.” En de vrouwen 6 keer meer kans, dus meer dan 120 %? Iemand van de auteurs hebben niet bepaald een knobbel voor wiskunde … of interpreteer ik de betreffende passage verkeerd?

“Niemand weet hoe groot de groep mannelijke slachtoffers van partnergeweld in België precies is. Het onderzoeksrapport Ervaringen van vrouwen en mannen met psychologisch, fysiek en seksueel geweld (2010) van het Instituut voor de gelijkheid van vrouwen en mannen (IGVM) becijferde dat vrouwen zes keer vaker te maken krijgen met partnergeweld dan mannen. Diezelfde studie toonde evenwel aan dat twintig procent van de bevraagden met niemand heeft gesproken over wat ze hebben meegemaakt. Geweld blijft dus vaak verborgen. Bovendien praten vrouwen gemakkelijker over hun ervaringen met geweld dan mannen. Mannen zullen ook sneller een vriend in vertrouwen nemen dan familie, een arts of een hulpverlener. Omdat men aanneemt dat er een onderrapportering is bij mannen, vermoedt men een groot dark number van mannelijke slachtoffers van partnergeweld” 

Ah zo. De Belgische situatie versus de internationale … Maar dan nog weet ik niet wat te denken van deze cijfers.

http://www.knack.be/nieuws/belgie/1-op-de-5-mannen-is-slachtoffer-van-partnergeweld/article-normal-799963.html

 

 

 

 

 

take down
the paywall
steun ons nu!