Hij zweerde een stem te zijn voor “vrede, rechtvaardigheid en socialisme,” en verklaarde op een stampvolle bijeenkomst dat hij ervoor zou zorgen dat “diegenen die het zwijgen wordt opgelegd, worden gehoord” en “diegenen die opzij worden geschoven, opnieuw worden binnengelaten.”

Hij schetste zijn oppositie tegen de toenemende ongelijkheid, met “miljoenen afhankelijk van  voedselbanken om rond te komen” terwijl “miljardairs rijker worden.”

Hij was streng voor de twee-kinderen uitkeringslimiet (two-child benefit cap: de begrenzing van het kindergeld tot twee kinderen per gezin), die beide partijen beloofd hebben te behouden, als zijnde “immoreel,” en verzekerde dat hij binnen het Parlement actie zou voeren “om deze onrechtvaardigheid te beëindigen.”

Over de private waterindustrie, zei Corbyn dat hij niet wist of er parasieten in het water van de Thames zaten, maar dat er zeker en vast “parasieten in de bestuursraad van Thames Water” zitten. Hij voegde eraan toe dat de industrie opnieuw publiek eigendom wordt, zoals Labour had voorgesteld toen hij leider was.

Zijn toespraak benadrukte ook zijn verbintenis om de klimaatsverandering aan te pakken en hij beloofde om een “stem voor vrede” te blijven, en te “zoeken naar diplomatieke oplossingen, kijkend naar de oorzaken van conflict,” waaronder ook de “overweldigende macht van de wapenindustrie.”

De bijeenkomst hoorde ook van een aantal Islington stemmen die de prestaties van  Corbyn eerden, uit zijn 41-jaar lange carrière als lokaal parlementslid.

De campagne van Corbyn is hyper-lokaal, met veel eerbetoon voor zijn werk namens zijn kiezers, maar niets over zijn nationaal en internationaal belang als een socialistische leider.

Zijn eisen sluiten aan bij het beleid dat hij voerde als partijleider, inclusief een “meer gelijke samenleving, ”huisvesting voor iedereen, “een groener Islington,” een volledig publieke National Health Service en verdediging van vrede en mensenrechten.

Er gaan berichten rond dat Labour’s eigen verkiezingscampagne niet zo goed gaat. De voorgedragen kandidaat, Praful Nargund, vindt moeizaam steun om de lokale held te doen kantelen.

Corbyn, die geblokkeerd werd door het Starmer-bestuur om voor Labour op te komen, sprak met journalisten na de bijeenkomst: “De Labour Partij zou een ‘brede kerk’ moeten zijn (‘broad church’). “Een beweging die de intentie heeft om een samenleving van de werkende klasse te vertegenwoordigen moet een brede inclusieve kerk zijn.”

Hij waarschuwde dat het leek alsof Starmer probeerde om de partij van de linkerzijde te zuiveren “maar er moet een stem zijn voor rechtvaardigheid, voor vrede en socialisme in onze maatschappij. En deze boodschap heeft u hier vanavond gehoord.”

Corbyn steunde ook zijn oude kameraad Diane Abbott: de manier waarop de MP van Hackney North werd behandeld “is een absolute schande – en ik walg van de flagrante dubbele standaarden, hypocrisie en de minachting voor lokale democratie, die openlijk voor iedereen te zien is.”

“Als het Parlement had geluisterd naar Diane Abbott, waren we Irak niet binnengevallen, zwarte Britten zouden niet gedeporteerd zijn door het Windrush schandaal, en ons land zou niet gedecimeerd zijn door besparingen en privatisering.”

“Door Diane te hinderen rechtop te staan, leggen ze een vrouwelijke zwarte stem het zwijgen op, die de moed heeft om op te komen voor een betere wereld. Wat Diane beslist te doen, ik zal haar steunen.”

Diane Abbott liet blijken, tijdens een bijeenkomst aan het stadhuis van Hackney, dat ze overweegt om te strijden in de verkiezingen als onafhankelijke, zoals Corbyn, als haar het recht ontzegd wordt om Labour te vertegenwoordigen. Faiza Shaheen is ondertussen uitgesloten als Labour kandidaat voor Chingford, en dreigt met een gerechtelijke procedure.

Het conflict overweldigt de campagne van Labour. De algemeen secretaris van de vakbond van de brandweer Matt Wrack zei: “Diane Abbott is een machtige, populaire voorstander van Labour. Zij en andere kandidaten zijn verschrikkelijk slecht behandeld.

“Er zijn duidelijk dubbele standaarden voor de behandeling van links en vrouwen van kleur, vergeleken met meer centralistische MP’s.”

Dit artikel verscheen op Morning Star. Vertaling Katrien Vandegaer